Κατηγορία: ΠΡΟΓΝΩΣΗ

Πώς μπορεί η ρύπανση του αέρα να σχετίζεται με την εμφάνιση καρκίνου του μαστού – Στοιχεία νέας μελέτης

Ερευνητές από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (Εθνικό Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών Επιστημών Υγείας – NIEHS – και Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου – NCI) διαπίστωσαν ότι η διαβίωση σε μια περιοχή με υψηλά επίπεδα ρύπανσης του αέρα από σωματίδια σχετίζεται με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού.
 

Σε πρόσφατη μελέτη της Dr. Alexandra White και των συνεργατών της -η οποία είναι μια από τις μεγαλύτερες μελέτες σε αυτό τον τομέα μέχρι σήμερα και δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of the National Cancer Institute– εξετάζεται η σχέση μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, και ειδικότερα των αιωρούμενων σωματιδίων, και της συχνότητας εμφάνισης του καρκίνου του μαστού.

Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Προληπτικής Ιατρικής και Επιδημιολογίας), Γιάννης Ντάνασης και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας, Διευθυντής Θεραπευτικής Κλινικής Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) συνοψίζουν τα ευρήματα της παραπάνω μελέτης.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μεγαλύτερη αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού ήταν μεταξύ των γυναικών που κατά μέσο όρο είχαν υψηλότερα επίπεδα μικροσωματιδίων (particulate matter – PM2.5) κοντά στο σπίτι τους, σε σύγκριση με εκείνες που ζούσαν σε περιοχές με χαμηλότερα επίπεδα PM2.5. Η σωματιδιακή ύλη είναι ένα μίγμα στερεών σωματιδίων και υγρών σταγονιδίων που βρίσκονται στον αέρα. Προέρχεται από πολλές πηγές, όπως:

 

  • η εξάτμιση των μηχανοκίνητων οχημάτων
  • οι διεργασίες καύσης (π.χ., πετρέλαιο, άνθρακας) 
  • η καύση ξύλου/βλάστησης και 
  • οι βιομηχανικές εκπομπές. 

Η ρύπανση από τα σωματίδια που μετρήθηκε σε αυτήν τη μελέτη ήταν 2.5 microns σε διάμετρο ή μικρότερη (PM2.5), που σημαίνει ότι τα σωματίδια είναι αρκετά μικρά και μπορούν να εισπνευστούν βαθιά στους πνεύμονες.

Σύμφωνα με την επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας, Dr. Alexandra White, παρατηρήθηκε μια αύξηση της τάξης του 8% στην επίπτωση του καρκίνου του μαστού στις περιοχές με υψηλότερη έκθεση σε PM2.5. Αν και πρόκειται για μια σχετικά μέτρια αύξηση του κινδύνου, τα ευρήματα αυτά είναι σημαντικά, δεδομένου ότι η ρύπανση του αέρα είναι πανταχού παρούσα και μας επηρεάζει όλους.

Στοιχεία της Μελέτης

Η συγκεκριμένη μελέτη διεξήχθη χρησιμοποιώντας πληροφορίες από τη Μελέτη Διατροφής και Υγείας NIH-AARP, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 500.000 άνδρες και γυναίκες μεταξύ 1995-1996 σε έξι πολιτείες (Καλιφόρνια, Φλόριντα, Πενσυλβάνια, Νιου Τζέρσεϊ, Βόρεια Καρολίνα και Λουιζιάνα) και σε δύο μητροπολιτικές περιοχές (Ατλάντα και Ντιτρόιτ) των ΗΠΑ. Οι γυναίκες ήταν κατά μέσο όρο περίπου 62 ετών και παρακολουθήθηκαν για περίπου 20 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων εντοπίστηκαν 15.870 περιπτώσεις καρκίνου του μαστού.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, μπορεί να χρειαστούν πολλά χρόνια για να αναπτυχθεί ο καρκίνος του μαστού και, στο παρελθόν, τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης έτειναν να είναι υψηλότερα. Αυτό το γεγονός που μπορεί να καταστήσει τα προηγούμενα επίπεδα έκθεσης ιδιαίτερα σημαντικά σχετικά με την ανάπτυξη του καρκίνου. Σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες στη βιβλιογραφία, η συγκεκριμένη μελέτη αξιολόγησε αναδρομικά και τα επίπεδα έκθεσης σε ατμοσφαιρική ρύπανση κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 10-15 ετών πριν από την ένταξη των συμμετεχόντων στη μελέτη και την έναρξη της παρακολούθησής τους.

Επιπλέον, οι ερευνητές προχώρησαν σε υπο-αναλύσεις των δεδομένων και βρήκαν ότι τα μικροσωματίδια PM2.5 σχετίζονταν με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού με θετικούς οιστρογονικούς υποδοχείς (ER+), και όχι με όγκους με αρνητικούς οιστρογονικούς υποδοχείς. Αυτό υποδεικνύει ότι τα μικροσωματίδια μπορούν να επηρεάσουν την εξέλιξη του καρκίνου του μαστού μέσω μιας υποκείμενης βιολογικής οδού ενδοκρινικής διαταραχής.

Διεθνής αναγνώριση για την αιματολογική-ογκολογική μονάδα της θεραπευτικής κλινικής ΕΚΠΑ

Κάθε ερευνητής που επιλέχθηκε έχει συγγράψει πολλαπλές εργασίες με υψηλό αριθμό βιβλιογραφικών αναφορών, οι οποίες κατατάσσονται στο κορυφαίο 1% των εργασιών του επιστημονικού τους πεδίου και έχουν έτος δημοσίευσής τους στο Web of Science την τελευταία δεκαετία. Ωστόσο, ο αριθμός των βιβλιογραφικών αναφορών δεν είναι ο μοναδικός δείκτης επιλογής. Οι εργασίες αυτές αξιολογήθηκαν από εμπειρογνώμονες του ISI για την επιρροή που είχαν και τις αλλαγές που επέφεραν στο αντίστοιχο επιστημονικό πεδίο.

Από τον παγκόσμιο πληθυσμό επιστημόνων, οι ερευνητές με υψηλό δείκτη βιβλιογραφικών αναφορών είναι 1 στους 1.000, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Οργανισμού.

Στη σχετική λίστα που περιλαμβάνει 6.849 ερευνητές από όλα τα πεδία της επιστήμης παγκοσμίως, περιλαμβάνονται και 13 Έλληνες, οι πέντε στον τομέα της Κλινικής Ιατρικής. Όλοι υπηρετούν στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και οι δυο από αυτούς (Μελέτιος Αθανάσιος Δημόπουλος και Ευάγγελος Τέρπος) είναι Καθηγητές στη Θεραπευτική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα.

