Κατηγορία: ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ

Oι αιματολογικές κακοήθειες αποτελούν σχεδόν το 10% όλων των νέων διαγνώσεων καρκίνου κάθε χρόνο

Οι αιματολογικές κακοήθειες, συμπεριλαμβανομένων της λευχαιμίας, του λεμφώματος και του πολλαπλού μυελώματος, επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, και όμως, συχνά παραμένουν εκτός της ευρύτερης συζήτησης για τον καρκίνο. Αυτός ο μήνας αποτελεί ευκαιρία για να ευαισθητοποιηθούμε, να υποστηρίξουμε τους ασθενείς και τους οικείους τους και να αναδείξουμε την ανάγκη για περισσότερη έρευνα και πόρους για την ανάπτυξη νέων θεραπειών, όπως αναφέρει ο Θάνος Δημόπουλος (τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας, Διευθυντής Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) και παραθέτει ορισμένα στοιχεία.

Οι πιο συχνοί τύποι

Ο καρκίνος του αίματος είναι ένας όρος που περιλαμβάνει διάφορους τύπους καρκίνων που επηρεάζουν τα λευκά αιμοσφαίρια, τον μυελό των οστών και το λεμφικό σύστημα. Οι πιο συχνοί τύποι είναι η λευχαιμία, το λέμφωμα και το πολλαπλούν μυέλωμα. Καθένας από αυτούς τους καρκίνους συμπεριφέρεται διαφορετικά και απαιτεί διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις:


Η λευχαιμία επηρεάζει τον μυελό των οστών και το αίμα, οδηγώντας στην παραγωγή ανώμαλων λευκών αιμοσφαιρίων που παρεμποδίζουν την ικανότητα του σώματος να καταπολεμά τις λοιμώξεις. Η λευχαιμία μπορεί να είναι οξεία (οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, οξεία μυελογενής λευχαιμία) ή χρόνια (χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία, χρόνια μυελογενής λευχαιμία), ενώ υπάρχουν και σπανιότερες εκφάνσεις της νόσου όπως η χρόνια μυελομονοκυτταρική λευχαιμία, η λευχαιμία εκ τριχωτών κυττάρων και άλλες. Η θεραπευτική προσέγγιση εξατομικεύεται ανάλογα με τον υπότυπο της λευχαιμίας και μπορεί να περιλαμβάνει συνδυασμό χημειοθεραπευτικών παραγόντων και ανοσοθεραπεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε ορισμένους τύπους λευχαιμίας, όπως η οξεία λεμφοβλαστική, που είναι ανθεκτική σε προηγούμενες θεραπείες έχει λάβει έγκριση η θεραπεία με Τ-λεμφοκύτταρα που φέρουν έναν χιμαιρικό υποδοχέα αντιγόνου (CAR Τ-λεμφοκύτταρα) με σημαντική βελτίωση του προσδόκιμου και της ποιότητας ζωής των ασθενών.


Το λέμφωμα ξεκινάει στο λεμφικό σύστημα, το οποίο αποτελεί κρίσιμο μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος. Προκαλεί ανώμαλη ανάπτυξη των λεμφοκυττάρων, ενός τύπου λευκών αιμοσφαιρίων, και μπορεί να επεκταθεί σε διάφορα μέρη του σώματος. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι και υπότυποι λεμφώματος ανάλογα με το αν έχουν επιθετική ή αργή εξέλιξη και αν προέρχονται από Β ή Τ λεμφοκύτταρα. Οι νεότερες ανοσοθεραπείες με CAR Τ-λεμφοκύτταρα και με αμφι-ειδικά αντισώματα έχουν βελτιώσει σημαντικά τα αποτελέσματα των ασθενών με υποτροπιάζον/ανθεκτικό λέμφωμα. Για παράδειγμα, το epcoritamab οδηγεί σε βαθιές και παρατεταμένες ανταποκρίσεις σε ασθενείς με υποτροπιάζων ή ανθεκτικό λέμφωμα από μεγάλα Β-κύτταρα (DLBCL), που έχουν λάβει 2 ή περισσότερες γραμμές θεραπείας με διαχειρίσιμη τοξικότητα. Το mosunetuzumab αποτελεί πλέον θεραπευτική επιλογή για τους ασθενείς με υποτροπιάζον ή ανθεκτικό οζώδες λέμφωμα μετά από τουλάχιστον 2 προηγούμενες γραμμές θεραπείας. Ο αναστολέας επόμενης γενιάς της BTK, pirtobrutinib, έχει δείξει αποτελεσματικότητα και αποτελεί πλέον επιλογή και για τους ασθενείς με λέμφωμα μανδύα και ανθεκτική/υποτροπιάζουσα νόσο. Στο λέμφωμα Hodgkin τα τελευταία χρόνια έχει ενταχθεί στη θεραπεία το κλασικό σχήμα AVD (χωρίς μπλεομυκίνη) σε συνδυασμό με το brentuximab vedotin, ένα συζευγμένο μονοκλωνικό αντίσωμα με φάρμακο, στην πρώτη γραμμή θεραπείας, ενώ ο συνδυασμός nivolumab-AVD φαίνεται να υπερέχει και είναι πιθανό να αποτελέσει σύντομα την πρώτη θεραπευτική επιλογή για τους ασθενείς αυτούς.

Το πολλαπλούν μυέλωμα αρχίζει στα πλασματοκύτταρα, έναν άλλο τύπο λευκών αιμοσφαιρίων που βρίσκονται στον μυελό των οστών, διαταράσσοντας την κανονική παραγωγή αντισωμάτων και καθιστώντας το σώμα πιο ευάλωτο σε λοιμώξεις. Σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών ανταποκρίνεται στην αρχική θεραπευτική αγωγή και σε πολλούς ασθενείς η νόσος μένει σε ύφεση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αρκετές όμως φορές, τα κακοήθη κύτταρα του μυελώματος αποκτούν ανθεκτικότητα στη θεραπευτική αγωγή με το χρόνο και η νόσος υποτροπιάζει. Το υποτροπιάζον ή/και ανθεκτικό πολλαπλούν μυέλωμα μετά από πολλαπλές γραμμές θεραπευτικής αγωγής αποτελεί πραγματική πρόκληση για τους κλινικούς ιατρούς. Οι νεότερες ανοσοθεραπείες όπως τα Τ-λεμφοκύτταρα που φέρουν χιμαιρικό αντιγονικό υποδοχέα (chimeric antigen receptor – CAR) και τα αμφι-ειδικά (bispecific) αντισώματα έχουν ενταχθεί στη θεραπευτική φαρέτρα και βελτιώνουν την πρόγνωση και την ποιότητα ζωής των ασθενών. Τα συγκεκριμένα φάρμακα αξιολογούνται επίσης σε κλινικές μελέτες με σκοπό να χορηγούνται πρωιμότερα και να βελτιστοποιήσουν τα ποσοστά μακροχρόνιας ύφεσης μετά την θεραπεία πρώτης γραμμής.

Ασαφή ή μη ειδικά συμπτώματα

Η ευαισθητοποίηση για τις αιματολογικές κακοήθειες είναι ζωτικής σημασίας για διάφορους λόγους. Πρώτον, οι καρκίνοι του αίματος συχνά παρουσιάζουν ασαφή ή μη ειδικά συμπτώματα όπως κόπωση, πυρετό, νυχτερινές εφιδρώσεις, ανεξήγητη απώλεια βάρους ή διογκωμένους λεμφαδένες. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί εύκολα να παρερμηνευτούν ως άλλες, λιγότερο σοβαρές καταστάσεις, οδηγώντας σε καθυστερημένη διάγνωση και θεραπεία. Η αύξηση της ευαισθητοποίησης μπορεί να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αναζητήσουν ιατρική συμβουλή νωρίτερα, εντοπίζοντας πιθανώς την ασθένεια στα πρώτα της στάδια, όταν είναι δυνητικά θεραπεύσιμη.

Δεύτερον, οι καρκίνοι του αίματος παραμένουν ένα σημαντικό ζήτημα δημόσιας υγείας. Σύμφωνα με την Leukemia & Lymphoma Society, οι καρκίνοι του αίματος αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 10% όλων των νέων διαγνώσεων καρκίνου κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Παγκοσμίως, εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με αυτούς τους καρκίνους, αλλά η χρηματοδότηση και οι πόροι που αφιερώνονται στην έρευνα για τον καρκίνο του αίματος υπολείπονται αυτών που διατίθενται για πιο γνωστούς καρκίνους, όπως ο καρκίνος του μαστού ή του πνεύμονα.

Πηγή: news4health.gr, https://eefam.gr/oi-aimatologikes-kakoitheies-apoteloun-schedon-to-10-olon-ton-neon-diagnoseon-karkinou-kathe-chrono/?idU=1&utm_source=newsletter_1847&utm_medium=email&utm_campaign=&auid=42172

Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας: Οι συχνότερες μορφές καρκίνου στους ηλικιωμένους

Συγκεκριμένα, προβλέπεται αύξηση 188% για τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, 351% για τα άτομα ηλικίας άνω των 85 ετών και 1004% για τα άτομα που ξεπερνούν τα 100 χρόνια (εντός μίας 30ετίας). Ο αριθμός των ατόμων ηλικίας 60 ετών και άνω αυξήθηκε από 605 εκατομμύρια το 2000 σε 900 εκατομμύρια το 2015 και αναμένεται να φτάσει τα 2 δισεκατομμύρια το 2050. Επίσης, θα τριπλασιαστεί το ποσοστό των ατόμων άνω των 80 ετών από 126 εκατομμύρια σε 450 εκατομμύρια το 2050. Στην Ελλάδα σήμερα, τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών αποτελούν το 22,7% του γενικού πληθυσμού.

Τα παραπάνω στοιχεία δίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ιωάννης Καραϊτιανός, καθηγητής Χειρουργικής ΕΚΠΑ, πρόεδρος Ελληνικής Γεροντολογικής και Γηριατρικής Εταιρείας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία (1η Οκτωβρίου).

