Κατηγορία: ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Θεραπευτικές Εξελίξεις στην Καρδιο-ογκολογία

Σύμφωνα με έρευνες, σε ασθενείς µε καρκίνο του µαστού που λαµβάνουν χηµειοθεραπεία µε ανθρακυκλίνες ή/και transtuzumab, η χορήγηση καρδιοπροστασίας µε ACEi/ARB ± BB ελαττώνει τη μείωση του κλάσματος εξώθησης, την αύξηση της τελοδιαστολικής διαµέτρου και την επίπτωση της καρδιακής ανεπάρκειας.

Ήταν φανερό πως οι ασθενείς υπό θεραπεία µε ανθρακυκλίνες που έλαβαν BB είχαν µικρότερη πτώση του κλάσµατος εξώθησης (LVEF) σε σχέση µε την οµάδα ελέγχου, µε τη διαφορά αυτή να είναι εντονότερη σ’ αυτούς που έλαβαν BB για πάνω από 6 μήνες και σ’ αυτούς που έλαβαν μέτρια ποσότητα ανθρακυκλίνης. Ακόμη, η διπλή αναστολή των υποδοχέων HER2 µε lapatinib και transtuzumab φαίνεται να είναι σχετικά ασφαλής ως προς την καρδιοτοξικότητα, µε σκοπό την στενή καρδιολογική παρακολούθηση.

Σε ασθενείς που λαµβάνουν χηµειοθεραπεία για καρκίνο του µαστού µε δοξορουβικίνη ή/και transtuzumab, ιδιαίτερα όταν αυτή περιλαµβάνει δοξορουβικίνη, παρατηρείται επιδείνωση των δεικτών διαστολικής λειτουργίας, η οποία µπορεί να προβλέπει την επιδείνωση της συστολικής λειτουργίας. Επιπρόσθετα, οι ασθενείς µε non-Hodgkin λεµφώµατα που λαµβάνουν χηµειοθεραπευτικά σχήµατα CHOP και R-CHOP παρουσιάζουν σηµαντικά ποσοστά καρδιοτοξικότητας και χρήζουν εντατικής καρδιολογικής παρακολούθησης έτσι ώστε να χορηγείται καρδιοπροστατευτική θεραπεία, ακόµα και σε υποκλινικά στάδια καρδιοτοξικότητας. Επίσης, η χορήγηση σακουµπιτρίλης-βαλσαρτάνης σε ασθενείς µε καρδιοτοξικότητα από αντικαρκινική θεραπεία βελτίωσε το κλάσµα εξώθησης, την λειτουργική κλάση και το NT-proBNP, ενώ παράλληλα ήταν ασφαλής και καλώς ανεκτή.

Οι immune checkpoint inhibitors όμως, µπορούν να προκαλέσουν καρδιοτοξικότητα όψιµα και µάλιστα µε σηµαντική θνησιμότητα, υπογραµµίζοντας την ανάγκη για διαρκή καρδιολογική παρακολούθηση των ασθενών που λαµβάνουν αυτούς τους παράγοντες. Σε ασθενείς µε AL αµυλοείδωση η αρχική εκτίµηση του GLS έχει σημαντική προγνωστική αξία επιπλέον της σταδιοποίησης κατά rMayo. Τέλος, οι ασθενείς µε καρκίνο που εµφανίζουν παράταση του QT διαστήµατος έχουν σηµαντικά αυξηµένη θνησιμότητα σε σχέση µε αυτούς που έχουν φυσιολογικό QT διάστηµα. Γι’ αυτό το λόγο, η χρήση απιξαµπάνης σε ασθενείς µε καρκίνο και πνευµονική εµβολή ή εν τω βάθει φλεβοθρόµβωση είναι εξίσου αποτελεσµατική και ασφαλής µε την καθιερωµένη χορήγηση χαµηλού µοριακού βάρους ηπαρίνης.

Πηγή: «Θεραπευτικές Εξελίξεις 2021», ΕΚΠΑ,Μ.Α. Δημόπουλος

Η ευεργετική επίδραση της μουσικής στους ογκολογικούς ασθενείς

🎵🎶Η ευεργετική επίδραση της μουσικής στην ψυχική μας υγεία και ευεξία είναι ευρέως αναγνωρισμένη.