Ο Μελέτιος Αθανάσιος Δημόπουλος, Καθηγητής Θεραπευτικής – Αιματολογίας και Ογκολογίας είναι ο διευθυντής της Θεραπευτικής Κλινικής και ο Καθηγητής Αιματολογίας Ευάγγελος Τέρπος είναι ο Επιστημονικός Υπεύθυνος της Μονάδας Αυτόλογης Μεταμόσχευσης Αρχέγονων Αιμοποιητικών Κυττάρων της Θεραπευτικής Κλινικής. Και οι δύο υπηρετούν στην Αιματολογική/Ογκολογική Μονάδα της Κλινικής που ασχολείται με αιματολογικά νεοπλάσματα, όπως το πολλαπλούν μυέλωμα και άλλες πλασματοκυτταρικές δυσκρασίες (αμυλοείδωση, μακροσφαιριναιμία Waldenstrom),  λεμφώματα, μυελοϋπερπλαστικά και μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα. Επίσης, στην Μονάδα αυτή υπάρχει ιδιαίτερη επικέντρωση σε νεοπλάσματα του γυναικολογικού συστήματος (τράχηλος, ενδομήτριο, ωοθήκες), σε νεοπλάσματα του μαστού, σε νεοπλάσματα του ουροποιογεννητικού συστήματος (νεφρός, ουροδόχος κύστη, όρχις), σε νεοπλάσματα του γαστρεντερικού συστήματος καθώς και σε νεοπλάσματα των πνευμόνων. Πολλαπλές πρωτοποριακές κλινικές μελέτες προσφέρονται σε εκατοντάδες ασθενείς που πάσχουν από τις παραπάνω ασθένειες.

Ο David Pendlebury, επικεφαλής Ανάλυσης Έρευνας στο ΙSI ανέφερε κατά τη δημοσίευση του σχετικού καταλόγου: «Καθώς η ανάγκη για δεδομένα υψηλής ποιότητας από αυστηρά επιλεγμένες πηγές γίνεται όλο και πιο σημαντική, προσαρμοστήκαμε και ανταποκριθήκαμε στις τεχνολογικές εξελίξεις και τις αλλαγές στο εκδοτικό τοπίο. Ακριβώς όπως έχουμε εφαρμόσει αυστηρά πρότυπα και διαφανή κριτήρια επιλογής για τον εντοπισμό αξιόπιστων περιοδικών, έχουμε εξελίξει τις πολιτικές αξιολόγησης και επιλογής για το ετήσιο πρόγραμμα Highly Cited Researchers για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις ενός όλο και πιο περίπλοκου και μολυσμένου ακαδημαϊκού αρχείου, ώστε να εντοπίσουμε τους καλύτερους ερευνητές παγκοσμίως».

Οι σημαντικές αυτές επιτυχίες και η υψηλή θέση στην παγκόσμια κατάταξη δείχνουν το υψηλό επίπεδο της εξειδίκευσης αλλά και της έρευνας που γίνεται σε Ελληνικά ιδρύματα, όπως είναι και η Αιματολογική-Ογκολογική Μονάδα της Θεραπευτικής Κλινικής του ΕΚΠΑ. Τα παραπάνω αποτελούν μια ακτίδα αισιοδοξίας για την δουλειά που γίνεται στην Ελλάδα , παρά τις γνωστές δυσκολίες, η οποία προσφέρει ελπίδα σε ασθενείς και τους συγγενείς τους, καθώς έχουν την δυνατότητα να αντιμετωπιστούν από εξειδικευμένους γιατρούς παγκόσμιου βεληνεκούς για κακοήθη νοσήματα του αίματος και συμπαγή νεοπλάσματα με τα νεότερα διαθέσιμα μέσα και θεραπείες.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πηγή: dailypharmanews.gr

Ο EMA έδωσε έγκριση θεραπείας για τον καρκίνο του αίματος και επτά άλλα φάρμακα

Η σύσταση αφορά τα εξής:

  • Το Omjjara (momelotinib), ένα ορφανό φάρμακο, συστήθηκε για τη θεραπεία του σπάνιου καρκίνου του αίματος, της μυελοϊνωμάτωσης, η οποία προσβάλλει τον μυελό των οστών.
  • Το Rystiggo (rozanolixizumab), συστήθηκε για έγκριση για τη θεραπεία της γενικευμένης μυασθένειας gravis, η οποία είναι μια χρόνια αυτοάνοση νευρομυϊκή πάθηση.
  • Το Spexotras (trametinib), ορφανό φάρμακο, έλαβε θετική γνωμοδότηση για τη θεραπεία του γλοιώματος, ενός όγκου του εγκεφάλου που αναπτύσσεται στα γλοιακά κύτταρα, σε παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας ενός έτους και άνω.
  • Το Rimmyrah (ranibizumab) βιοομοειδές συστήθηκε για τη θεραπεία της νόσου της ωχράς κηλίδας του αμφιβληστροειδούς, της νεοαγγειακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας που σχετίζεται με την ηλικία.
  • Το Uzpruvo (ustekinumab), δεύτερο βιοομοειδές, συστήθηκε για τη θεραπεία της ψωρίασης πλάκας, της ψωριασικής αρθρίτιδας και της νόσου του Crohn.
  • Το Azacitidine Kabi (αζακιτιδίνη), γενόσημο για τη θεραπεία των μυελοδυσπλαστικών συνδρόμων, της χρόνιας μυελομονοκυτταρικής λευχαιμίας και της οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας.
  • Το Naveruclif (πακλιταξέλη), το οποίο θεραπεύει τον μεταστατικό καρκίνο του μαστού, το μεταστατικό αδενοκαρκίνωμα του παγκρέατος και τον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα.

Η CHMP χορήγησε επίσης άδεια κυκλοφορίας υπό όρους μετά από επανεξέταση στο Krazati (adagrasib) για τη θεραπεία του προχωρημένου μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα με μετάλλαξη G12C στο γονίδιο KRAS σε ενήλικες των οποίων η νόσος έχει επιδεινωθεί μετά από τουλάχιστον μία συστηματική θεραπεία.

Άξιο λόγου είναι πως  η επιτροπή επέκτεινε επίσης τις συστάσεις για εννέα ήδη εγκεκριμένα φάρμακα: Ayvakyt (avapritinib), Evkeeza (evinacumab-dgnb), Fluad Tetra (εμβόλιο γρίπης [επιφανειακό αντιγόνο, αδρανοποιημένο]), Jardiance (empagliflozin), Keytruda (pembrolizumab), Mounjaro (tirzepatide), NexoBrid (anacaulase-bcdb), Talzenna (talazoparib) και Veltassa (patiromer).

Δύο αιτήσεις σύστασης αποσύρθηκαν: Το Vijoice (alpelisib), ένα ορφανό φάρμακο, το οποίο θα προοριζόταν για τη θεραπεία του φάσματος υπερανάπτυξης που σχετίζεται με την PIK3CA, αποσύρθηκε. Για το Bylvay (odevixibat), επίσης ορφανό φάρμακο, αποσύρθηκε η αίτηση για επέκταση της χρήσης ώστε να συμπεριλάβει τη θεραπεία του χολοστατικού κνησμού στο σύνδρομο Alagille σε ασθενείς ηλικίας έξι μηνών και άνω.