Το γήρας, προσθέτει, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με νόσους και χρόνιες παθήσεις. Μία από τις κατεξοχήν ασθένειες της τρίτης και τέταρτης ηλικίας είναι ο καρκίνος. Περίπου το 55% των νέων κρουσμάτων αφορά στα άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω, ενώ πάνω από το 66% των θανάτων από καρκίνο συμβαίνει σε ασθενείς ηλικίας άνω των 65 ετών. Το 52% όλων των καρκίνων στις γυναίκες και το 59% στους άνδρες διαγιγνώσκεται σε άτομα άνω των 65 ετών. Στις Η.Π.Α. το 2030 το 70% των νέων διαγνώσεων καρκίνου θα αφορά σε άτομα άνω των 65 ετών.

Καρκίνος στην Τρίτη Ηλικία

Ο καρκίνος αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου για τις ηλικίες μεταξύ 65-74 ετών και τη δεύτερη αιτία θανάτου από 75 ετών και άνω. «Η εγκατάλειψη των προληπτικών εξετάσεων για καρκίνο κατά τη διάρκεια της πανδημίας δυστυχώς οδήγησε σε μία μείωση των νέων διαγνώσεων καρκίνου κατά 40% το 2020 σε σχέση με το 2019! Ανάλογα στοιχεία έχουμε και για το 2021 και για το 2022. Στο διάστημα της πανδημίας παρατηρήθηκε να προσέρχονται ασθενείς σε προχωρημένα στάδια καρκίνου τα οποία δεν επιδέχονται τις περισσότερες φορές ριζική θεραπευτική αντιμετώπιση με αποτέλεσμα αυξημένη θνητότητα, χαμηλή ποιότητα ζωής και μεγάλες ανάγκες σε φροντίδα τελικού σταδίου, τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Καραϊτιανός.

Οι συχνότερες μορφές καρκίνου είναι ο καρκίνος του πνεύμονα, του προστάτη και του παχέος εντέρου για τους άνδρες και ο καρκίνος του μαστού, του πνεύμονα, του παχέος εντέρου και των γεννητικών οργάνων για τις γυναίκες. Αύξηση παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας η επίπτωση του καρκίνου του παγκρέατος και του μελανώματος. Τα βασικοκυτταρικά καρκινώματα του δέρματος είναι συχνότατα νεοπλάσματα της προχωρημένης ηλικίας και για τα δύο φύλα και έχουν καλή πρόγνωση αν αντιμετωπιστούν σωστά και έγκαιρα.

Καρκίνος μαστού: Αποτελεί τον πρώτο σε συχνότητα καρκίνο και τρίτη αιτία θανάτου από καρκίνο στη γυναίκα, ενώ 1 στις 8 γυναίκες θα αναπτύξει καρκίνο του μαστού. Στην Ε.Ε. καταγράφονται 250.000 νέες διαγνώσεις και περίπου 90.000 θάνατοι ετησίως. Στην Ελλάδα καταγράφονται ετησίως 7.770 νέα κρούσματα και 2.330 θάνατοι. Η μέση ηλικία διάγνωσης είναι τα 61 έτη ενώ η μέση ηλικία θανάτου από καρκίνο μαστού τα 68 έτη. 58% όλων των καρκίνων μαστού διαγιγνώσκεται σε γυναίκες άνω των 65 ετών. Επιβάλλεται η μαστογραφία από την ηλικία των 40 ετών ανά 1 έως 2 έτη ανάλογα με τη φύση του μαστού και μέχρι την ηλικία των 75 ετών.

Καρκίνος του πνεύμονα: Πολύ συχνός καρκίνος και για τα δύο φύλα. Στις Η.Π.Α. είναι η πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο σε άνδρες και γυναίκες, ενώ στην Ελλάδα το 2020 καταγράφηκαν 8.960 νέα κρούσματα και 7.662 θάνατοι. 3-4 στους 100 άνδρες άνω των 70 ετών θα αναπτύξουν καρκίνο του πνεύμονα στην προσεχή 10ετία. Παρά τις εξελίξεις στη θεραπευτική του καρκίνου του πνεύμονα, η συνολική 5ετής επιβίωση παραμένει σε ποσοστό κάτω του 20%. Δυστυχώς, ο καρκίνος του πνεύμονα δεν δίνει συμπτώματα παρά μόνο σε προχωρημένα στάδια και συνήθως μη θεραπεύσιμα. Η 5ετής επιβίωση είναι 54,8% για εκείνους τους ασθενείς με εντοπισμένη νόσο κατά τη διάγνωση έναντι 4,2% για ασθενείς με απομακρυσμένες μεταστάσεις. Επιβάλλεται ο ετήσιος προληπτικός έλεγχος με αξονική τομογραφία χαμηλής δόσης ακτινοβολίας, ιδιαίτερα για τους καπνιστές (και λοιπά υψηλού κινδύνου άτομα).

Καρκίνος του παχέος εντέρου: Είναι ο 3ος συχνότερος καρκίνος για άνδρες και γυναίκες και η 2η συχνότερη αιτία θανάτου από καρκίνο. Εμφανίζονται περίπου 300.000 νέα κρούσματα κάθε χρόνο στην Ευρώπη και περίπου 1.000.000 παγκοσμίως. Στις Η.Π.Α. το 2015 διαγνώστηκαν 132.700 νέα κρούσματα και καταγράφηκαν 49.700 θάνατοι. Στην Ελλάδα το 2020 καταγράφηκαν 6.529 νέα κρούσματα και 3.431 θάνατοι. Αποτελεί ως επί το πλείστον κακοήθη εξαλλαγή αδενωματωδών πολυπόδων. Σε αρχικά (εντοπισμένα) στάδια της νόσου η 5ετής επιβίωση είναι 90%, ενώ στα προχωρημένα (μεταστατικά) στάδια μόλις 13%. Είναι θεμελιώδους σημασίας, λοιπόν, η έγκαιρη διάγνωση! Τονίζεται η σημασία της κολονοσκόπησης για την έγκαιρη διάγνωση με έναρξη πλέον από τα 45 έτη και επαναλαμβανόμενη σε διαστήματα ανάλογα με τα ευρήματα (πολύποδες).

Καρκίνος του προστάτη: Είναι ο 2ος σε συχνότητα καρκίνος στους άνδρες με ετήσια επίπτωση 137,9 και ετήσια θνητότητα 21,4 ανά 100.000 άνδρες (Η.Π.Α.) με το 69,1% από αυτούς να είναι άτομα άνω των 75 ετών. Το 2020 στην Ελλάδα είχαμε 6.217 νέες διαγνώσεις και 1.835 θανάτους. Η μέση ηλικία διάγνωσης είναι τα 66 έτη. 20% των νέων κρουσμάτων εμφανίζεται σε άτομα άνω των 75 ετών. Σημαντικό ρόλο παίζει η κληρονομική επιβάρυνση. Σημαντικός είναι ο ρόλος της εξέτασης PSA από την ηλικία των 50 ετών με τη σύμφωνη γνώμη του ιατρού.

Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας: Παραμένει σημαντική αιτία νοσηρότητας και θνητότητας στις γυναίκες. Το 2011 διαγνώστηκαν 12.000 γυναίκες με καρκίνο τραχήλου και καταγράφηκαν 4.092 θάνατοι από τη νόσο (Η.Π.Α.). Το Τεστ Παπανικολάου οδήγησε σε πολύ μεγάλη μείωση των διαγνώσεων καρκίνου τραχήλου μήτρας και των θανάτων από αυτόν. Κύριο αίτιο της νόσου είναι ο ιός HPV. Γι’ αυτό και είναι υψίστης σημασίας ο εμβολιασμός εφήβων και των δύο φύλων έναντι του ιού.

Σημαντικοί παράγοντες για τη μείωση της θνησιμότητας από καρκίνο είναι αφενός η πρωτογενής πρόληψη που αφορά σε συγκεκριμένες συνήθειες ως προς τον τρόπο ζωής, τη διαβίωση σε υγιεινό περιβάλλον (μακριά από ρύπους, καυσαέρια, κλπ.), την υιοθέτηση της μεσογειακής διατροφής, τη διατήρηση ορθού σωματικού βάρους, τη μέτρια σωματική άσκηση, τη συνετή χρήση αλκοόλ, τους εμβολιασμούς και τη διακοπή του καπνίσματος ακόμα και στην ηλικία των 65 ετών κ.ά. και αφετέρου βέβαια ο έγκαιρος προληπτικός εργαστηριακός έλεγχος που δύναται να προλάβει πολύ δυσάρεστες καταστάσεις και εξελίξεις. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ο κίνδυνος του καρκίνου μπορεί να μειωθεί σε ποσοστό 30% έως 40% με υιοθέτηση πιο υγιεινών διατροφικών επιλογών.

Επέκταση του προληπτικού ελέγχου στην Τρίτη ηλικία

«Ωστόσο, η ιατρική περίθαλψη των ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας συνιστά ηθικά και δεοντολογικά προβλήματα. Σήμερα επικρατεί, λανθασμένα, η άποψη ότι οι προληπτικές εξετάσεις για καρκίνο στα άτομα τρίτης ηλικίας στοιχίζουν δυσανάλογα στο Σύστημα Υγείας σε σχέση με το πιθανό όφελος. Αυτό που έχει μείζονα σημασία είναι η εφαρμογή εθνικών προγραμμάτων έγκαιρης διάγνωσης των συχνότερων μορφών καρκίνου (μαστού, παχέος εντέρου, προστάτη, τραχήλου μήτρας, δέρματος, κλπ.) ακόμα και σε άτομα προχωρημένης ηλικίας, τουλάχιστον μέχρι τα 75 έτη ανάλογα με τη βιολογική ηλικία αλλά και το προσδόκιμο επιβίωσης των ατόμων αυτών», τονίζει ο κ. Καραϊτιανός.

Και καταλήγει: «Εξάλλου η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου σημαίνει: λιγότερες βαριές χειρουργικές επεμβάσεις, λιγότερες χημειοθεραπείες και ακτινοθεραπείες, λιγότερες ημέρες νοσηλείας και τελικά προσφέρει μεγάλες πιθανότητες ίασης ή μακρότερης επιβίωσης με ικανοποιητική ποιότητα ζωής».