Η Μουσικοθεραπεία τα τελευταία χρόνια αποτελεί μια εναλλακτική, συμπληρωμένη θεραπεία ασθενών με καρκίνο. Αποτελεί μορφή συμπληρωματικής θεραπείας σε ενήλικες αλλά και σε παιδιατρικούς ασθενείς. Οι εναλλακτικές αυτές μέθοδοι είναι μη επεμβατικές, μη τοξικές, οικονομικά συμφέρουσες, ασφαλείς και εύκολα εφαρμόσιμες. Η μουσικοθεραπεία σε ασθενείς με καρκίνο αποσκοπεί στη μείωση του συναισθηματικού και σωματικού πόνου κατά τη διάρκεια της θεραπείας (ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, άλλες επώδυνες καταστάσεις) αλλά και στην μετέπειτα ζωή τους όπως αναφέρουν οι Αθανασάκης &Καραβασιλειάδου, 2012.

Ο πόνος και η αγωνία είναι συνήθη συμπτώματα στα άτομα που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο. Η μεγαλύτερη πηγή άγχους για τους ογκολογικούς ασθενείς είναι οι επιβλαβείς ιατρικές πρακτικές που χρησιμοποιούνται στη διάγνωση και στη θεραπεία της ασθένειας.Η μουσική μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πηγή απόσπασης, να μειώσει τον πόνο ,την αγωνία με την μεταβολή των σκέψεων, συναισθημάτων, της διάθεσης και με τη χαλάρωση .Το κυρίαρχο σύμπτωμα των ογκολογικών ασθενών είναι ο πόνος που δεν υποχωρεί με την φαρμακευτική αγωγή γεγονός που μειώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών αυτών.

Η προσθήκη μουσικής στο θεραπευτικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση του καρκίνου, εστιάζει περισσότερο στην αντιμετώπιση του πόνου ή χρησιμεύει στα πλαίσια παρηγορικής φροντίδας. Ακόμη βοηθάει στην προαγωγή της πνευματικής, ψυχικής, σωματικής ευημερίας των ασθενών, στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, στην μείωση των αρνητικών συναισθημάτων (άγχους, αδυναμίας, θυμού, άρνησης, κατάθλιψης) και στην αύξηση των θετικών συναισθημάτων τους όπως την ενίσχυση θάρρους .

Σε έρευνα που αφορούσε 724 νοσηλευτές ογκολογικών ασθενών, με σκοπό την καταγραφή εναλλακτικών παρεμβάσεων στους νοσηλευομένους ασθενείς, το 54% του νοσηλευτικού προσωπικού εφαρμόζουν τη μουσική ως μη φαρμακευτική παρέμβαση σε αντίθεση με τη χαλάρωση και τη διάσπαση της προσοχής που εφαρμοζόταν στο 82% και 80% αντίστοιχα. Οι ογκολογκοί ασθενείς που συμμετείχαν σε ομάδες μουσικοθεραπείας εμφάνιζαν, σύμφωνα με την κλίμακα αξιολόγησης πόνου (0-10), κατά 1.5 μονάδα λιγότερο πόνο. Μετά από 30 λεπτά μουσικής το 65%των ασθενών ανέφεραν πως χρησιμοποιούσαν τη μουσική για χαλάρωση ,καθώς και την απόσπαση της από τον πόνο.

Η ευεργετική επίδραση της μουσικής στην ψυχική μας υγεία και ευεξία είναι ευρέως αναγνωρισμένη. Ο οργανισμός Mental Health Europe στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Ψυχικής Υγείας 10-16 Μαϊου. προτείνει ευχάριστες μελωδίες για να χαλαρώσουμε αλλά και να ενισχύσουμε τις δύσκολες καταστασεις .

Στον παρακάτω σύνδεσμο μας δίνεται λίστα με προτεινόμενα τραγούδια ώστε όλοι μας να νιώσουμε  τη δύναμη της μουσικής.

European Mental Health Week

Γιατί όπώς λέει και ο Γερμανός συγγραφέας Berthold Auerbach,1812 – 1882

Η μουσική ξεπλένει από την ψυχή τη σκόνη της καθημερινότητας

Η ομάδα Κ3

Covid 19, Καρκίνος και Προληπτικός Έλεγχος με …Χάπι

Eνώ η Βρετανία έχει εμβολιάσει με την πρώτη δόση το 33% του πληθυσμού,οι ειδικοί εκφράζουν τις ανησυχίες τους,σχετικά με την ασθένεια του καρκίνου.