Πηγή: www.pharmtech.com

Πηγή: virus.com.gr

 

https://eefam.gr/o-ema-edose-egkrisi-therapeias-gia-ton-karkino-tou-aimatos-kai-epta-alla-farmaka/?idU=1&utm_source=newsletter_1602&utm_medium=email&utm_campaign=
Κέντρο Καθοδήγησης Καρκινοπαθών Πληροφορίες

Αύξηση του καρκίνου κάτω των 50 ετών

Εννέα στους 10 από όλους τους καρκίνους προσβάλλουν άτομα άνω των 50 ετών, αλλά η έρευνα δείχνει μια ανησυχητική αύξηση των κρουσμάτων που εκδηλώνονται νωρίς.

Η γήρανση έχει πολλά θετικά, αλλά ένα από τα αρνητικά, δυστυχώς, είναι ο υψηλότερος κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου. Η αύξηση της ηλικίας αποτελεί βασικό παράγοντα κινδύνου. Και καθώς όλο και περισσότεροι από εμάς ζουν περισσότερο παγκοσμίως, εκατομμύρια ηλικιωμένοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την ασθένεια.

Τώρα μια νέα μελέτη προσθέτει βάρος σε προηγούμενες εργασίες που προειδοποιούν για μια ζοφερή τάση στην παγκόσμια υγεία: ο καρκίνος σε άτομα κάτω των 50 ετών γίνεται όλο και πιο συχνός

Στη μελέτη, οι ερευνητές με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στη Σκωτία και την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Zhejiang στο Hangzhou της Κίνας, διαπίστωσαν ότι ο αριθμός των ατόμων κάτω των 50 ετών που διαγιγνώσκονται με καρκίνο παγκοσμίως αυξήθηκε κατά 79% μεταξύ 1990 και 2019, από 1,82 εκατομμύρια σε 3,26 εκατομμύρια. Οι θάνατοι από καρκίνο στην ίδια ηλικιακή ομάδα αυξήθηκαν κατά 27% και περισσότεροι από 1 εκατομμύριο κάτω των 50 ετών ετησίως πεθαίνουν πλέον από καρκίνο, αποκαλύπτει η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο BMJ Oncology

Η μελέτη δεν είναι η πρώτη που δείχνει την τάση αυτή. Μια ανασκόπηση το 2022 των αρχείων των μητρώων καρκίνου από 44 χώρες διαπίστωσε ότι η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου σε πρώιμη έναρξη αυξάνεται ραγδαία για 14 τύπους καρκίνου και η αύξηση αυτή συμβαίνει σε πολλά κράτη μεσαίου και υψηλού εισοδήματος

Εξετάζοντας δεδομένα από 204 χώρες, διαπίστωσε μια εντυπωσιακή αύξηση της παγκόσμιας επίπτωσης των καρκίνων που εμφανίζονται σε πρώιμο στάδιο. Έδειξε επίσης ότι τα υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου στις ηλικίες κάτω των 50 ετών ήταν στη Βόρεια Αμερική, την Ωκεανία και τη Δυτική Ευρώπη.

Οι ερευνητές παγκοσμίως μόλις τώρα ξεκινούν το επόμενο έργο τους: να βρουν το γιατί.

Οι συγγραφείς της ανασκόπησης του 2022, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, δήλωσαν ότι οποιαδήποτε αύξηση στις εξετάσεις ή στους ελέγχους δεν θα μπορούσε να εξηγήσει την αύξηση των διαγνώσεων. Πρότειναν ότι η αύξηση οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα σε ένα ανθυγιεινό μείγμα παραγόντων κινδύνου που θα μπορούσαν να συνεργάζονται, ορισμένοι από τους οποίους είναι γνωστοί και άλλοι από τους οποίους πρέπει να διερευνηθούν.

Πολλοί από αυτούς τους κινδύνους είχαν αποδεδειγμένη σχέση με τον καρκίνο, όπως η παχυσαρκία, η αδράνεια, ο διαβήτης, το αλκοόλ, το κάπνισμα, η ρύπανση του περιβάλλοντος και η δυτική διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε κόκκινο κρέας και πρόσθετα σάκχαρα, για να μην αναφέρουμε την εργασία σε βάρδιες και την έλλειψη ύπνου. Οι ειδικοί υπέθεσαν ότι τα υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα μπορεί επίσης να ευθύνονται εν μέρει.

Όσο ανησυχητική και αν είναι η αύξηση των καρκίνων που εκδηλώνονται νωρίς, απαιτείται προσοχή. Ο καρκίνος σε άτομα κάτω των 50 ετών εξακολουθεί να είναι ασυνήθιστος. Με τον καρκίνο του μαστού, τον πιο συχνό τύπο καρκίνου στις ηλικίες κάτω των 50 ετών, υπήρχαν 13,7 περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα το 2019. Εννέα στους 10 από όλους τους καρκίνους προσβάλλουν άτομα άνω των 50 ετών.

Μέχρι οι ειδικοί να ξεκλειδώσουν οριστικές απαντήσεις, παραμένουν πολλά που οι άνθρωποι, νέοι και ηλικιωμένοι, μπορούν να κάνουν για να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Η αποφυγή του καπνίσματος, η διατήρηση μιας ισορροπημένης διατροφής και ενός υγιούς βάρους, η άφθονη άσκηση και η ασφάλεια στον ήλιο είναι μεταξύ αυτών.

https://www.theguardian.com/science/2023/sep/05/cancer-is-on-the-rise-in-under-50s-a-key-task-is-to-work-out-why?utm_source=salesforce-marketing-cloud&utm_medium=email&utm_campaign=September+12+2023+Cancer+Today+E-newsletter&utm_term=Read+More+in+the+Guardian

4 τα βασικά σημεία για τον προσυμπωματικό έλεγχο του καρκίνου του παχέος εντέρου.

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο τέταρτος υψηλότερος σε συχνότητα εμφάνισης και ο δεύτερος σε θνησιμότητα σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία από τις ΗΠΑ.

Τι είναι ο καρκίνος του παχέος εντέρου;

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου, γνωστός και ως ορθοκολικός καρκίνος, είναι ένας κακοήθης όγκος που αναπτύσσεται στο εσωτερικό τοίχωμα του παχέος εντέρου ή στο ορθό. Οι περισσότεροι καρκίνοι του παχέος εντέρου αναπτύσσονται πρώτα ως πολύποδες, οι οποίοι αργότερα εξελίσσονται σε καρκίνο, εάν δεν αφαιρεθούν. Ο τακτικός έλεγχος του παχέος εντέρου και η αφαίρεση των πολυπόδων μπορεί να προλάβει την ανάπτυξη του καρκίνου. Αποτελεί έναν από τους πλέον θεραπεύσιμους καρκίνους εάν και εφόσον διαγνωστεί έγκαιρα.

Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής), Γιάννης Ντάνασης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα νεότερα δεδομένα της πρόσφατης δημοσίευσης των Amir Qaseem και συνεργατών στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση Annals of Internal Medicine.

