Η υγεία αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και όχι προνόμιο. Παρόλα αυτά, για πολλούς ανθρώπους – και ιδιαίτερα σε πληθυσμούς της Νοτιανατολικής Ασίας- αυτό το δικαίωμα αψηφείται όλο και περισσότερο.
Σε πρόσφατη ανακοίνωση, για την αύξηση των ασφαλίστρων των ασφαλιστικών εταιρειών κατά 40%-70% το 2025, επισημαίνεται η αυξανόμενη ανισότητα στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Αυτή η απόφαση έρχεται σε μια στιγμή, όπου οι ιατρικές δαπάνες συνεχώς αυξάνονται και πολλές ζωές χάνονται, λόγω του υψηλού κόστους.
Με τα δημόσια νοσοκομεία να κατακλύζονται από ασθενείς που αναζητούν φτηνότερες υπηρεσίες και με τις ιδιωτικές επιλογές να παραμένουν απλησίαστες, για τη συντριπτική πλειονότητα, η υπόσχεση για καθολική κάλυψη υγείας (UHC), που εξασφαλίζει ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω, μοιάζει πλέον ανέφικτη.
Ο ανθρώπινος πόνος, πίσω από τα νούμερα, είναι ανυπολόγιστος. Οι οικογένειες αναγκάζονται να πουλήσουν περιουσιακά στοιχεία ή να δανειστούν χρήματα, για να καλύψουν τα ιατρικά τους έξοδα. Όσοι δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά αυτές τις θυσίες, είναι υποχρεωμένοι να αποδεχτούν την ασθένεια ή να παραλείψουν σωτήριες, για τη ζωή τους, θεραπείες. Παρά τις αιτιάσεις των ασφαλιστικών εταιρειών ότι η αύξηση των ασφαλίστρων είναι απαραίτητη, λόγω των αυξανόμενων ιατρικών εξόδων και της ανάπτυξης της ιατρικής τεχνολογίας, οι ίδιοι οι τομείς συνεχίζουν να αναφέρουν μεγάλες κερδοφορίες, γεγονός που εγείρει σοβαρά ηθικά ερωτήματα.
«Είναι αποδεκτό να προτεραιοποιούνται τα κέρδη έναντι της σωτηρίας ανθρώπινων ζωών;», «Μπορεί η υγειονομική περίθαλψη να είναι εμπόρευμα ή βασικό ανθρώπινο αγαθό, διαθέσιμο σε όλους;»
Η καθολική κάλυψη υγείας είναι βασικός άξονας των «Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών», για τη διασφάλιση της ισότητας στην υγειονομική περίθαλψη. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, λοιπόν, οφείλουν να αναλάβουν δράση, περιλαμβάνοντας την ρύθμιση των ασφαλίστρων, την ενίσχυση της χρηματοδότησης των δημόσιων νοσοκομείων, για να μειωθεί ο υπερπληθυσμός, την επέκταση των επιδοτήσεων, για τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα και την προώθηση της προληπτικής φροντίδας, για την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση ασθενειών.
Η υγειονομική περίθαλψη δεν πρέπει να είναι πολυτέλεια για λίγους. Είναι μια κοινή ευθύνη που απαιτεί συνεργασία όλων των φορέων: κυβέρνησης, ιδιωτικού τομέα και κοινωνίας των πολιτών. Η ώρα της αλλαγής είναι τώρα.
Ενώνουμε τις δυνάμεις μας, για να επιτύχουμε ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, όπου η καθολική κάλυψη υγείας δεν θα είναι απλά ένα όραμα, αλλά μια πραγματικότητα για όλους.
Δείτε περισσοτερα :
Πηγές: https://www.who.int/
https://www.worldbank.org/en/topic/health