 

Ο λόγος είναι ότι,λόγω της πανδημίας,οι προληπτικές εξετάσεις για την ανίχνευση της νόσου έχουν μείνει πίσω.Αποφασίστηκε,λοιπόν,να πραγματοποιηθούν μαζικοί έλεγχοι στις ηλικιακές ομάδες που έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισης της ασθένειας.Ο τρόπος είναι, μάλλον,πρωτότυπος.

Θα χορηγήσουν στους ασθενείς μια ειδική ψηφιακή κάμερα με τη μορφή κάψουλας,που θα λαμβάνει περισσότερες από 57000 εικόνες του πεπτικού συστήματος.

Η διαδικασία έχει ως εξής: μια μέρα πριν ο ασθενής λαμβάνει καθαρτικό.Την ημέρα της εξέτασης νηστικός καταπίνει την κάψουλα.

Δυο με τέσσερις ώρες αργότερα μπορεί να πιει υγρά και έξι ώρες μετά γευματίζει ελαφρά.

Δέκα ώρες αφού ήπιε το χάπι πηγαίνει στο γιατρό,ο οποίος βλέπει το βίντεο κι εντοπίζει τυχόν ανωμαλίες.

Ενώ,λοιπόν,ο προληπτικός έλεγχος με τις καθιερωμένες εξετάσεις,λόγω covid-19,περνάει τη μεγαλύτερη δοκιμασία του,οι επιστήμονες,στην μετά κορωνοιού εποχή,θα είναι σε θέση να απαντήσουν αν οι ιατρικές παρεμβάσεις που έκαναν μέχρι τώρα,ήταν χρήσιμες ή όχι.

ΠΗΓΗ:protagon.gr

Έρευνα: Αυξημένος ο κίνδυνος καρκίνου για τους μεσήλικες άνδρες με μοναξιά

Η μοναξιά στους άνδρες μέσης ηλικίας σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, σύμφωνα με φινλανδική επιστημονική μελέτη. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Φινλανδίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Ψυχιατρικών Ερευνών «Psychiatry Research», παρακολούθησαν σε βάθος χρόνου -ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1980 μέχρι πρόσφατα- 2.570 μεσήλικες, από τους οποίους στην πορεία οι 649(ποσοστό περίπου 25%) εμφάνισαν καρκίνο και οι 283(το 11%) πέθαναν από αυτόν.

Διαπιστώθηκε ότι η μοναξιά αύξανε τον κίνδυνο καρκίνου -ιδίως των πνευμόνων– κατά περίπου 10%, άσχετα με την ηλικία, την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, την ποιότητα του ύπνου, τον τρόπο ζωής, το βάρος, την ύπαρξη κατάθλιψης, καρδιοπάθειας και άλλων παραγόντων κινδύνου για την υγεία. Η θνητότητα από καρκίνο ήταν μεγαλύτερη στους καρκινοπαθείς που ήταν ανύπαντροι, χήροι ή διαζευγμένοι.

«Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η μοναξιά μπορεί να αποτελεί σημαντικό κίνδυνο για την υγεία, όπως το κάπνισμα και το παραπανίσιο βάρος. Τα ευρήματα μας δείχνουν -όντως- ότι πρέπει να δοθεί περισσότερη προσοχή στο ζήτημα της μοναξιάς», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Σίρι-Λίσι Κράαβ.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

O καρκίνος ως χρόνιο νόσημα. Eνδυνάμωση φροντιστών και ασθενών.

Ο καρκίνος, είναι ένα χρόνιο νόσημα,που φαίνεται να απασχολεί από την αρχαιότητα, όσους ασχολούνται με τον τομέα της υγείας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ιπποκράτης ΄΄βάφτισε΄΄ την ασθένεια,αφού παρομοίωσε τον όγκο με κάβουρα(καρκίνο).

Ο καρκίνος,είναι μια επίπονη μάχη,που καλείται να δώσει ο ασθενής,στην προσπάθεια διατήρησης μιας στοιχειώδους αξιοπρέπειας.Η ιδιαίτερη ανάπτυξη της ψυχολογίας της υγείας ανέδειξε το θέμα της σχέσης ιατρονοσηλευτικού προσωπικού και ασθενή.Θα πρέπει,λοιπόν,να υπάρχουν και ψυχολογικές παρεμβάσεις, ώστε να αυξηθούν οι δυνατότητες επιτυχίας μιας αγωγής.