Οι συστάσεις συνοψίζονται σε 4 κύρια σημεία:

  • Ο προσυμπτωματικός έλεγχος για τον καρκίνο του παχέος εντέρου σε ασυμπτωματικούς ενήλικες μέσου κινδύνου θα πρέπει να ξεκινάει σε ηλικία 50 ετών.

 

  • Οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να μην προχωρούν σε προσυμπτωματικούς ελέγχους για ενήλικες μέσου κινδύνου μεταξύ 45 και 49 ετών. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να σταθμίζονται τα οφέλη και οι πιθανοί κίνδυνοι από τη διενέργεια προσυμπτωματικού ελέγχου σε αυτή την πληθυσμιακή ομάδα.

 

  • Ο προσυμπτωματικός έλεγχος για τον καρκίνο του παχέος εντέρου θα πρέπει να σταματάει σε ασυμπτωματικούς ενήλικες μέσου κινδύνου ηλικίας άνω των 75 ετών ή σε ασυμπτωματικούς ενήλικες μέσου κινδύνου με προσδόκιμο ζωής λιγότερο από 10 έτη.

 

  • Οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να επιλέξουν μια δοκιμασία προσυμπτωματικού ελέγχου για καρκίνο του παχέος εντέρου σε συνεννόηση με τον ασθενή τους με βάση μια συζήτηση για τα οφέλη, τις βλάβες, το κόστος, τη διαθεσιμότητα, τη συχνότητα και τις αξίες και τις προτιμήσεις του ασθενούς.

 

Οι δοκιμασίες προσυμπτωματικού ελέγχου για καρκίνο του παχέος εντέρου περιλαμβάνουν: ανοσοχημική εξέταση κοπράνων ή εξέταση κοπράνων για ύπαρξη αίματος με δοκιμασία υψηλής ευαισθησίας γουαϊακίου κάθε 2 χρόνια, κολονοσκόπηση κάθε 10 χρόνια ή σιγμοειδοσκόπηση κάθε 10 χρόνια συν μια ανοσοχημική εξέταση κοπράνων κάθε 2 χρόνια.

Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται εξετάσεις για προσυμπτωματικό έλεγχο καρκίνου του παχέος εντέρου όπως ο έλεγχος για DNA κοπράνων, κολονογραφία με αξονική τομογραφία, ενδοσκόπηση με κάψουλα, εξετάσεις ούρων ή περιφερικού αίματος.

Αναλυτικά μπορεί αν δει κανείς στην σελίδα του Παγκόσμιο Οργανισμού υγείας για τον        Ευρωπαικό κώδικα κατά του καρκίνου όπου γίνεται σαφέστατη αναφορά στο προσυμπτωματικό έλεγχο και όχι μόνο

https://cancer-code-europe.iarc.fr/index.php/el/12-ways/screening/bowel-cancer-screening/

https://www.europarl.europa.eu/news/el/headlines/society/20200131STO71517/katapolemontas-ton-karkino-stin-ee-statistika-kai-draseis

Ενώ συνοπτικά μπορείτε να διαβάσετε την μελέτη των καθηγητών του ΕΚΠΑ στο παρακάτω link

Πηγή: https://www.healthng.gr/%cf%83%ce%b5-%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%b1-%ce%b7%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%af%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%ad%cf%80%ce%b5%ce%b9-%ce%bd%ce%b1-%ce%be%ce%b5%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%ac%ce%b5%ce%b9-%ce%bf-%cf%80%cf%81%ce%bf/

Κ3 app

Οι πέντε άξονες της σύγχρονης ογκολογίας

Καθώς προχωράμε στο μέλλον, η ογκολογία γνωρίζει αξιοσημείωτες ανακαλύψεις που οδηγούνται από τεχνολογίες αιχμής και καινοτόμες προσεγγίσεις. Πέντε βασικές εξελίξεις βρίσκονται στην πρώτη γραμμή: Τεχνητή Νοημοσύνη (AI), Γονιδιωματική Ιατρική, Οργανοειδή Καρκίνου Επόμενης Γενιάς, Νανοσωματίδια και Χημειοθεραπεία Υπό Πίεση Ενδοπεριτοναϊκού Αερολύματος (PIPAC).

Ο καρκίνος είναι μια μη μεταδοτική ασθένεια που έχει σημαντικό επιπολασμό παγκοσμίως. Κάθε μέρα, επαναστατικές εξελίξεις γίνονται από επιστήμονες και ερευνητές σε όλο τον κόσμο, αναδιαμορφώνοντας το τοπίο της ογκολογίας. Αυτές οι εξελίξεις παρέχουν ελπίδα τόσο στους ασθενείς όσο και στους επαγγελματίες του ιατρικού τομέα.

Οι χημειοθεραπείες, οι ακτινοθεραπείες και η χειρουργική επέμβαση χαρακτηρίζουν τη μάχη κατά αυτής της ασθένειας εδώ και δεκαετίες. Η έρευνα για τον καρκίνο έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο από την άνοδο των εξατομικευμένων θεραπειών και των στοχευμένων θεραπειών.

Τεχνητή Νοημοσύνη στην ογκολογία

Η τεχνητή νοημοσύνη (AI) και η μηχανική μάθηση (ML) είναι συστήματα υπολογιστών που έχουν σχεδιαστεί και εκπαιδευτεί για να βοηθήσουν τους ογκολόγους γιατρούς και τους επαγγελματίες υγείας στη θεραπεία ασθενών με καρκίνο.

Αυτά τα συστήματα είναι εξαιρετικά πολύτιμα, καθώς μπορούν να κάνουν τη διαδικασία διάγνωσης και θεραπείας ταχύτερη και ακριβέστερη.

Η ML έχει χρησιμοποιηθεί για την προβολή ιατρικών εικόνων, όπως μαστογραφίες για καρκίνο του μαστού ή σαρώσεις για όγκους του εγκεφάλου. Τα στοιχεία έχουν δείξει ότι μπορεί να είναι πολύ καλή στην εύρεση και κατανόηση αυτών των εικόνων, καλύτερα από τους έμπειρους γιατρούς σε ορισμένες περιπτώσεις.

Το κύριο πλεονέκτημα της χρήσης ML είναι ότι επιταχύνει το χρόνο που χρειάζεται για να βρεθεί και να αναλυθεί ο καρκίνος σε αυτές τις εικόνες. Τα αποτελέσματα από το σύστημα ML είναι συνεπή και αξιόπιστα, οπότε το επίπεδο εμπειρίας που έχει ο γιατρός χρησιμοποιώντας το είναι άσχετο.

Γονιδιωματική ιατρική

Η γονιδιωματική ιατρική περιλαμβάνει τη μελέτη και την ανάλυση των γενετικών πληροφοριών ενός ασθενούς, ειδικά του DNA του, για την καλύτερη κατανόηση της γενετικής βάσης ασθενειών όπως ο καρκίνος.