Πηγή: healthmag.gr,

Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας: Οι συχνότερες μορφές καρκίνου στους ηλικιωμένους

Νέα έρευνα για τις κοινωνικές ανισότητες στην Ελλάδα

Οι Κοινωνικές Ανισότητες στην Υγεία στην Ελλάδα

«Οι κοινωνικές επιδράσεις στην υγεία έχουν μελετηθεί και στη χώρα μας. Η αξιολόγηση βιβλιογραφικών δεδομένων από πολλαπλές πηγές καταλήγει σε μια σειρά από ενδιαφέροντα συμπεράσματα, που περιλαμβάνονται στη μελέτη με τίτλο “Κοινωνικές ανισότητες στην υγεία – Εννοιολογικές προσεγγίσεις, ερευνητικά ευρήματα και προτάσεις πολιτικής” που παρουσιάζουμε σήμερα», αναφέρει ο κ. Τούντας στην έρευνα που έχει πραγματοποιηθεί.

«Η Ελλάδα αντιμετώπισε αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων στην υγείας (ΚΑΥ) κατά την οικονομική κρίση του 2010-2018. Τα δημοσιονομικά προγράμματα μείωσαν μισθούς και συντάξεις, αύξησαν την ανεργία και τους φόρους, επηρεάζοντας το βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών. Οι περικοπές στην υγεία, η μείωση των δικαιούχων επιδομάτων, οι αυξήσεις στη συμμετοχή των χρηστών στο κόστος και οι θεσμικές παρεμβάσεις της περιόδου είχαν σημαντικές συνέπειες, που μόλις αρχίζουν να αξιολογούνται», συμπλήρωσε.

Το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση για την περίοδο 2013-2017 διέφερε σημαντικά ανάμεσα σε άτομα με τριτοβάθμια εκπαίδευση και άτομα με χαμηλότερη εκπαίδευση. Η διαφορά κυμάνθηκε από 1,1 χρόνια το 2014 έως 2,3 χρόνια το 2017, με μέγιστη διαφορά 4,2 ετών το 2013 λόγω της οικονομικής κρίσης που επηρέασε κυρίως τα χαμηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα.

Κοινωνικές τάξεις

Το 2021, μεγαλύτερα ποσοστά ατόμων από ανώτερες κοινωνικές τάξεις αξιολόγησαν την υγεία τους ως «εξαιρετική» ή «πολύ καλή» σε σύγκριση με τις κατώτερες τάξεις. Η καλή υγεία αυξάνεται όσο αυξάνεται το εισόδημα, με το 94% των ατόμων που κερδίζουν πάνω από 3.001€ μηνιαίως να δηλώνουν «καλή» ή «πολύ καλή» υγεία. Οι διαφορές στην ύπαρξη χρόνιων ασθενειών ήταν μεγαλύτερες μεταξύ ατόμων με χαμηλότερη εκπαίδευση το 2013-2022, με τα ποσοστά να είναι τριπλάσια σε σχέση με όσους έχουν τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τα ποσοστά αυξήθηκαν το 2020-2021 λόγω της πανδημίας. Το 2021, οι ανώτερες τάξεις εμφάνιζαν χαμηλότερα ποσοστά χρόνιων νοσημάτων, εκτός από άσθμα, καρδιακή ανεπάρκεια και εγκεφαλικά επεισόδια. Η μεγαλύτερη διαφορά καταγράφηκε στην κατάθλιψη, με 2% στις ανώτερες τάξεις και 12% στις κατώτερες.

Προληπτικές εξετάσεις

Σημαντικές ανισότητες εμφανίζονται και σε ό,τι αφορά τις υπηρεσίες υγείας και δη στις προληπτικές εξετάσεις, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο Κυριάκος Σουλιώτης. Άτομα από ανώτερες κοινωνικές τάξεις τις πραγματοποιούν σε μεγαλύτερο ποσοστό, με τις διαφορές πιο έντονες στην πρόληψη καρκίνου. Στα χαμηλά εισοδήματα, το 91,9% δεν έχει κάνει κολονοσκόπηση, ενώ στα υψηλά το ποσοστό είναι 77,5%. Οι γυναίκες με υψηλότερα εισοδήματα αναφέρουν εξέταση μαστού σε ποσοστό 86%, ενώ στις χαμηλότερες τάξεις 46%. Επίσης, το 85% των γυναικών με υψηλότερη εκπαίδευση έχουν κάνει εξέταση τραχηλικού επιχρίσματος (τεστ Παπανικολάου), έναντι 39% στις λιγότερο μορφωμένες.

Αναφορικά με τις δαπάνες υγείας, η Ελπίδα Πάβη ανέφερε πως το τόνισε ότι το ποσοστό ατόμων με οικονομικές δυσκολίες που σταμάτησαν ή μείωσαν τη φαρμακευτική αγωγή χωρίς ιατρική συμβουλή ήταν σημαντικά υψηλότερο από εκείνους χωρίς οικονομικά προβλήματα, με το κόστος να είναι η κύρια αιτία. Η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο χάσμα στις ανικανοποίητες ανάγκες υγείας μεταξύ υψηλού και χαμηλού εισοδήματος στον ΟΟΣΑ. Το 18,1% των χαμηλόμισθων ανέφερε μη καλυπτόμενες ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης, έναντι 0,9% των υψηλόμισθων. Οι ιδιωτικές πληρωμές υγείας στην Ελλάδα είναι οι υψηλότερες στην ΕΕ (35,2%), αυξάνοντας τον κίνδυνο καταστροφικών δαπανών, ειδικά για τους φτωχότερους. Το ποσοστό των νοικοκυριών που αντιμετωπίζει καταστροφικές δαπάνες υγείας αυξήθηκε από 7% σε 8,9% μεταξύ 2010-2019.

Τα εμπόδια…

Τέλος, το 2013, το 25% των χρόνιων ασθενών στην Ελλάδα αντιμετώπισε γεωγραφικά εμπόδια, το 63,5% οικονομικά, και το 58,5% εμπόδια λόγω λιστών αναμονής. Άνεργοι, χαμηλόμισθοι και λιγότερο μορφωμένοι είχαν περισσότερα οικονομικά εμπόδια, ενώ γυναίκες και ασθενείς με χαμηλό εισόδημα ή κακή υγεία αντιμετώπιζαν γεωγραφικά εμπόδια. Οι άνεργοι και χαμηλόμισθοι είχαν περισσότερες πιθανότητες να συναντήσουν λίστες αναμονής. Το χάσμα πρόσβασης σε περίθαλψη μεταξύ πλουσίων και φτωχών δεκαπλασιάστηκε από το 2008 ως το 2013, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat.

Κλείνοντας την παρουσίαση της μελέτης ο Γιάννης Τούντας ανέφερε πως «από τα συμπεράσματα της μελέτης γίνεται αντιληπτό ότι οι Κοινωνικές Ανισότητες στην Υγεία στην Ελλάδα επηρεάζονται από παράγοντες όπως το εκπαιδευτικό επίπεδο, το εισόδημα, το φύλο, η οικογενειακή κατάσταση, η ηλικία, η κοινωνική υποστήριξη και οι γεωγραφικοί παράγοντες.

Συστημικές ανισότητες

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης, η Καθηγήτρια Δημόσιας Υγείας και Κοσμήτορας της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, Ελπίδα Πάβη σημείωσε ότι «Οι κοινωνικές ανισότητες στην υγεία αποτελούν μείζον θέμα Δημόσιας Υγείας. Και αυτό γιατί οι ανισότητες καταγράφονται διαχρονικά, είναι συστηματικές, έχουν κατά κανόνα κοινωνική αιτιολογία και μπορούν να χαρακτηριστούν ως άδικες με βάση το τρέχον αξιακό μας σύστημα σε θέματα υγείας, δεδομένου ότι μπορούν να προληφθούν σε σημαντικό βαθμό. Σε μια σύγχρονη πολιτική υγείας, ο στόχος της μείωσης των ανισοτήτων στην υγεία δεν μπορεί πλέον να παραμένει απλώς σε επίπεδο ρητορικής. Απαιτούνται διατομεακές πολιτικές και παρεμβάσεις με ειδικό στόχο τη μείωση των ανισοτήτων, και βεβαίως αξιολόγηση της επίτευξης του στόχου αυτού σε μεσο-μακροπρόθεσμο επίπεδο.

Η βελτίωση της ισότητας στο επίπεδο της υγείας, στις συμπεριφορές υγείας, στην πρόσβαση και χρήση υπηρεσιών υγείας και στο κόστος που βαρύνει τα νοικοκυριά μπορεί να επιτευχθεί με δομικές παρεμβάσεις που ενισχύουν πρωτίστως τις Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, αυξάνουν την αποδοτικότητα της νοσοκομειακής και φαρμακευτικής περίθαλψης, και τελούν σε συνοχή με άλλους τομείς πολιτικής που έχουν αντίκτυπο στην υγεία, όπως η οικονομία, η εργασία, η κοινωνική προστασία και πρόνοια, αλλά και το περιβάλλον, η παιδεία, κ.α.».

Φροντίδα υγείας

Με τη σειρά του, ο Καθηγητής Πολιτικής Υγείας και Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Κυριάκος Σουλιώτης ανέφερε ότι «το εισόδημα, το εκπαιδευτικό επίπεδο, η γεωγραφική περιοχή και άλλοι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες σχετίζονται με βασικούς δείκτες πρόσβασης στις φροντίδες υγείας, όπως π.χ. το κόστος χρόνου και χρήματος, η ελευθερία επιλογής και τελικά η ποιότητα των υπηρεσιών που χρησιμοποιούνται. Αντίστοιχες ανισότητες διαπιστώνονται και στο σκέλος της χρηματοδότησης, με το φαινόμενο να εμφανίζεται με μεγαλύτερη ένταση σε χώρες με υψηλή ιδιωτική δαπάνη, όπως η Ελλάδα. Η διερεύνηση των ανισοτήτων αυτών που παρουσιάζεται στη συγκεκριμένη έκδοση ευελπιστούμε ότι θα κινητοποιήσει μηχανισμούς παρέμβασης και θα οδηγήσει στην ανάληψη διατομεακών πρωτοβουλιών, προσανατολισμένων τόσο στο σύστημα υγείας όσο και στους παράγοντες που ενοχοποιούνται για τις ανισότητες στην πρόσβαση σε αυτό».