΄΄Επιδημία΄΄,ονομάζουμε μια ασθένεια που η συχνότητα εμφάνισής της είναι μεγαλύτερη από τη συνηθισμένη. Ο καρκίνος,είναι μια χρόνια νόσος,με χαρακτηριστικά επιδημιών του παρελθόντος.

Η νόσος σχετίζεται και με κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες, καθώς το χαμηλό οικονομικό επίπεδο,η ανεργία και η χρόνια οικονομική και ψυχική επιβάρυνση,μπορούν να επιβαρύνουν την πορεία της ασθένειας.

Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ,την πρώτη θέση θνησιμότητας και νοσηρότητας κατέχουν τα καρδιαγγειακά νοσήματα.Ακολουθεί ο καρκίνος,που παρουσιάζει μια αυξητική τάση(24,4%).

Το ΑIDS,από την άλλη,δρα αργά και είναι λιγότερο θανατηφόρο,όμως οι φορείς του ,όπως και του καρκίνου, βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό.Εν τούτοις,αυτό που διαφοροποιεί τις δυο ασθένειες είναι ότι δεν υπάρχει ο κίδυνος της μετάδοσης.

Στο ΕΣΥ,δεν υπάρχουν οργανωμένες υπηρεσίες ψυχολογικής υποστήριξης ή κι όταν υπάρχουν υπολειτουργούν.Το δύσκολο έργο έχουν αναλάβει τόσο εθελοντικές οργανώσεις όσο και οι φροντιστές.Αυτοί είναι συχνά μέλη της οικογένειας του ασθενή, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι  με την παραίτηση από την εργασία τους και τις κοινωνικές τους δραστηριότητες. Ο φροντιστής νιώθει άγχος,θλίψη κι έντονη ανησυχία,αισθήματα που μπορούν να αυξηθούν,όταν ο ασθενής είναι αγενής ή και βίαιος.

Με τον όρο ΄΄ενδυνάμωση΄΄,εννοούμε όλες εκείνες τις διαδικασίες,που βοηθούν τα άτομα και τις οικογένειές τους να κινητοποιηθούν προς την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ασθένειας. Ενδεικτικά,προτείνουμε ψυχολογική θεραπεία μια φορά την εβδομάδα ή κάθε 15 μέρες,από μια ώρα,τόσο για τους ασθενείς όσο και για τους φροντιστές.

Μέσω του διαδικτύου,ο ασθενής έχει πρόσβαση σε τεράστιο όγκο πληροφοριών.Πρέπει,όμως, να γνωρίζει πως να τις αξιοποιήσει.Υπάρχουν ασθενείς που αρνούνται να ενημερωθούν και γι αυτό χάνουν πολύτιμες πληροφοριες.Υπάρχουν και άλλοι που δίνουν βάση σε ό,τι διαβάζουν και κυριεύονται από άγχος.

Ο αισιόδοξος ασθενής θα προσέξει τι και που θα το διαβάσει,θα συμβουλευτεί ειδικό για το άγχος του και θα ενημερωθεί για προγράμματα όπως πχ γυμναστικής ή διατροφής.

Αναγκαία προυπόθεση για να βοηθηθεί είναι οι πληροφορίες να προέρχονται  από αξιόπιστες πηγές. 

Πηγή : www.exronika.com  από

κ.Ζωή Σαραντοπούλου(οικονομολόγος υγείας,τ.καθηγήτρια ΑTEI Ιονίων Nήσων)

Τα Υπέρ και Κατά του Σχεδίου της Ε.Ε. για τον Καρκίνο

Στις 3 Φεβρουαρίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε το Ευρωπαϊκό Σχέδιο για την καταπολέμηση του καρκίνου. Το 2020, στην Ε.Ε. διαγνώστηκαν με καρκίνο 2,7 εκατ. άτομα, ενώ 1,3 εκατομμύρια έχασαν τη μάχη κατά της νόσου. Εάν δεν αναληφθεί αποφασιστική δράση, εκτιμάται ότι έως το 2035 τα κρούσματα του καρκίνου θα αυξηθούν κατά περίπου 25% με αποτέλεσμα ο καρκίνος να καταστεί η κύρια αιτία θανάτου στην ΕΕ.