Η αλληλούχιση επόμενης γενιάς (NGS) ανακαλύφθηκε πριν από περίπου δέκα χρόνια, καθιστώντας την ανάγνωση όλων των γενετικών πληροφοριών στην αλληλούχιση ολόκληρου του γονιδιώματος DNA ενός ατόμου (WGS) πολύ πιο εύκολη και φθηνότερη. Αυτή η πρόοδος έκανε το WGS ευρύτερα διαθέσιμο για έρευνα και για την παροχή βοήθειας σε ασθενείς με καρκίνο.

Η Εθνική Υπηρεσία Υγείας (NHS) στην Αγγλία δημιούργησε την Υπηρεσία Γονιδιωματικής Ιατρικής του NHS, προσφέροντας γενετικές εξετάσεις για ασθενείς με σπάνιες ασθένειες και καρκίνο, καθιστώντας πιο προσβάσιμο για τους μελλοντικούς ασθενείς να επωφεληθούν από τις τελευταίες ογκογονικές εξελίξεις.

Οργανοειδή καρκίνου επόμενης γενιάς

Τα οργανοειδή καρκίνου επόμενης γενιάς είναι προηγμένα 3D μοντέλα καρκινικών κυττάρων που αναπαράγουν στενά τα χαρακτηριστικά και τη συμπεριφορά των όγκων που βρίσκονται στο ανθρώπινο σώμα. Τα οργανοειδή δημιουργούνται από τα καρκινικά κύτταρα του ασθενούς και καλλιεργούνται στο εργαστήριο.

Αυτά τα μοντέλα είναι ισχυρά επειδή μπορούν να διατηρήσουν τα σημαντικά χαρακτηριστικά του αρχικού όγκου, όπως η γενετική, οι πρωτεΐνες και η εμφάνισή του, επιτρέποντας παράλληλα στους επιστήμονες να χειριστούν τα γονίδια και το περιβάλλον με τρόπους που δεν ήταν προηγουμένως δυνατοί.

Ορισμένες προκλήσεις συναντώνται στη δημιουργία αυτών των μοντέλων όγκων, καθώς οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στο εργαστήριο μπορεί να διαφέρουν, οδηγώντας σε ασυνέπεια και αναξιόπιστα αποτελέσματα. Οι ερευνητές εργάζονται για να κάνουν αυτά τα μοντέλα πιο αξιόπιστα και χρήσιμα για τη φροντίδα των ασθενών, τυποποιώντας τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία τους.

Νανοσωματίδια

Τα νανοσωματίδια είναι μικροσκοπικά σωματίδια σχεδιασμένα να παρέχουν φάρμακα ή θεραπευτικούς παράγοντες ειδικά σε καρκινικά κύτταρα.

Η χρήση νανοσωματιδίων στη θεραπεία του καρκίνου αποτελεί μέρος της νανοϊατρικής. Αυτό το πεδίο διερευνά πώς η νανοτεχνολογία, συμπεριλαμβανομένης της ογκολογίας, μπορεί να βελτιώσει τη διάγνωση, τη θεραπεία και την παρακολούθηση ασθενειών.

Λόγω του μικροσκοπικού μεγέθους τους, είναι πιο σταθερά και ασφαλέστερα για το σώμα. Μπορούν επίσης να παραμείνουν στην περιοχή του καρκίνου περισσότερο, επιτρέποντας στα φάρμακα χρόνο να λειτουργήσουν. Μπορούν να σχεδιαστούν για να στοχεύουν τα καρκινικά κύτταρα, μειώνοντας τις παρενέργειες και καθιστώντας τη θεραπεία πιο αποτελεσματική.

Η χορήγηση φαρμάκων με βάση νανοσωματίδια έχει δείξει δυνατότητες στην αντιμετώπιση της αντοχής στα φάρμακα που παρατηρείται στη θεραπεία του καρκίνου. Στοχεύοντας συγκεκριμένους μηχανισμούς που είναι υπεύθυνοι για την αντοχή στα φάρμακα, τα νανοσωματίδια μπορούν να βοηθήσουν στην αντιστροφή της πολυφαρμακευτικής αντοχής στα καρκινικά κύτταρα. Καθώς αποκαλύπτουμε περισσότερους μηχανισμούς αντοχής στα φάρμακα του όγκου, τα νανοσωματίδια κατασκευάζονται περαιτέρω για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων.

Νέο σύστημα χορήγησης χημειοθεραπείας (χημειοθεραπεία υπό πίεση ενδοπεριτοναϊκού αερολύματος)

Η χημειοθεραπεία υπό πίεση ενδοπεριτοναϊκού αερολύματος (PIPAC) είναι μια συναρπαστική και ελπιδοφόρα μέθοδος χημειοθεραπείας για τη θεραπεία συγκεκριμένων προχωρημένων κοιλιακών καρκίνων.

Στο PIPAC, τα φάρμακα χημειοθεραπείας χορηγούνται απευθείας στην κοιλιακή κοιλότητα ως αεροζόλ, στοχεύοντας και συγκεντρώνοντας τη θεραπεία σε όγκους σε αυτήν την περιοχή. Αυτή η προσέγγιση δείχνει μεγάλη υπόσχεση για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας του καρκίνου στην κοιλιά.

Η PIPAC εξακολουθεί να θεωρείται μια σχετικά νέα και εξελισσόμενη τεχνική. Οι κλινικές δοκιμές και η έρευνα συνεχίζονται για να προσδιοριστεί η μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα και ασφάλεια σε σύγκριση με τις παραδοσιακές θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Δείτε περισσότερα στο : https://www.toavriotisygeias.gr/article?id=30510

K3 Δράσεις

Κατάθλιψη, άγχος και καρκίνος: πραγματική ή πλασματική συσχέτιση;

Η κατάθλιψη και το άγχος θεωρείται εδώ και καιρό ότι σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Ωστόσο, τα διαθέσιμα στοιχεία δεν παρέχουν σαφείς αποδείξεις ώστε να τεκμηριωθεί η συσχέτιση. Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής), Γιάννης Ντάνασης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα ευρήματα σχετικής μελέτης των Lonneke A. van Tuijl και συνεργατών στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση Cancer.

Οι ερευνητές θέλησαν να παρέχουν μια ισχυρότερη βάση για να προσδιορίσουν τους πιθανούς συσχετισμούς μεταξύ κατάθλιψης, άγχους και συχνότητας εμφάνισης καρκίνου συνολικά, αλλά και επιμέρους τύπων καρκίνου όπως καρκίνος του μαστού, του πνεύμονα, του προστάτη, του παχέος εντέρου, δηλαδή καρκίνων που σχετίζονται με το αλκοόλ και καρκίνων που σχετίζονται με το κάπνισμα.