Πηγή :

Κοινωνικές Ανισότητες: Πώς το εισόδημα επιδρά στην Υγεία μας

5 Σεπτεμβρίου Παγκόσμια Μέρα Φιλανθρωπίας

Με απόφαση του ΟΗΕ ή Διεθνής Μέρα Φιλανθρωπίας γιορτάζεται στις 5 Σεπτεμβρίου . Στόχος της ημέρας αυτής είναι να τιμήσει όλους εκείνους τους ανθρώπους που ανιδιοτελώς βοηθούν τους συνανθρώπους μας εκείνους οι οποίοι έχουν ανάγκη αλλά και όλους αυτούς που με τις πράξεις τους καλλιεργούν την κουλτούρα της ενσυναισθήσης, προάγουν τις έννοιες τις αλληλεγγύης και του εθελοντισμού στις οποίες βασίζεται όλη η κουλτούρα της προσφοράς στο συνάνθρωπο – με στόχο πάντα τη δημιουργία μιας κοινωνίας με «ισότητα και αλληλεγγύη».

Η φιλανθρωπία και ο εθελοντισμός είναι δύο έννοιες πολύ σημαντικές διότι εξασφαλίζουν ισχυρούς και αληθινούς δεσμούς ανάμεσα στα μέλη της κοινωνίας και βοηθούν στην εξάλειψη των ταξικών ανισοτήτων. Μπορούν να ανακουφίσουν τις επιπτώσεις των χειρότερων κρίσεων της κοινωνίας,να συμπληρώσουν τις δημόσιες υπηρεσίες και να προωθήσουν στο έπακρο τα δικαιώματα των περιθωριοποιημένων και μη προνομιουχων διαδίδοντας το μύνημα της ανθρωπιάς σε καταστάσεις προγνωρα δύσκολες .

Η ημερομηνία της 5ης Σεπτεμβρίου επιλέχθηκε για να τιμήσουμε την επέτειο του Θανάτου της Μητέρας Τερέζας της Καλκούτας, η οποια έλαβε το Νόμπελ Ειρήνης το 1979 “για το έργο που ανέλαβε στον αγώνα για την υπερβαση της φτώχειας και της αγωνίας, που επίσης αποτελούν απειλή για την ειρήνη”.

Η λέξη φιλανθρωπία ακόμα και ετυμολογικά (φίλος  και άνθρωπος ) δίνει το μύνημα της στο τι πρέπει να κατανοήσουμε. Τον άνθρωπο που στηρίζει τα αναξιοπαθούντα μέλη μιας κοινωνίας και προάγει τους σωστους κοινωνικούς δεσμούς σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας μας με μοναδική προυπόθεση ο σεβασμος στον άνθρωπο, την ανθρώπινη ζωή και τον ίδιο μας τον ευατό.

Με αφορμή την σημερινή ημέρα συλλέξαμε κάποια στοιχεία για την φιλανθρωπία παγκοσμίως βάσει του Δεικτη Φιλανθρωπικής Προσφοράς του CAF που αφορουν 128 χώρες με συγκεντρωτικά στοιχεία μιας δεκαετίας .

Σε έναν κόσμο που βάλλεται από κάθε είδους καταστροφή

  • 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι βοήθησαν έναν άγνωστο
  • Σε παγκόσμιο επίπεδο, σχεδόν το 1/5 του συνόλου των ενηλίκων είναι εθελοντές
  • Οι μισές από τις χώρες που ανέβηκαν περισσότερο στον Παγκόσμιο Δείκτη Δωρεών της CAF προέρχονται από την Ασία

Στην μελέτη συμμετείχαν περισσότεροι από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι για να μάθουμε πώς προσφέρουν και ο 10η έκδοση του Οδηγού παρέχει συνδυασμένη εικόνα μιας δεκαετίας για το εύρος και τη φύση της δωρεάς σε όλο τον κόσμο και εξετάζει τρεις πτυχές της συμπεριφοράς των δωρητών .

Δείτε αναλυτικά παρακάτω :

https://www.cafonline.org/about-us/publications/2019-publications/caf-world-giving-index-10th-edition

caf_wgi_10th_edition_report_2712a_web_101019

 

Συμμετοχή του Kapa3 στο webinar της FairLife, με τίτλο “Ψυχοκοινωνική Προσέγγιση στο Καρκίνο του Πνεύμονα: Προοπτικές & Συμπεράσματα ”

Αξιότιμοι/ες,

Το Κέντρο Καθοδήγησης Καρκινοπαθών – Κάπα3 είχε την τιμή και χαρά να συμμετάσχει στην διαδικτυακή εκδήλωση με τίτλο «Ψυχοκοινωνική Προσέγγιση στον Καρκίνο του Πνεύμονα: Προοπτικές και Συμπεράσματα», που διοργανώθηκε την Τετάρτη 3 Ιουλίου από τον Μη Κερδοσκοπικό Κοινωνικό Φορέα- FairLife, Φροντίδα και Πρόληψη για τον Καρκίνο του Πνεύμονα. Στην παρούσα εκδήλωση, συμμετείχαν καταξιωμένοι επιστήμονες από το χώρο της υγείας αλλά και άμεσα εμπλεκόμενοι με τη διαχείριση του καρκίνου του πνεύμονα, οι οποίοι μίλησαν για τη σημασία της ψυχοκοινωνικής υποστήριξης των ογκολογικών ασθενών.

Το Κέντρο Καθοδήγησης Καρκινοπαθών – Κάπα3, εκπροσώπησε η Υπεύθυνη Ανάπτυξης και Λειτουργίας του οργανισμού, Ευαγγελή Μπίστα, η οποία συμμετείχε στην ενότητα “Κοινωνική στήριξη και δημιουργική απασχόληση ασθενών και φροντιστών”. “Η κοινωνική υποστήριξη ως προσδιοριστικός παράγοντας υγείας” αποτέλεσε το αντικείμενο της παρουσίασης της κας Ευαγγελής Μπίστα, όπου περιέγραψε  τη δομή  και τους στόχους του Κάπα3 και αναφέρθηκε στην πολυδιάστατη φύση της υγείας, τις επιδράσεις που δέχεται, τους κοινωνικούς παράγοντες που την προσδιορίζουν, τις καθημερινές προκλήσεις και τις πολιτικές που θα μας οδηγήσουν στο ιδεατό αποτέλεσμα. Σημεία που επηρεάζουν την ποιότητα παροχής υπηρεσιών στους ασθενείς.

Κοινός σκοπός και η πίστη όλων μας είναι ότι η παροχή ίσων ευκαιριών προωθείται μέσω της αρχής της προσβασιμότητας και διαθεσιμότητας των υπηρεσιών, της πρόληψης των κοινωνικών αναγκών και της στόχευσης των διαθέσιμων πόρων, αμβλύνοντας τους παράγοντες που εμποδίζουν την παροχή υπηρεσιών σε όσους τις χρειάζονται.

Κατά το έτος 2023 περισσότεροι από 3000 ωφελούμενοι καταγράφηκαν στις δράσεις του Οργανισμού προκειμένου να λάβουν κοινωνική υποστήριξη και να ενημερωθούν για τα δικαιώματά τους, ενώ πάνω από  1100 αναφέρονται ως χρήστες της εφαρμογής “Προσωπικός Βοηθός Υγείας Κ3”. Για όλους εμάς στο Καπα3, το σίγουρο είναι ότι στις απρόβλεπτες καταστάσεις δεν υπάρχει εγχειρίδιο καθοδήγησης, αν όμως η κοινωνία παραμείνει ενωμένη και προσπαθεί συνεργατικά, θα βρεθεί τρόπος ακόμα και για αυτό Μέσα στο δύσκολο πλαίσιο της διαχείριση της ασθένειας του καρκίνου και της κοινωνικής υποστήριξης των ογκολογικών ασθενών,πρωτοστατούν οι δράσεις που  ενισχύουν τη συλλογικότητα και την υποστήριξη των δικαιωμάτων των ασθενών.

 

Με εκτίμηση

Εκ μέρους όλης της ομάδας του Κάπα3

Μπίστα Ευαγγελή

Co-founder Kapa3

ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΩΝ,ΚΑΠΑ3
Αθήνα, 13 Κωστή Παλαμά, 11141, 3ος Όροφος
Τ: 2105221424
6906265170 (09:00 -17:00)
e-mail:info@kapa3.gr

 

 

Παρουσία του Καπα3 στο “1st Greek Forum on Cancer, Policy, Research & Funding Strategies” της ΕΛΛΟΚ

Αξιότιμοι/ες,

Το Κέντρο Καθοδήγησης Καρκινοπαθών – Κάπα3 είχε την τιμή και χαρά να συμμετάσχει στο διήμερο Forum με τίτλο “1st Greek Forum on Cancer, Policy, Research & Funding Strategies” το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, 1-2 Ιουλίου 2024 από την Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου- ΕΛΛΟΚ.

Η Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου- ΕΛΛΟΚ, αποτελεί το επίσημο δευτεροβάθμιο όργανο εκπροσώπησης οργανώσεων ασθενών με καρκίνο, το οποίο αριθμεί 49 οργανώσεις-μέλη από όλη την Ελλάδα που θέτουν ως προτεραιότητα την ευαισθητοποίηση απέναντι σε ζητήματα που αφορούν ογκολογικούς ασθενείς, υπερασπίζοντας πάντα τα δικαιώματά τους σε όλες τις εκφάνσεις της ασθένειας.

Το παρόν συνέδριο, είχε ως στόχο να αναδείξει τις τρέχουσες προκλήσεις που αφορούν την υγεία, δημιουργώντας ένα γόνιμο έδαφος για διάλογο μεταξύ καταξιωμένων επιστημόνων από το χώρο της υγείας, δημόσιων φορέων υγείας και εκπροσώπων των οργανώσεων ασθενών από Ελλάδα και Ευρώπη. Οι ομιλίες που πραγματοποιήθηκαν, αποτέλεσαν έναυσμα για περισσότερη σκέψη και διερεύνηση των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η υγεία σήμερα, υπογραμμίζοντας τη σημασία της συλλογικότητας στην αντιμετώπισή τους.

Το Κέντρο Καθοδήγησης Καρκινοπαθών – Κάπα3 σε όλη την διάρκεια του συνεδρίου, έθεσε  τους δικούς του προβληματισμούς για την πορεία της υγείας στην Ελλάδα και όσων αντιμετωπίζουν καθημερινά οι ασθενείς. Πιο συγκεκριμένα, τον οργανισμό εκπροσώπησε η Υπεύθυνη Ανάπτυξης και Λειτουργίας, Ευαγγελή Μπίστα, η οποία συμμετείχε στην ενότητα “Patients Engagement”, μαζί με άλλους αξιόλογους συνομιλητές. Στην παρούσα ενότητα, αναδείχθηκε η σημασία της συλλογικής δράσης που θέτει ως προτεραιότητα την αλλαγή πολιτικών υγείας με σκοπό την προώθηση των δικαιωμάτων των ασθενών και των φροντιστών τους.