Πέρα από τις σοβαρές επιπτώσεις στη ζωή των καρκινοπαθών και των οικείων τους, ο καρκίνος έχει τεράστιο αντίκτυπο στα συστήματα περίθαλψης υγείας, στην οικονομία μας και στην κοινωνία γενικότερα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ο οικονομικός αντίκτυπος του καρκίνου στην Ευρώπη υπερβαίνει τα 100 δισ. ευρώ ετησίως. Είναι θετικό το γεγονός ότι έπειτα από ενάμιση χρόνο διαβουλεύσεων η Ε.Ε. αποκτά επιτέλους ένα Σχέδιο για την καταπολέμηση του Καρκίνου.

Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά. Παρά την πανδημία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχώρησε το ζήτημα και οργανώθηκαν δημόσιες διαβουλεύσεις, όπου Ευρωπαίοι πολίτες, ειδικοί επιστήμονες και μέλη του ευρωκοινοβουλίου συμμετείχαν ενεργά, καταθέτοντας τις απόψεις τους για το θέμα. Θετικό είναι επίσης το σχέδιο επιχειρεί να παρέμβει ολιστικά από την πρόληψη (πρωτογενή και δευτερογενή), προχωρά στη διάγνωση και καταλήγει στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Θέτει ,ακόμη, μετρήσιμους στόχους για τα επόμενα χρόνια.

Όμως, ορισμένοι στόχοι είναι εξαιρετικά φιλόδοξοι. Για παράδειγμα, το να μειωθεί κατακόρυφα το κάπνισμα από 25% που είναι σήμερα, στο 5% έως το 2040. Ενώ σε ορισμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, τα ποσοστά αγγίζουν το 40% με αυξητικές τάσεις! Ακόμη, ενώ για το κάπνισμα, το Σχέδιο διατηρεί μία παγιωμένα σκληρή στάση, έχει διαφορετική αντιμετώπιση για το αλκοόλ. Για παράδειγμα, η αναγραφή πληροφοριών για τις θερμίδες στις ετικέτες των προϊόντων, ενώ είχαν συμπεριληφθεί σε προηγούμενη έκδοση του Σχεδίου Δράσης, τελικά δεν συμπεριλήφθηκαν στην τελική έκδοση.

Παράλληλα, τι γίνεται με το δικαίωμα των καρκινοπαθών να μην καταγράφεται το ιστορικό τους από φορείς όπως τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες ή άλλες επιχειρήσεις; Το αίτημα αυτό γνωστό και ως «δικαίωμα στη λήθη» των επιζώντων του καρκίνου δεν φαίνεται να αντιμετωπίζεται δραστικά από το Σχέδιο, παρά το γεγονός ότι αποτελεί πάγιο αίτημα των συλλόγων ασθενών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Σχέδιο Δράσης για τον καρκίνο ξεκίνησε ως μια φιλόδοξη ευρωπαϊκή προσπάθεια. Ωστόσο το τελικό κείμενο που παρουσιάστηκε κάθε άλλο παρά εμπνευσμένο και προοδευτικό σε ιδέες και πρωτοβουλίες μοιάζει. Η Επιτροπή θα πρέπει να κάνει έγκαιρα τις αναγκαίες παρεμβάσεις, ώστε το Σχέδιο να μην μετατραπεί σε μια χαμένη ευκαιρία και εντέλει η Ευρώπη να καταφέρει να νικήσει τον καρκίνο.

Πηγή https://virus.com.gr/yper-kai-kata-toy-schedioy-tis-e-e-gia-ton-karkino/

Εξατομικευμένη Θεραπεία και καρκίνος

Τα τελευταία χρόνια, πολλά έχουν αλλάξει στον τομέα της επιστήμης και στην αντιμετώπιση της νόσου του καρκίνου. Μια νέα μορφή θεραπείας, η εξατομικευμένη, βγήκε στο προσκήνιο με την οποία παρέχεται η σωστή θεραπεία, στο σωστό άτομο, τη σωστή στιγμή. Καθορίζεται από τη χρήση βιοδεικτών, μόρια που παράγονται από τα καρκινικά κύτταρα ,τα οποία ανιχνεύονται σε σωματικά υγρά ή ιστούς. Προβλέπεται ότι θα οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα  με μειωμένο κίνδυνο παρενεργειών για ασθενείς με καρκίνο, όπως επίσης  μείωση του κόστους αλλά και βελτίωση της αποτελεσματικότητας των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης.

Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Φαρμακευτικών Βιομηχανιών και οι Σύλλογοι (EFPIA) ζήτησαν από την Ιατρική τεχνολογική ερευνητική ομάδα στο LSE HEALTH να διεξάγει μια τεκμηριωμένη ανάλυση, με απώτερο στόχο την έναρξη συζητήσεων με τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής για την υιοθέτηση και εφαρμογή της εξατομικευμένης ογκολογίας στην Ευρώπη, με σκοπό τη βελτίωση της υγείας με βάση τον καρκίνο.Οι ισχύοντες κανόνες σχετικά με τη χρήση του ΡrΟ (Ογκολογική Ιατρική Ακριβείας),  μπορούν να επηρεάσουν τους χρόνους έγκρισης φαρμάκου και ένα κλειδί πρόκληση θα ήταν η μείωση αυτών των χρονοδιαγραμμάτων για να μειωθεί το κενό μεταξύ της διαθεσιμότητας και της πρόσβασης σε καινοτόμες θεραπείες.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα υπήρχε μια αύξηση στον αριθμό των  ΡrΟ θεραπειών και το 2019 περίπου οι μισές ογκολογικές δοκιμές περιελάμβαναν βιοδείκτες. Το 2016 αναφέρθηκε ότι έως και 5000 ασθενείς δεν είχαν πρόσβαση  στην Ευρώπη σε δυνητικά σωτήρια φάρμακα για τη θεραπεία ματαστατικού μελανώματος,ενώ ασθενείς με καρκίνο του μαστού σε χώρες όπως η Βουλγαρία και η Σλοβακία περίμεναν 5 και 10 χρόνια. Αυτές οι καθυστερήσεις μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών.

Τα οφέλη της εξατομικευμένης ογκολογίας είναι πολλά.Πιο συγκεκριμένα, αυξάνεται η διάρκεια ζωής και μειώνεται ο κίνδυνος παρενεργειών, ενώ υπάρχουν και κοινωνικοοικονομικά  οφέλη, καθώς με την χρήση PRO φαρμάκων μπορεί να μειωθεί η διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο σε 3 με 4 ημέρες. Τέλος, υπάρχουν  και οφέλη για το σύστημα υγείας, με την μείωση του αριθμού των ετήσιων αποβλήτων παγκοσμίως από τις λανθασμένες διαγνώσεις να φτάνει τα 350 δις δολλάρια.

Από το 2020 είμαστε σε καλύτερη θέση ώστε να βρούμε τη καλύτερη θεραπεία για κάθε άτομο με καρκίνο βασισμένη στο γενετικό προφίλ του κάθε όγκου, ανεξαρτήτως από το που εντοπίστηκε πρώτη φορά.

Η εξατομικευμένη ογκολογία, αναφέρεται στη συνολική φροντίδα του ασθενή,όχι μόνο στα φάρμακα. Σε σύγκριση με τις συμβατικές κλινικές δοκιμές , οι δοκιμές του PrO συμπεριλαμβάνουν διαστρωμάτωση ασθενών, η οποία περιορίζει το μέγεθος του πληθυσμού και την ετερογένεια του δείγματος .

Οι βιοδείκτες, στην ΡrO χρησιμοποιούνται για να διευκολύνουν τη διάγνωση καρκίνου, την πρόγνωση, θεραπεία και επιδημιολογία. Υπάρχει μια στροφή στις θεραπείες που βασίζονται στους βιοδείκτες, στοχεύοντας στις αιτίες του καρκίνου.

H ανάπτυξη και η αυξημένη πρόσβαση στο PrO, υπήρξε ένας σαφής στόχος για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς η αυξανόμενη επιβάρυνση του καρκίνου αντιπροσωπεύει μια σημαντική πρόκληση για τα συστήματα υγείας. Οι στόχοι εστιάζονται στην προώθηση, κλιμάκωση, εφαρμογή και βελτιστοποίηση του PrO καθώς και τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Ψηφιακού Κέντρου Ασθενών με Καρκίνο (ECPDC), όπου οι καρκινοπαθείς και οι επιζώντες μπορούν να καταθέσουν και να μοιραστούν τα δεδομένα τους για εξατομικευμένη φροντίδα.