Οι ερευνητές προχώρησαν σε μετα-αναλύσεις δεδομένων από τους συμμετέχοντες στη μελέτη «Ψυχοκοινωνικοί Παράγοντες και Επίπτωση Καρκίνου (PSY-CA)» που πραγματοποιήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, στον Καναδά, στην Ολλανδία και στη Νορβηγία. Η μελέτη PSY-CA περιλαμβάνει δεδομένα από 18 ομάδες συμμετεχόντων που έχουν διαθέσιμες μετρήσεις δεικτών κατάθλιψης ή άγχους. Συνολικά, περιλαμβάνει 319.613 άτομα και 25.803 περιστατικά καρκίνου σε διάστημα παρακολούθησης 8-26 ετών. Τόσο τα συμπτώματα όσο και η διάγνωση της κατάθλιψης και του άγχους εξετάστηκαν ως πιθανοί προγνωστικοί παράγοντες μελλοντικού κινδύνου εμφάνισης καρκίνου.

Δεν ανεδείχθηκαν συσχετισμοί μεταξύ κατάθλιψης ή άγχους και εμφάνισης καρκίνου γενικά, αλλά και ειδικότερα καρκίνων που σχετίζονται με το αλκοόλ, καρκίνο του μαστού, του προστάτη, και του ορθού. Η κατάθλιψη και το άγχος συσχετίστηκαν με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα και καρκίνων που σχετίζονται με το κάπνισμα. Ωστόσο, οι συσχετισμοί εξασθένησαν σημαντικά όταν οι αναλύσεις προσαρμόστηκαν επιπλέον για γνωστούς παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου, όπως το κάπνισμα, η χρήση αλκοόλ και ο αυξημένος δείκτης μάζας σώματος. Πράγματι, σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, φαίνεται ότι η συσχέτιση μεταξύ κατάθλιψης και καρκίνων που σχετίζονται με το κάπνισμα μπορεί να αποδοθεί στην αυξημένη συχνότητα καπνιστών μεταξύ των ατόμων που εμφανίζουν κατάθλιψη. Επιπλέον, μπορεί να υπάρχουν κοινοί γενετικοί ή/και περιβαλλοντικοί παράγοντες οι οποίοι να αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης τόσο κατάθλιψης/άγχους όσο και συγκεκριμένων τύπων καρκίνου.

Η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων της συγκεκριμένης μελέτης έγκειται στην άρτια στατιστική ανάλυση των δεδομένων από μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων και στη μεθοδολογική προσέγγιση των ερευνητών που περιόρισαν σημαντικά την πιθανότητα συστηματικών σφαλμάτων στη μετα-ανάλυση.

Συμπερασματικά, η κατάθλιψη και το άγχος δεν φαίνεται να σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου.

https://www.uoa.gr/anakoinoseis_kai_ekdiloseis/proboli_anakoinosis/enimerosi_gia_themata_ygeias_apo_ti_therapeytiki_kliniki_toy_ethnikoy_kai_kapodistriakoy_panepistimioy/

Προσυμπτωματικός έλεγχος για τον καρκίνο τραχήλου της μήτρας

Παρά τις εξελίξεις στην πρόληψη, στη διάγνωση και στη θεραπεία, ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας αποτελεί σημαντικό παράγοντα νοσηρότητας με δυνητικά θανατηφόρα έκβαση.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, περίπου

  • 100.000 άτομα υποβάλλονται σε θεραπεία για προκαρκινικές βλάβες του τραχήλου της μήτρας,
  • 14.000 άτομα διαγιγνώσκονται με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, και
  • 4.000 άτομα πεθαίνουν από καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Προληπτικής Ιατρικής και Επιδημιολογίας), Γιάννης Ντάνασης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κυριότερα σημεία της πρόσφατης ανασκόπησης των Rebecca B. Perkins και συνεργατών στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση JAMA (8/8/23).

Ουσιαστικά όλοι οι καρκίνοι του τραχήλου της μήτρας παγκοσμίως προκαλούνται από εμμένουσες λοιμώξεις με έναν από τους 13 καρκινογόνους γονότυπους του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV): 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59 και 68. Ο εμβολιασμός κατά του HPV σε ηλικίες 9 έως 12 ετών είναι πιθανό να αποτρέψει περισσότερο από το 90% των προκαρκινικών αλλοιώσεων και των καρκίνων του τραχήλου της μήτρας. Στις ηλικίες 21 έως 65 ετών, ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας προλαμβάνεται με τον προσυμπτωματικό έλεγχο και τη θεραπεία των προκαρκινικών σταδίων της νόσου, που ορίζονται ως υψηλόβαθμες πλακώδεις ενδοεπιθηλιακές βλάβες του τραχήλου της μήτρας.

Οι υψηλόβαθμες αλλοιώσεις μπορεί να εξελιχθούν σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, αν δεν θεραπευτούν. Ο έλεγχος για HPV στον τράχηλο της μήτρας είναι κατά 90% ευαίσθητος στην ανίχνευση προκαρκινικών αλλοιώσεων. Στο γενικό πληθυσμό, ο κίνδυνος προκαρκινικών αλλοιώσεων είναι μικρότερος από 0,15% σε διάστημα 5 ετών μετά από αρνητικό αποτέλεσμα της δοκιμής HPV. Μεταξύ των ατόμων με θετικό αποτέλεσμα HPV, ένας συνδυασμός γονοτυπικής ανάλυσης του HPV και της κυτταρολογίας (έλεγχος κατά Παπανικολάου) μπορεί να προσδιορίσει τον κίνδυνο των προκαρκινικών αλλοιώσεων.

Για άτομα με κίνδυνο για προκαρκινικές βλάβες κάτω του 4%, συνιστάται επανάληψη του ελέγχου HPV σε 1, 3 ή 5 χρόνια ανάλογα με τον ακριβή κίνδυνο ανάπτυξης προκαρκινικής βλάβης στα 5 έτη. Για άτομα με κίνδυνο από 4% έως 24%, όπως είναι όσα έχουν αποτελέσματα κυτταρολογικών εξετάσεων χαμηλού βαθμού (άτυπα πλακώδη κύτταρα απροσδιόριστης σημασίας [ASC-US] ή χαμηλού βαθμού πλακώδη ενδοεπιθηλιακή βλάβη [LSIL]) και μια θετική δοκιμασία HPV αγνώστου διάρκειας, συνιστάται η κολποσκόπηση.

Για ασθενείς με κίνδυνο για προκαρκινικές αλλοιώσεις μικρότερο του 25% (π. χ. ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία του τραχήλου της μήτρας βαθμού 1 [CIN1] ή ιστολογικά χαμηλού βαθμού πλακώδη ενδοεπιθηλιακή βλάβη [LSIL]), οι σχετιζόμενες με τη θεραπεία παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένης πιθανής συσχέτισης με πρόωρο τοκετό, μπορούν να μειωθούν με την επανάληψη της κολποσκόπησης για παρακολούθηση των προκαρκινικών αλλοιώσεων και να αποφευχθεί η εκτομή.

Για ασθενείς με κίνδυνο για προκαρκινικές αλλοιώσεις από 25% έως 59% (π. χ. κυτταρολογικά αποτελέσματα υψηλού βαθμού άτυπων πλακωδών κυττάρων που δε μπορούν να αποκλείσουν υψηλού βαθμού αλλοιώσεις [ASC-H] ή υψηλού βαθμού πλακώδη ενδοεπιθηλιακή βλάβη [HSIL] με θετικά αποτελέσματα εξετάσεων HPV), η αντιμετώπιση συνίσταται σε κολποσκόπηση με βιοψία ή εκτομή της βλάβης.