Το Κάπα3, μέσα από την τετραετή εμπειρία του με ογκολογικούς ασθενείς, καθώς και τη συνεργασία με ογκολογικά νοσοκομεία, φορείς και οργανώσεις ασθενών, έχει δεσμευτεί απέναντι στην κοινωνική υποστήριξη και την μέγιστη παροχή υπηρεσιών που αποβλέπουν στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των εμπλεκόμενων με την ασθένεια. Η χαρτογράφηση των κενών που υπάρχουν και η βελτίωση των πρακτικών διαχείρισης του καρκίνου, αποτελούν από τους βασικούς στόχους του οργανισμού, με κριτήριο πάντα την πραγματικότητα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι ασθενείς.

Για την υλοποίηση των παραπάνω στόχων, είναι αναγκαία τόσο η  αναπλαισίωση πολιτικών που αφορούν την υγεία όσο και η σύμπλευση οργανισμών και φορέων υγείας. Όπως επισήμανε και ο Πρόεδρος της ΕΛΛΟΚ, κος Καπετανάκης Γιώργος, “Στα αποτελέσματα δεν υπάρχει η πολιτεία και όλοι οι άλλοι. Είμαστε όλοι μαζί. Η πολιτεία είμαστε εμείς: είναι οι φορείς, είναι οι οργανισμοί, είναι η ακαδημαϊκή κοινότητα, είναι οι επαγγελματίες υγείας, είναι η ερευνητική κοινότητα, είναι ο ιδιωτικός τομέας, είναι οι ίδιοι οι ασθενείς”

Η ομάδα του Κάπα3, ευχαριστεί θερμά την Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου – ΕΛΛΟΚ για την ευκαιρία συμμετοχής στο Forum, καθώς και όλους τους συνομιλητές για τις ενδιαφέρουσες  τοποθετήσεις τους και δεσμεύεται να παραμείνει στην πρώτη γραμμή ενημέρωσης και υποστήριξης των ογκολογικών ασθενών και των φροντιστών τους.

Με εκτίμηση

Εκ μέρους όλης της ομάδας του Κάπα3

Μπίστα Ευαγγελή

Co-founder Kapa3

ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΩΝ,ΚΑΠΑ3
Αθήνα, 13 Κωστή Παλαμά, 11141, 3ος Όροφος
Τ: 2105221424
6906265170 (09:00 -17:00)
e-mail:info@kapa3.gr

 

 

 

15 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Κακοποίησης των Ηλικιωμένων

Ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών όρισε την 15η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τους Κακοποιημένους Ηλικιωμένους.

Η ημέρα αυτή, αποκτά ξεχωριστή σημασία, δεδομένου ότι η δεκαετία 2020-2030 έχει ανακηρυχτεί από τον ΟΗΕ ως «Δεκαετία της Υγιούς Γήρανσης» (2020-2030: Decade of Healthy Aging), στο πλαίσιο μιας οργανωμένης και συντονισμένης ανάληψης παγκόσμιας δράσης,  καθώς και πρωτοβουλιών των κρατών και των κοινωνιών των πολιτών, με απώτερο στόχο τη βελτίωση της ζωής όλων των ηλικιωμένων.

Παγκοσμίως, ο πληθυσμός γηράσκει και ο αριθμός των ηλικιωμένων υπολογίζεται να φτάσει τα 1,4 δισεκατομμύρια έως το 2030. Αντίστοιχα, στην Ευρώπη το εκτιμώμενο ποσοστό των ατόμων άνω των 65 ετών αναμένεται να φτάσει το 28,5% το 2050. Επομένως, ο αριθμός των ευπαθών – εξαρτώμενων ηλικιωμένων που βρίσκονται σε κίνδυνο για κακοποίηση αναμένεται να αυξηθεί.

Τα είδη της κακοποίησης των ηλικιωμένων μπορεί να έχουν την μορφή οικονομικής, σωματικής, κοινωνικής, σεξουαλικής ή και συναισθηματικής κακοποίησης, ωστόσο και η παραμέληση ή η εγκατάλειψη συγκαταλέγονται στις  μορφές κακοποίησης.

Η κακοποίηση των ηλικιωμένων, σύμφωνα με τον Ο.Η.Ε., αποτελεί  μείζον ζήτημα δημόσιας υγείας κι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο στις σύγχρονες κοινωνίες. Αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων, νομικών και ιατρικών δικαιωμάτων των ηλικιωμένων ατόμων. Έχει αρνητικό αντίκτυπο στη σωματική και ψυχική υγεία τους. Παράλληλα συνδέεται με αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας  και εισαγωγής στα νοσοκομεία.

Σύμφωνα με δημοσιευμένα στοιχεία, 1 στα 6 άτομα άνω των 60 ετών έχουν βιώσει κάποια μορφή κακοποίησης κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους. Αυτός ο πληθυσμός ανέρχεται κοντά σε 141 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, ενώ ο αριθμός μπορεί να είναι πολύ υψηλότερος, καθώς  η κακοποίηση των ηλικιωμένων είναι μια από τις πιο «κρυφές» παραβατικές πράξεις.

Τα ποσοστά κακοποίησης των ηλικιωμένων στην Ελλάδα δεν είναι ακριβή καθώς οι  ηλικιωμένοι διστάζουν να προβούν σε καταγγελίες λόγω της εξαρτημένης συνήθως σχέσης που έχουν με τους θύτες και λόγω της αδυναμίας αυτόνομης διαβίωσης.Το επίπεδο της ποιότητας ζωής των ηλικιωμένων εκφράζει το επίπεδο πολιτισμού της κοινωνίας και γι΄αυτό το λόγο θα πρέπει να τηρούνται με ευλάβεια οι αρχές που έχουν θεσπιστεί από τα Ηνωμένα Έθνη για τους ηλικιωμένους.

Το μήνυμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρα Κατά της Κακοποίησης Ηλικιωμένων:

«Στο επίκεντρο τα ηλικιωμένα άτομα σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης»,

εστιάζει στην ανάγκη προστασίας και υποστήριξης των ηλικιωμένων κατά τη διάρκεια κρίσεων, δεδομένου ότι οι  καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όπως οι φυσικές καταστροφές, οι πανδημίες ή οι συγκρούσεις επηρεάζουν δυσανάλογα τους ηλικιωμένους, επιδεινώνοντας τις υπάρχουσες ευπάθειές τους.

Καλεί τις κυβερνήσεις, τους διεθνείς δωρητές, τους οργανισμούς και τις κοινότητες να δώσουν προτεραιότητα στην ασφάλεια και την ευημερία των ηλικιωμένων κατά τον σχεδιασμό στρατηγικών ετοιμότητας και ανταπόκρισης σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ενθαρρύνει την ανάπτυξη συμπεριληπτικής πολιτικής που θα διασφαλίζει ότι τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας δεν παραβλέπονται κατά τη διάρκεια κρίσεων.

Αρχές για τα Ηλικιωμένα Άτομα των Ηνωμένων Εθνών

Σύμφωνα με τις αρχές, τα ηλικιωμένα άτομα πρέπει να έχουν το δικαίωμα σε:

Ανεξαρτησία

  1. Να έχουν πρόσβαση σε επαρκές φαγητό, νερό, καταφύγιο, ένδυση και ιατρική περίθαλψη μέσω της απόκτησης εισοδήματος, οικογένειας, κοινοτικής υποστήριξης και αυτό-βοήθειας.
  2. Να έχουν την ευκαιρία να εργαστούν ή να έχουν πρόσβαση σε άλλες ευκαιρίες απόκτησης εισοδήματος
  3. Να μπορούν να συμμετέχουν στον καθορισμό του πότε και με ποιο ρυθμό η απόσυρση από την εργασία θα λάβει χώρα
  4. Να έχουν πρόσβαση σε κατάλληλα επιμορφωτικά και εκπαιδευτικά προγράμματα
  5. Να μπορούν να ζουν σε περιβάλλοντα που είναι ασφαλή και ανταποκρίνονται στις προσωπικές τους προτιμήσεις και μπορούν να αλλάξουν
  6. Να μπορούν να παραμείνουν στην κατοικία τους για όσο το δυνατόν περισσότερο

Συμμετοχή

  1. Να παραμένουν ενσωματωμένοι στην κοινωνία, να συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση και εφαρμογή πολιτικών που επηρεάζουν ευθέως την ευημερία τους και να μοιράζονται τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους με τις νεότερες γενιές
  2. Να μπορούν να αναζητούν και να αναπτύσσουν ευκαιρίες για παροχή υπηρεσιών στην κοινότητα και να προσφέρουν ως εθελοντές σε θέσεις ανάλογες με τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητές τους
  3. Να μπορούν να δημιουργούν κινήματα και συλλόγους ηλικιωμένων ατόμων

Φροντίδα

  1. Να επωφελούνται από την οικογενειακή και κοινοτική φροντίδα και προστασία, σύμφωνα με το σύστημα πολιτισμικών αξιών της εκάστοτε κοινωνίας
  2. Να έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη ώστε να βοηθηθούν να διατηρήσουν ή να ανακτήσουν το βέλτιστο δυνατό επίπεδο σωματικής, ψυχικής και συναισθηματικής ευημερίας και να προλαμβάνουν ή να καθυστερούν την έναρξη ασθενειών
  3. Να έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές και νομικές υπηρεσίες ώστε να βελτιώσουν την αυτονομία, την προστασία και τη φροντίδα τους
  4. Να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν κατάλληλα επίπεδα ιδρυματικής φροντίδας που παρέχουν προστασία, επανένταξη και κοινωνική και ψυχική κινητοποίηση εντός ανθρώπινου και ασφαλούς περιβάλλοντος
  5. Να είναι σε θέση να απολαμβάνουν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους και τις θεμελιώδεις ελευθερίες όταν διαμένουν σε κάποιο ξενώνα, δομή φροντίδας ή θεραπείας, συμπεριλαμβανομένου του πλήρους σεβασμού στην αξιοπρέπεια, τις πεποιθήσεις, τις ανάγκες και την ιδιωτικότητα και του δικαιώματος να λαμβάνουν αποφάσεις για την φροντίδα και την ποιότητα των ζωών τους.