Τέλος, για άτομα με κίνδυνο για προκαρκινικές αλλοιώσεις 60% ή περισσότερο, όπως οι ασθενείς με υψηλού βαθμού πλακώδη ενδοεπιθηλιακή βλάβη θετική στον HPV-16, προτιμάται να προχωρούν απευθείας σε θεραπεία εκτομής της βλάβης. Ωστόσο, η διενέργεια κολποσκόπησης για να επιβεβαιωθεί η ανάγκη για την εκτομή είναι αποδεκτή.

Συμπερασματικά, για την πρόληψη του καρκίνου τραχήλου της μήτρας θα πρέπει να γίνεται έλεγχος για HPV, και αν είναι θετικός, θα πρέπει να πραγματοποιούνται γονοτυπική ανάλυση και κυτταρολογική εξέταση για να εκτιμηθεί ο κίνδυνος για προκαρκινικές αλλοιώσεις του τραχήλου της μήτρας και ακολούθως να προσδιοριστεί η ανάγκη για κολποσκόπηση ή/και θεραπεία. Ο εμβολιασμός κατά του HPV στην εφηβεία πιθανότατα θα αποτρέψει την ανάπτυξη άνω του 90% των προκαρκινικών αλλοιώσεων και των καρκίνων του τραχήλου της μήτρας.

Δείτε αναλυτικά στην έρευνα που ακολουθεί :

https://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/anakoinwseis/themata_ygeias/2023/1108_prosymptwmatikos_elegxos_karkinoy_traxhlou_mhtras.pdf

Η πρόληψη του καρκίνου θα πρέπει να αποτελεί μέλημα κάθε εργοδότη

 

Φέτος, το 50% των επιζώντων από καρκίνο θα χάσουν ή θα εγκαταλείψουν τη δουλειά τους.

Φέτος, το 50% των ατόμων που διαγιγνώσκονται πρόσφατα με καρκίνο θα είναι σε ηλικία εργασίας.

Φέτος, οι εργοδότες και τα συνδικάτα θα δαπανήσουν περισσότερα για τον καρκίνο από οποιοδήποτε άλλο κόστος υγειονομικής περίθαλψης.

Η πρόληψη του καρκίνου είναι μια υπόθεση του εργατικού δυναμικού.

Η πρόσβαση σε έγκαιρες εξετάσεις και παρέμβαση μπορεί να μειώσει τους θανάτους κατά 45%. Μπορεί επίσης να μειώσει τις οικονομικές επιβαρύνσεις. Σύμφωνα με το Northeast Business Group on Health, ο καρκίνος αντιπροσωπεύει μόνο το 1% των απαιτήσεων, αλλά το 12% του συνολικού κόστους υγειονομικής περίθαλψης των εργοδοτών.

“Οι εργοδότες έχουν αυτή την απίστευτη ευκαιρία να αλλάξουν την πορεία της υγειονομικής περίθαλψης γενικά, αλλά και του καρκίνου ειδικότερα, χωρίς να χρειάζεται να κάνουν μεγάλες οικονομικές δαπάνες”. -Othman Laraki, Διευθύνων Σύμβουλος της Color.

“Η πρόσβαση έχει ανθρώπινο νόημα, αλλά και οικονομικό νόημα”.

Από τα σχεδόν δύο εκατομμύρια νέα περιστατικά καρκίνου που διαγιγνώσκονται φέτος, περίπου τα μισά θα αφορούν ενήλικες σε ηλικία εργασίας. Ο έγκαιρος έλεγχος είναι το κλειδί και οι εργοδότες που τον παρέχουν και τον προωθούν δίνουν στο εργατικό δυναμικό τους πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης.

Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία προβλέπει ότι πάνω από 600.000 άνθρωποι θα πεθάνουν από καρκίνο φέτος και το 50% των επιζώντων θα χάσουν τη δουλειά τους ή θα παραιτηθούν, σύμφωνα με την Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής.

Μια έρευνα του Business Group on Health διαπίστωσε ότι ο καρκίνος προβλέπεται να είναι φέτος ο κυριότερος παράγοντας κόστους υγειονομικής περίθαλψης για τους εργοδότες, χάρη στην ακριβή, μακροχρόνια θεραπεία, την αύξηση των δαπανών υγειονομικής περίθαλψης και την αύξηση των διαγνώσεων καρκίνου σε προχωρημένο στάδιο. Το Northeast Business Group on Health αναφέρει ότι ενώ ο καρκίνος αποτελεί μόνο το 1% των απαιτήσεων, αντιπροσωπεύει το 12% του συνολικού κόστους υγειονομικής περίθαλψης των εργοδοτών.

Με πρόσβαση σε έγκαιρο έλεγχο και παρέμβαση, το 45% των θανάτων από καρκίνο μπορεί να προληφθεί και να οδηγήσει σε λιγότερο δαπανηρή περίθαλψη, σύμφωνα με το Color Health. Η εταιρεία τεχνολογίας υγείας συνεργάστηκε με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία για προγράμματα πρόληψης και ελέγχου του καρκίνου μέσω κινητών και διαδικτύου, τα οποία βοηθούν τους εργοδότες να συνδέσουν το εργατικό δυναμικό τους με ολοκληρωμένη ανίχνευση, κλινικές υπηρεσίες, εκπαίδευση και εξατομικευμένη υποστήριξη.

Αποδεικνύεται ότι η απλή μείωση της τριβής στην πρόσβαση μπορεί να έχει πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο από τα περισσότερα από όσα έχουμε κάνει στην πλευρά της θεραπείας”.

Επί του παρόντος, τα επίπεδα προσυμπτωματικού ελέγχου για τις πιο θανατηφόρες μορφές καρκίνου υπολειτουργούν σε μεγάλο βαθμό, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο:

Η έρευνα του Color δείχνει ότι το 29% των ανθρώπων έχει μείνει πίσω στις εξετάσεις για τον καρκίνο του μαστού, το 36% έχει μείνει πίσω στις εξετάσεις για τον καρκίνο του παχέος εντέρου, το 61% δεν έχει ενημερωθεί για τον προστάτη και το 95% δεν έχει παρακολουθήσει ή δεν έχει ζητήσει ποτέ εξέταση για τον καρκίνο του πνεύμονα, ο οποίος ευθύνεται για το 20% των θανάτων από καρκίνο. Το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης για τον καρκίνο του πνεύμονα είναι 56% για περιπτώσεις που ανιχνεύονται όταν η ασθένεια δεν έχει εξαπλωθεί, ωστόσο μόνο το 16% των περιπτώσεων διαγιγνώσκονται σε πρώιμο στάδιο, σύμφωνα με την Αμερικανική Πνευμονολογική Εταιρεία. Μόλις εξαπλωθεί σε άλλα όργανα, το ποσοστό επιβίωσης πέφτει μόλις στο 5%.

“Οι εργοδότες έχουν αυτή την απίστευτη ευκαιρία να αλλάξουν την πορεία της υγειονομικής περίθαλψης γενικά, αλλά και του καρκίνου ειδικότερα, χωρίς να χρειάζεται να κάνουν μεγάλες οικονομικές δαπάνες”, λέει ο Laraki. “Η πρόσβαση έχει ανθρώπινο νόημα, αλλά και οικονομικό νόημα”.

Δείτε αναλυτικά :

https://www.benefitnews.com/news/early-cancer-detection-can-reduce-cancer-deaths-by-45
Lee Hafner Editor, Employee Benefit News

 

Νέα μελέτη αποκαλύπτει τον μηχανισμό με τον οποίο όγκοι του νευρικού συστήματος μετατρέπονται σε κακοήθεια

Μια νέα μελέτη που διεξήχθη στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ) του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) και δημοσιεύτηκε χθες στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό PNAS, διερευνά τις οδούς μέσα από τις οποίες οι εσωτερικές διεργασίες των καρκινικών κυττάρων και οι αλληλεπιδράσεις με το μικροπεριβάλλον τους, οδηγούν στην ανάπτυξη όγκου στον εγκέφαλο και την πορεία του προς την κακοήθεια.

Κάθε χρόνο, 6 στους 100.000 ανθρώπους (παιδιά και ενήλικες) λαμβάνουν διάγνωση κάποιας μορφής καρκίνου στον εγκέφαλο και στο νευρικό σύστημα. Οι περισσότεροι θα υποβληθούν σε συνδυαστική θεραπεία με ακτινοβολίες και χημειοθεραπεία, ωστόσο μονάχα το 33% θα επιβιώσει για 5 χρόνια. Το προσδόκιμο ζωής για την πλειοψηφία θα είναι 18 μήνες με δύο χρόνια.

Ενώ υπάρχει έντονο ερευνητικό ενδιαφέρον για τους νευρικούς καρκίνους, οι υφιστάμενες θεραπείες εξακολουθούν να μην είναι πολύ αποτελεσματικές. Ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι οι νευρικοί όγκοι αποτελούνται από ποικίλα κύτταρα, καρκινικά και μη. Μόνο ένα υποσύνολο αυτών φέρει τον συνδυασμό των μεταλλαγών που συμβάλλει στη γέννηση και διατήρηση του όγκου, ωστόσο είναι άγνωστο με ποιους μηχανισμούς δρουν οι ομάδες αυτών των κυττάρων. Τα κύτταρα αυτά ονομάζονται καρκινικά βλαστικά κύτταρα και πιστεύεται ότι, για να επιτύχουν την ανάπτυξη του όγκου, χρησιμοποιούν διαδικασίες με τις οποίες, υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα νευρικά βλαστικά κύτταρα δημιουργούν νευρώνες και γλοιοκύτταρα, κατά την ανάπτυξη και την επισκευή ιστού μετά από βλάβη.

Η ερευνητική κοινότητα πιστεύει ότι η πορεία ενός όγκου προς την κακοήθεια είναι συνήθως απόρροια ενός συνδυασμού απορυθμισμένων εσωτερικών διαδικασιών στα καρκινικά βλαστικά κύτταρα και αλληλεπιδράσεων με τους γείτονές τους, όπως κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που διηθούν τον όγκο.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, καθώς ο όγκος προχωράει προς την κακοήθεια, η αναπτυξιακή διαδικασία που σχετίζεται με τη νευρική διαφοροποίηση φθίνει, ενώ ταυτόχρονα ενεργοποιούνται οι διαδικασίες που σχετίζονται με αύξηση/πολλαπλασιασμό κυττάρων, τον μεταβολισμό και την ανοσοποίηση.

Κάνοντας χρήση επιτηδευμένων γενετικών εργαλείων έδειξαν ότι δύο μονοπάτια που σχετίζονται με την κυτταρική αύξηση, συγκεκριμένα το ογκογονίδιο Myc και ο υποδοχέας της ινσουλίνης, είναι απαραίτητα για την εξέλιξη των όγκων προς την κακοήθεια. Επίσης διαπίστωσαν ότι τα μακροφάγα της μύγας ξενιστή (οι στρατιώτες πρώτης γραμμής άμυνας ενός οργανισμού κατά την εισβολή παθογόνων μικροοργανισμών) διεισδύουν στους όγκους και αντιστέκονται στην ανάπτυξή τους μέσα στον ξενιστή. Η παρατήρηση έδειξε ότι τα μακροφάγα τρώνε καρκινικά κύτταρα (μια διαδικασία γνωστή με το όνομα φαγοκυττάρωση) καθυστερώντας έτσι την ανάπτυξη του όγκου. Όταν στα μακροφάγα μειώσουμε έναν επιφανειακό υποδοχέα που συμμετέχει στη φαγοκυττάρωση μικροοργανισμών, αδυνατούν να δεσμεύσουν αποτελεσματικά τα καρκινικά κύτταρα, με αποτέλεσμα ο όγκος να μεγαλώνει πιο γρήγορα και να σκοτώνει ταχύτερα τον ξενιστή του. Ενώ η φαγοκυττάρωση αντιστέκεται στην εξάπλωση του όγκου, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα μακροφάγα έχουν επίσης την ικανότητα να επιταχύνουν την ανάπτυξη του όγκου μέσω της παραγωγής ελεύθερων ριζών οξυγόνου (ROS) οι οποίες συμβάλλουν στη θνητότητα του ξενιστή.

Τα ευρήματα αυτά συμβάλλουν στην καλύτερη κατανόηση των στρατηγικών ανάπτυξης των νευρικών όγκων και των σύνθετων αλληλεπιδράσεών τους με το μικροπεριβάλλον τους. Μελλοντικά, θα μπορούσαν να αποτελέσουν κατευθυντήριες γραμμές για μελέτες σε θηλαστικά. Επίσης, θα μπορούσαν να συμβάλλουν στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη νέων και αποτελεσματικών χημικών η ανοσολογικών στρατηγικών για τη στόχευση της ικανότητας πολλαπλασιασμού των καρκινικών κυττάρων σε όγκους που σχετίζονται με τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα, με απώτερο στόχο τη βελτίωση του προσδόκιμου ζωής σε καρκινοπαθείς.

Για τη διεκπεραίωση αυτής της εργασίας, η ερευνητική ομάδα στο ΙΜΒΒ έλαβε χρηματοδότηση από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ), το Worldwide Cancer Research και το Ίδρυμα Fondation Sante.

Η επιστημονική δημοσίευση στο PNAS: https://doi.org/10.1073/pnas.2221601120

Ενω περισσότερα για τα νέα στο :

https://www.forth.gr/el/news/show/&tid=2305?fbclid=IwAR3lKp30WwcVppaODqqK5Bjn8G9Jt4ze9AKnRqcDRG7f4Jf9vM3cfwr-zNw