Αυτό-πραγμάτωση

  1. Να είναι σε θέση να αδράξουν ευκαιρίες για την πλήρη ανάπτυξη των δυνατοτήτων τους
  2. Να έχουν πρόσβαση σε εκπαιδευτικές, πολιτισμικές, πνευματικές και ψυχαγωγικές πηγές της κοινωνίας

Αξιοπρέπεια

  1. Να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια και ασφάλεια και να είναι ελεύθεροι από εκμετάλλευση και σωματική ή ψυχική κακοποίηση
  2. Να αντιμετωπίζονται δίκαια, ανεξαρτήτως της ηλικίας, του φύλου, του φυλετικού ή εθνικού υποβάθρου, της αναπηρίας ή άλλης κατάστασης, και να εκτιμώνται ανεξαρτήτως της οικονομικής τους συνεισφοράς

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κακομεταχείρισης των Ηλικιωμένων καθιερώθηκε με πρωτοβουλία του Διεθνούς Δικτύου για την Παρεμπόδιση της Κακομεταχείρισης των Ηλικιωμένων (INPEA) και υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ και την ΠΟΥ.

Η 15η Ιουνίου κάθε χρόνου ορίσθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κακομεταχείρισης των Ηλικιωμένων, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό, σχετικά με την κακομεταχείριση που υφίστανται οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, από τους ανθρώπους υπεύθυνους για τη φροντίδα τους (συνοδοί, σύντροφοι, σύζυγοι, μέλη της οικογενείας).

 

Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστων Υπερηλίκων

Το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστων Υπερηλίκων, το οποίο αναλαμβάνει ο ΟΠΕΚΑ υψώνει ασπίδα προστασίας για τους συμπολίτες μας που βρίσκονται σε μια ευαίσθητη ηλικία και δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τον απαραίτητο για την συνταξιοδότηση ασφαλιστικό χρόνο, ενώ έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας τους.
 

Με το άρθρο 93 του νόμου 4387/2016 (ΦΕΚ Α΄ 85/12.5.2016) θεσμοθετήθηκε το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστων Υπερηλίκων.  Σε εφαρμογή του άρθρου αυτού, όπως ισχύει, από 12/5/2016 χορηγείται από τον ΟΓΑ και πλέον από τον ΟΠΕΚΑ, Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστων Υπερηλίκων 399,54 € από 1/1/2024.

Ειδικότερα σύμφωνα με τον νόμο, την Κοινή Υπουργική Απόφαση Φ10034/2437/655 και την ερμηνευτική εγκύκλιο, το επίδομα δίνεται στους ανασφάλιστους υπερήλικες και σε αυτούς που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, εφόσον όμως πληρούν τις εξής προϋποθέσεις:

α. Έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας τους.

β. Δεν λαμβάνουν ή δεν δικαιούνται να λάβουν σύνταξη από το εξωτερικό ή οποιαδήποτε ασφαλιστική ή προνοιακή παροχή από την Ελλάδα, μεγαλύτερη από 399,54 €. Αν η σύνταξη αυτή ή παροχή από δημόσιο φορέα που λαμβάνουν είναι μικρότερη από το επίδομα των 399,54 €, δικαιούνται το ποσό της διαφοράς που προκύπτει μετά την αφαίρεση του ποσού της σύνταξης ή παροχής που λαμβάνουν από το επίδομα.

Σε περίπτωση μεταβολής του ποσού της σύνταξης ή της παροχής που λαμβάνουν από το εξωτερικό ή την Ελλάδα, οι δικαιούχοι υποχρεούνται να το δηλώσουν αμέσως, προκειμένου να τροποποιηθεί αναλόγως το ποσό του επιδόματος. Για όσους λαμβάνουν σύνταξη ή άλλη παροχή από οποιοδήποτε φορέα του εξωτερικού, η νομισματική ισοτιμία λαμβάνεται υπόψη την 1η εργάσιμη ημέρα του έτους κατά τη χορήγηση, την επαναχορήγηση ή την τροποποίηση του ποσού της παροχής που λαμβάνουν από τον αρμόδιο για την καταβολή αυτής φορέα, λόγω αλλαγής του ποσού της σύνταξης που λαμβάνουν από τον φορέα του εξωτερικού.

γ. Διαμένουν μόνιμα και νόμιμα στην Ελλάδα 15 συνεχόμενα έτη πριν από την υποβολή της αίτησης για τη λήψη του επιδόματος ή 15 έτη μεταξύ του 17ου και του 67ου έτους της ηλικίας τους, εκ των οποίων τα δέκα 10 συνεχόμενα πριν από την υποβολή της αίτησης και εξακολουθούν να διαμένουν στην Ελλάδα και μετά τη λήψη της παροχής.

δ. Το ποσό του επιδόματος καταβάλλεται πλήρες (ή μειωμένο λόγω σύνταξης εξωτερικού ή προνοιακής παροχής εντός Ελλάδας όπως προαναφέρθηκε)  για όσους πληρούν αθροιστικά τα ανωτέρω κριτήρια και έχουν συμπληρώσει στη χώρα τουλάχιστον 35 πλήρη έτη διαμονής. Το ποσό μειώνεται κατά 1/35 για κάθε ένα έτος που υπολείπεται των 35 ετών διαμονής στη χώρα.

ε. Το συνολικό ετήσιο ατομικό φορολογητέο εισόδημά τους, καθώς και το απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο εισόδημά τους δεν υπερβαίνει το ποσό των 4.320€ ή, στη περίπτωση εγγάμων, το συνολικό ετήσιο οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα, καθώς και το απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των 8.640€.

στ. Εξαιρούνται της παροχής οι μοναχοί/ες, οι οποίοι διαμένουν σε Ιερές Μονές και συντηρούνται από αυτές και όσοι εκτίουν ποινή στερητική της ελευθερίας.

ζ. Εξαιρούνται επίσης οι ανασφάλιστοι υπερήλικες και αυτοί που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, εφόσον ο/η σύζυγος λαμβάνει σύνταξη από οποιαδήποτε πηγή μεγαλύτερη από την παροχή (399,54 €).

Στο εισόδημα δεν υπολογίζονται:

  • Οι οικονομικές ενισχύσεις που χορηγούνται σε άτομα με αναπηρίες λόγω της αναπηρίας τους.
  • Το διατροφικό επίδομα που χορηγείται στους πάσχοντες από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου και στους μεταμοσχευμένους.
  • Το επίδομα ανεργίας.
  • Η διατροφή που καταβάλλεται σε ανήλικο τέκνο με δικαστική απόφαση ή με συμβολαιογραφική πράξη ή με ιδιωτικό έγγραφο.

Περιουσιακά κριτήρια:

  • Ακίνητη περιουσία: Η συνολική φορολογητέα αξία της ακίνητης περιουσίας του αιτούντος, σύμφωνα με τα ανωτέρω το επίδομα δεν μπορεί να υπερβαίνει στο σύνολο της το ποσό των 90.000€.
  • Κινητή περιουσία: Το τεκμήριο αντικειμενικής δαπάνης της κινητής περιουσίας του αιτούντος (επιβατικά ΙΧ, ΜΧ αυτοκίνητα ή και δίκυκλα) δεν μπορεί να υπερβαίνει στο σύνολό της, το ποσό των 6.000€.

Ποσό:

Το πλήρες ποσό του μηνιαίου επιδόματος ανέρχεται σε 399,54 €.

Το επίδομα καταβάλλεται σε μηνιαία βάση για όσους δικαιούχους κάνουν αίτηση από την 1η του επόμενου της υποβολής της αίτησης μήνα.

Κατά της απόφασης περί απονομής ή μη του παρόντος επιδόματος επιτρέπεται ένσταση ενώπιον του οργάνου εξέτασης ενστάσεων εντός 3 μηνών, που αρχίζει από την κοινοποίηση της απόφασης στον αιτούντα. Το ως άνω όργανο εξετάζει την ένσταση και κατά νόμο και κατ’ ουσίαν και υποχρεούται να αποφανθεί μέσα σε ένα μήνα από την υποβολή της.

Προσοχή!

  1. Οι ανασφάλιστοι υπερήλικες που ελάμβαναν ήδη, πριν την 12η Μαίου του 2016 παροχή από τον ΟΓΑ (σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 1296/1982, όπως τροποποιήθηκε με τις διατάξεις του ν. 4093/2012) εξακολουθούν να λαμβάνουν την παροχή, σύμφωνα με το παλιό καθεστώς.
  2. Το επίδομα δεν υπόκειται σε κράτηση για περίθαλψη. Όσοι λάβουν το επίδομα και δεν καλύπτονται για παροχές υγείας από τυχόν άλλη παροχή, δικαιούνται ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη από τις Δημόσιας Δομές Υγείας με χρήση του ΑΜΚΑ σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4368/2016.
  3. Το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστων Υπερηλίκων υπόκειται σε παρακράτηση φόρου, καθώς και σε αναλογικό τέλος χαρτοσήμου 3% πλέον 20% επί του χαρτοσήμου υπέρ ΟΓΑ σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις του άρθρου 13 παρ. 3 του Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου.


Διαβάστε περισσότερα στην σχετική Εγκύκλιο.
Κατεβάστε τον Νόμο εδώ. 

📌Για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την ομάδα του Κάπα3: Καθημερινά, Δευτέρα – Παρασκευή 9:00 – 17:00 μ.μ., στα τηλέφωνα 2105221424, 6906265170, είτε στο παρακάτω email: info@kapa3.gr.

4 χρόνια Λειτουργίας για το Καπα3

4 χρόνια λειτουργίας για το Κέντρο Καθοδήγησης Καρκινοπαθών 

Ενας μη κερδοσκοπικός Οργανισμός Κοινωνικής προσφοράς γιορτάζει τα 4 χρόνια λειτουργίας του αναδεικνύοντας τα επιτεύγματα της Κοινωνίας των πολιτών μέσα από πολυβραβευμένες δράσεις.

“Παιδί” του covid το Καπα3 ιδρύθηκε το Μάρτιο του 2020 με σκοπό να συνδράμει με πρωτότυπο και βιώσιμο τρόπο στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, καθώς και σε κάθε συνανθρωπό μας που νοσεί από καρκίνο.

Το Καπα 3 έχει βοηθήσει πάνω από 3000 οφελούμενους σε όλη την ελληνική επικράτεια, με επικέντρωση των δυνάμεων μας σε ενέργειες κοινωνικής υποστήριξης προς πρόσωπα που το έχουν πραγματικά ανάγκη .

Με την συνεργασία και υποστήριξη περισσοτέρων από 60 Οργανισμών Δημοσίου και Ιδιωτικού ενδιαφέροντος, καταφερε την Προσαρμογή και την υλοποιηση αναδιανεμητικών πολιτικών για την προστασία βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων, όπως η κάλυψη προσώπων σε καταστάσεις ακραίας φτώχειας και η εξασφάλιση κάθε θεσμικής υποστήριξης που μπορεί να λάβει κάποιος,χορηγώντας παροχές και υπηρεσίες, στοχεύοντας στην προσβασιμότητα και στις γραφειοκρατικές διαδικασίες, λαμβάνοντας κάθε θετικό μέτρο για την προώθηση της κοινωνικής και εργασίας ένταξης του ανθρώπου που νοσεί .

Η συνεργασία των φορέων ήταν σε όλα τα επίπεδα αξιόλογη, αξιόπιστη και αξιοπρόσεκτη. Άλλωστε  ο κοινός σκοπός και η πίστη όλων μας ότι η παροχή ίσων ευκαιριών προωθείται μέσω της αρχής της προσβασιμότητας και διαθεσιμότητας των υπηρεσιών, της πρόληψης των κοινωνικών αναγκών και της στόχευσης των διαθέσιμων πόρων, αμβλύνοντας τους παράγοντες που εμποδίζουν την παροχή υπηρεσιών σε όσους τις χρειάζονται. 

Τι κάνει το Καπα3 

  • Για κάθε ωφελούμενό μας, έχουμε τη δυνατότητα να επεξεργαστούμε κάθε πληροφορία που σχετίζεται με τις πτυχές του κοινωνικού αποκλεισμού και της υλικής αποστέρησης όπως εισόδημα, απασχόληση, ανεργία, εκπαίδευση και κατάρτιση, υγεία και κοινωνική φροντίδα, σε επίπεδο Δήμου, Περιφέρειας, Ελληνικής Επικράτειας.
  • Υποστηρίζουμετο έργο των χαρτογραφήσεων, ερευνών και μελετών, έτσι ώστε κάθε ενέργεια μας να είναι δομημένη και βιώσιμη.

  • Υποστηρίζουμε τη διαβούλευση με την τοπική κοινωνία και αφουγκραζόμαστε τις πραγματικές ανάγκες ώστε να μπορούμε να προτείνουμε στους αρμόδιους φορείς τη χάραξη πολιτικών και λήψη μέτρων για την κοινωνική ένταξη.

  • Λειτουργούμε ως σημείο αναφοράς σε έργα φορέων που υποστηρίζουν την κοινωνική ένταξη και δραστηριοποιούνται σε όλη την ελληνική επικράτεια.

  • Προωθούμε με κάθε τρόπο τη δικτύωση των φορέων υλοποίησηςανάλογων παρεμβάσεων κοινωνικών υπηρεσιών.

  • Υποβάλλουμε στοιχεία, δεδομένα και πληροφορίες σε κάθε αρμόδιο φορέα για την τεκμηρίωση σε θέματα κοινωνικής φροντίδας, τον συντονισμό δράσεων και τον προσδιορισμό των όρων και των προϋποθέσεων για την παροχή οργανωμένων κοινωνικών υπηρεσιών.

Δράσεις του Κάπα3 

Ανάπτυξη Ιστοσελίδας (www.kapa3.gr) του Κάπα3, η οποία λειτουργεί ως Οδηγός Δικαιωμάτων και Παροχών για τα άτομα που νοσούν με καρκίνο.

Ανάπτυξη προγράμματος «Προσωπικός Βοηθός Υγείας» – Kapa3 app.

Ανάπτυξη, οργάνωση και λειτουργία της Κινητής Μονάδας Ενημέρωσης και Διαχείρισης ασθενών με καρκίνο στο Θεαγένειο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης καθώς και της 2ης Κινητής Μονάδας Ενημέρωσης και Διαχείρισης εντός του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης. 

Ανάπτυξη έντυπου υλικού “ΟΔΥΓΕΙΑ”- Δημιουργία 4 έντυπων/ηλεκτρονικών φυλλαδίων σε συνεργασία με επιστημονικούς φορείς, που αφορούν τη σωστή αλλαγή επιθεμάτων, την αποτελεσματική επικοινωνία ασθενούς-ιατρού, την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού καθώς και τις κλινικές μελέτες με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ογκολογικών ασθενών και των φροντιστών.

Δημιουργία της ειδικής ενότητας ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΕΥΚΟΛΙΕΣ με σκοπό την ένταξη της ψηφιοποίησης στην καθημερινή πρακτική αξιοποιώντας την υφιστάμενη γνώση καθώς και των εργαλείων της τεχνολογίας της πληροφορικής.

ΚΑΜΠΑΝΙΑ Κ: Διοργάνωση ημερίδας με θέμα “Ενημέρωση, Ευαισθητοποίηση και Κοινωνική Υποστήριξη. Κανείς Μόνος!”, που πραγματοποιήθηκε στον Σταθμό Μετρό του Συντάγματος, σε συνεργασία με έγκριτους συνεργάτες, οι οποίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους κάτω από το σύνθημα «Σκέψου μια λέξη που αρχίζει από Κ» με στόχο την ευαισθητοποίηση σχετικά με βέλτιστες πρακτικές για την πρόληψη και τη διαχείριση ασθενών με καρκίνο, στις μονάδες υγείας σε όλη τη χώρα. Δημιουργία και προσφορά 2 Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων σε συνεργασία με ακαδημαϊκά ιδρύματα, με θεματικές: “Μάρκετινγκ και Κοινωνία των Πολιτών” καθώς και “Δεξιότητες των επαγγελματιών υγείας στη φροντίδα των ασθενών με καρκίνο”

E-Health4Cancer: Συμμετοχή και συντονισμός σε πρόγραμμα erasmus+ σε συνεργασία με εταίρους από 3 ευρωπαϊκές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Δανία), με σκοπό την ανταλλαγή καλών πρακτικών στη χρήση μη κλινικών λύσεων στον τομέα της ψηφιακής ιατρικής για ασθενείς με καρκίνο και τους φροντιστές τους στην Ευρώπη.   

Διοργάνωση μιας Θεατρικής Παράστασης με τίτλο “Και τώρα…; Αγωνιζόμαστε!”, η οποία αποσκοπεί να αναδείξει την τέχνη ως έναν δημιουργικό μέσο στην υπηρεσία της υγείας και της κοινωνίας, ως μια προσπάθεια σύμπραξης Φορέων Κοινωνικής Υποστήριξης και Σύγχρονου Πολιτισμού, που διεξάγεται σε όλη την ελληνική επικράτεια.

“Ανακούφιση ασθενών καρκίνου και των συνοδών τους μέσω της Τέχνης, με τη χρήση εικαστικών έργων εικονικής πραγματικότητας”, ένα νέο πρόγραμμα εντός του Θεαγενείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, όπου το Κάπα3 συμμετέχει σε συνεργασία με έγκριτους φορείς της Β. Ελλάδος.

CANCER MAY CONTROL YOUR BODY FOR A WHILE, BUT ΝΟΤ YOUR SOUL… νέο πρόγραμμα του Κάπα3 με την υποστήριξη του King Baudouin Foundation, που αφορά στην διοργάνωση δράσεων στις περιοχές της Μακεδονίας και Θράκης, με αποδέκτες τους πρόσφυγες και μετανάστες της περιοχής, αποσκοπώντας στην παροχή άμεσης πρωτοβάθμιας βοήθειας και υποστήριξης καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας τους.

Μια πορεία Βραβεύσεων 

Βράβευση του “Προσωπικού Βοηθού Υγείας 2021” ως η πρώτη εφαρμογή  για δράσεις συνέργειας υπέρ των ασθενών από την εταιρεία Boussias Conferences στο Patient Partnership Awards 2021.

Βράβευση στα Healthcare Business Awards 2022, Αργυρό Βραβείο στην κατηγορία «Ποιότητα Υπηρεσιών Υγείας & Φροντίδας Ασθενών».

Βράβευση στα Healthcare Business Awards 2022, Χάλκινο Βραβείο στην ενότητα «Προσφορά στην Υγεία από ΜΚΟ».

Βραβείο καλύτερης προφορικής ανακοίνωσης στο 9ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Νοσηλευτικής Ογκολογίας (4-6 Νοεμβρίου 2022) για την εργασία με θέμα: “Προσωπικός Βοηθός – Κινητή Μονάδα Ενημέρωσης και Διαχείρισης Ασθενών με Καρκίνο – Η συμβολή του Νοσηλευτή“.

Βράβευση στα Healthcare Business Awards 2023: GOLD βραβείο για τις Κινητές Μονάδες Ενημέρωσης και Διαχείρισης του Κάπα3 στην κατηγορία “Κοινωνική Πρόνοια, Δομές”.

Βράβευση σταHealthcare Business Awards 2023: SILVER βραβείο για την Κινητή Μονάδα Ενημέρωσης και Διαχείρισης Ογκολογικών Ασθενών στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης στην κατηγορία “Ποιότητα Υπηρεσιών & Φροντίδας Ασθενών”.

Βράβευση σταHealthcare Business Awards 2023: BRONZE βραβείο για την Προσφορά στην Υγεία του Κέντρου Καθοδήγησης Καρκινοπαθών-Κάπα3 στην κατηγορία “Προσφορά στην Υγείας από ΜΚΟ”.

Βράβευση του Κάπα3 για την κοινωνική προσφορά του και την αγαστή & άρτια συνεργασία με τον Τομέα Νοσηλευτικής Ογκολογίας του ΕΣΝΕ, κατά το 10ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Νοσηλευτικής Ογκολογίας στην Χαλκίδα (2023).

Είναι καθοριστική η σημασία της επιβράβευσής μας για όλους τους ανθρώπους του Κάπα3. Όλοι μαζί πρωτοστάτησαν, αντιμετωπίζοντας με κάθε τρόπο προβλήματα όπως η έλλειψη βασικών αναγκών σε  οικογένειες που νοσούν μαζί με τον άνθρωπό τους, που αποδεκατίστηκαν οικονομικά από την ασθένεια, που έμειναν άνεργοι, που είχαν αντιμετωπίσουν προσφυγιά, κοινωνικές ανισότητες, έλλειψη ίσων ευκαιριών για τις γυναίκες και πολλά άλλα.Όλοι μαζί πρωταγωνίστησαν σε ένα μικρό πεδίο της Κοινωνίας των Πολιτών και τα κατάφεραν να δώσουν σε όλους μας αυτό το ωραίο, νέο, δυναμικό και ελπιδοφόρο πρόσωπο της νέας γενιάς που μας συγκινεί από κάθε σκοπιά.

Το Μήνυμα του Καπα3

Η κα Ευαγγελή Μπίστα, συνιδρύτρια του Κάπα3, στέλνοντας ένα μήνυμα για τα 4 χρόνια του Οργανισμού, επικεντρώθηκε στη σημασία να αισθάνεσαι άνθρωπος σε κάθε έκφανση της προσωπικότητάς σου και τόνισε τη σημαντικότητα να βρίσκεσαι στην πρώτη γραμμή, εκεί όπου οι ανισότητες πρωτοστατούν, δημιουργώντας ένα δίκτυ ασφάλειας για όσους βιώνουν πρωτόγνωρες καταστάσεις στην περίοδο της ασθένειάς τους. Αξίζει να αναφερθεί ότι περισσότεροι από 50 νέοι τελειόφοιτοι και απόφοιτοι ακαδημαϊκών τμημάτων κοινωνικών επιστημών, νοσηλευτικής, ιατρικής επικοινωνίας, διοίκησης μονάδων υγείας κλπ, εμπιστεύτηκαν το Κάπα3 για τα πρώτα τους επαγγελματικά βήματα. Για όλους εμάς στο Καπα3, το σίγουρο είναι ότι στις απρόβλεπτες καταστάσεις δεν υπάρχει εγχειρίδιο καθοδήγησης, εαν όμως η κοινωνία παραμείνει ενωμένη και προσπαθεί συνεργατικά,θα βρεθεί τρόπος ακόμα και για αυτό.Κλείσαμε τα 4 χρόνια ζωής και ήταν τόσο δύσκολα όσο και δημιουργικά. Οφείλουμε να είμαστε ευεπίφοροι σε νέες ιδέες, να είμαστε ταπεινοί για να κατανοήσουμε το ιερό φαινόμενο της ζωής και να αγωνιούμε μέχρι να δημιουργήσουμε έναν εξανθρωπισμένο πολιτισμό, έναν δίκαιο και όμορφο κόσμο για όλους και κάθε ένα χωριστά.

Από όλους εμάς, ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ σε όλους εσάς,
Ωφελούμενους, Συνεργάτες,Υποστηρικτές, Φίλους μας.
Χωρίς εσας τίποτε δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί.
Δείτε παρακάτω μια όμορφη δημιουργία της ομάδας του Καπα3 :

Καρκίνος και Παχυσαρκία.Μια συσχέτιση επιστημονικά αποδεδειγμένη

Ως παχυσαρκία ορίζεται ως η υπερβολική αύξηση του λιπώδους ιστού στο σώμα. Ο βαθμός παχυσαρκίας, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, προσδιορίζεται με το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ ή BMI), που αποτελεί το πηλίκο που προκύπτει αν διαιρέσουμε το βάρος (σε κιλά) με το τετράγωνο του ύψους (σε μέτρα).

Φυσιολογικά, ο ΔΜΣ πρέπει να είναι μεταξύ 18,5 και 24,9 kg/m2. Όταν ο ΔΜΣ είναι μεταξύ 25 και 29,9 το άτομο θεωρείται υπέρβαρο, ενώ όταν ο ΔΜΣ είναι ≥30 θεωρείται παχύσαρκο. Μεγάλη σημασία έχει και η περίμετρος της μέσης, δηλαδή η παρουσία κεντρικής παχυσαρκίας. Φυσιολογικές θεωρούνται τιμές <88 εκατοστά στις γυναίκες και <102 εκατοστά στους άντρες.

Η παχυσαρκία αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας αφού σχετίζεται με μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες. Περίπου 40% των ενηλίκων είναι υπέρβαροι και 15% παχύσαρκοι σε παγκόσμιο επίπεδο. Παρόμοια ή και μεγαλύτερα ποσοστά αναφέρονται και στην Ελλάδα. Επιπρόσθετα, η χώρα μας παρουσιάζει και από τα υψηλότερα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας στην Ευρώπη.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παχυσαρκίας στις 4 Μαρτίου, οι Καθηγήτριες της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) της Ιατρικής Σχολής (ΕΚΠΑ), Σταυρούλα (Λίνα) Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας) και Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής), παρέχουν στοιχεία με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση για την πρόληψη, τις επιπτώσεις και την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.

Τα νοσήματα που σχετίζονται με την παχυσαρκία

Η παχυσαρκία δεν είναι απλά πρόβλημα αισθητικής ή εμφάνισης. Είναι πολυπαραγοντική νόσος με σοβαρές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία των ατόμων αλλά και του περιβάλλοντός τους, αφού πάνω από 50 διαφορετικά νοσήματα έχουν ως επιβαρυντικό παράγοντα την παχυσαρκία. Έχει σχετιστεί αιτιολογικά με 18 διαφορετικούς τύπους καρκίνου. Συμβάλει στη μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης και θανάτου από καρδιαγγειακά, και αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξης των προδιαθεσικών του παραγόντων, όπως του σακχαρώδη διαβήτη, της υπερλιπιδαιμίας, την υπέρτασης.

  • Αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξης καρδιακής ανεπάρκειας, κολπικής μαρμαρυγής, περιφερικής αγγειακής νόσου, φλεβοθρόμβωσης.
  • Επίσης, αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξης αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, άνοιας, άσθματος και υπνικής άπνοιας.
  • Από το γαστρεντερικό, αυξάνεται η πιθανότητα για λιπώδες ήπαρ, χολολιθίασης και γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, εκκολπωμάτων στο έντερο και νόσου Crohn.
  • Στις γυναίκες οδηγεί, επίσης, σε διαταραχές στον εμμηνορυσιακό κύκλο και υπογονιμότητα, σε αυξημένες πιθανότητες ανάπτυξης πολυκυστικών ωοθηκών, ενώ αυξάνει τις επιπλοκές στη μητέρα και το έμβρυο κατά την κύηση.
  • Στους άνδρες έχει συσχετιστεί αντίστοιχα με λειτουργικό υπογοναδισμό.
  • Επιπρόσθετα, αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξης ρευματοειδούς αρθρίτιδας και ουρικής, οστεοαρθρίτιδας.
  • Από το δέρμα αυξάνεται η πιθανότητα ανάπτυξης ατοπικής δερματίτιδας και ψωρίασης.
  • Στην ψυχική σφαίρα αυξάνεται η πιθανότητα ανάπτυξης κατάθλιψης και άγχους από την υπερβαρότητα.

Οι κατευθυντήριες οδηγίες που ισχύουν σήμερα για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας σε ενήλικες προτείνουν κλιμάκωση των θεραπευτικών μέτρων ανάλογα με το υπεβάλλον βάρος και την παρουσία συννοσηροτήτων. Σε όλους τους υπέρβαρους (ΔΜΣ>25) ή παχύσαρκους (ΔΜΣ>30) ασθενείς προτείνεται περιορισμός της θερμιδικής πρόσληψης και αύξηση της φυσικής δραστηριότητας. Σε παχύσαρκα άτομα (ΔΜΣ>30 ) ή άτομα με ΔΜΣ >27 και παρουσία σχετικών νοσημάτων συνιστάται συχνά επιπρόσθετη φαρμακευτική αγωγή, από τους στόματος ή ενέσιμη. Χειρουργική αντιμετώπιση με βαριατρικές επεμβάσεις συστήνεται σε άτομα με ΔΜΣ>40 ή ΔΜΣ>35 και παρουσία συννοσηροτήτων.

Οι φαρμακευτικές θεραπείες για την παχυσαρκία

Σχετικά με τις φαρμακευτικές θεραπείες, συνολικά έξι επιλογές έχουν έγκριση στις μέρες μας από τον αμερικανικό FDA και αφορούν στην ορλιστάτη, στο συνδυασμό φαιντερμίνης και τοπιραμάτης, στο συνδυασμό ναλτρεξόνης και βουπροπιόνης, στη λιραγλουτίδη, στη σεμαγλουτίδη και στην τιρζεπατίδη. Οι πρώτες τρεις λαμβάνονται από του στόματος, η λιραγλουτίδη δίδεται ως ημερήσια υποδόρια ένεση, ενώ η σεμαγλουτίδη και η τιρζεπατίδη ως εβδομαδιαία υποδόρια ένεση. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν οι περισσότερες από τις ανωτέρω φαρμακευτικές επιλογές, που πρέπει φυσικά να χορηγούνται με οδηγίες και παρακολούθηση από ειδικούς ιατρούς.

Ο Ιπποκράτης τόνιζε πως «κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν». Υπογραμμίζεται λοιπόν η σημασία της πρόληψης της παχυσαρκίας, που ξεκινάει με τη σωστή διατροφική εκπαίδευση και την καλλιέργεια της κουλτούρας της καθημερινής άσκησης από την παιδική ηλικία. Σε αυτά πρωτεύοντα ρόλο διαδραματίζουν η οικογένεια και το σχολείο, με συντονισμένες προσπάθειες της Πολιτείας, για διαμόρφωση δωρεάν χώρων αναψυχής, ενημερωτικές δράσεις για τη νόσο αυτή και τις επιπτώσεις της, καθώς και παρεμβάσεις από την παιδική ηλικία, αφού δυστυχώς το παχύσαρκο παιδί έχει 5 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα (συγκριτικά με το παιδί του φυσιολογικού σωματικού βάρους) να γίνει παχύσαρκος ενήλικας.

Πηγή: healthstories.gr

Φώτο από την ημερίδα του Συλλόγου “ΙΜΜΕΡΟΣΣΑ” για την ημέρα της Παχυσαρκίας .