Συνολικά, η οικονομική ισχύς μιας χώρας σχετίζεται με την πρόσβαση σε ογκολογικά φάρμακα. Οι ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της οικονομικής προσιτότητας δημιουργώντας, για παράδειγμα, αφιερωμένους προϋπολογισμούς για την ογκολογία, όπως το Ταμείο για τα ναρκωτικά και  τον καρκίνο (CDF) στην Αγγλία, το οποίο στοχεύει επίσης στον καθορισμό μιας διαδικασίας για τη δημιουργία πρόσβασης στα συγκεκριμένα φάρμακα.

Τα στοιχεία από τους πρωτογενείς ενδιαφερόμενους υποδηλώνουν ότι η χρήση διαγνωστικών εξετάσεων εξαρτάται από το πού οι ασθενείς υποβάλλονται σε θεραπεία και ποιος ξεκινά τη θεραπεία.

 Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις στη βιβλιογραφία που δείχνουν ότι οι θεραπείες PrO οδηγούν σε καλύτερα αποτελέσματα σε βασικά κλινικά τελικά σημεία, ορισμένοι ενδιαφερόμενοι εξέφρασαν τις ανησυχίες τους παρά τις σημαντικές βελτιώσεις στα ποσοστά θνησιμότητας και την ποιότητα ζωής των ασθενών, που σχετίζονται με στοχευμένες θεραπείες. Ενώ οι θεραπείες PrO έχουν τροποποιήσει την πρόγνωση για ορισμένους καρκίνους ή εκείνους με ορισμένες μεταλλάξεις, το ποσοστό θεραπείας δεν έχει αυξηθεί σημαντικά.

 Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε πρόσφατα υπέρ της μελλοντικής στρατηγικής της ΕΕ για τη δημόσια υγεία ,μετά τον COVID-19, η οποία προσανατολίζεται στην  ιδέα της δημιουργίας μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης Υγείας, που θα μπορούσε να εναρμονίσει τα πρότυπα ποιότητας της περίθαλψης και των κανονισμών.

Σε μελέτες περίπτωσης ανά χώρα που αφορούν την πρόσβαση στην εξατομικευμένη ογκολογία στην Ευρώπη, το Ηνωμένο Βασίλειο ξεκίνησε ένα διετές πιλοτικό πρόγραμμα για να επισημάνει την ικανότητα του NHS και προσφέρει τακτικά μοριακή διάγνωση για όλους τους τύπους καρκίνου, ενώ στη Γαλλία υπάρχει συνεχής οικονομική δέσμευση για την υποστήριξη βασικών στόχων σχετικά με  τη βελτιστοποίηση της φροντίδας του καρκίνου, οδηγώντας σε ένα πολύ ευνοϊκό περιβάλλον γα την υιοθέτηση του PrO.

Ένας σοβαρός λόγος για τη μη υιοθέτηση εφαρμογής PrO είναι συντηρητισμός των ιατρών στην κλινική πρακτική. Οι γιατροί,  εμφανίζονται απρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν PrO λόγω ενός γενικού δισταγμού σχετικά με τις νέες τεχνολογίες, ακόμη και αν αυτές  μπορούν να οδηγήσουν σε βελτιωμένα αποτελέσματα.

Ωστόσο, η τεχνολογία δίνει συνεχώς ευκαιρίες ,τις οποίες η παγκόσμια κοινότητα θα πρέπει να είναι σε θέση να αξιοποιήσει στο έπακρον.

Πηγή: https://www.efpia.eu/media/580518/access-to-personalised-oncology-in-europe.pdf

MINDACT : To όφελος της χημειοθεραπείας σε καρκίνους του μαστού ανάλογα με την ηλικία

Τα ανανεωμένα αποτελέσματα της δοκιμής MINDACT επιβεβαιώνουν ότι οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο, οι οποίες εκτιμήθηκαν ότι είχαν υψηλό κλινικό αλλά χαμηλό γονιδιωματικό κίνδυνο επανεμφάνισης και δεν έλαβαν χημειοθεραπεία, συνεχίζουν να έχουν εξαιρετική επιβίωση χωρίς αποστάσεις (DMFS) .

Η τελευταία ανάλυση, πραγματοποιήθηκε σε διάμεση παρακολούθηση 8,7 ετών, η οποία αναφέρθηκε το Ογκολογία Lancet(12 Μαρτίου), ωστόσο, έδειξε μια μικρή διαφορά στα αποτελέσματα ανάλογα με την ηλικία. Ενώ για γυναίκες ηλικίας άνω των 50 ετών, των οποίων οι πρώιμοι καρκίνοι του μαστού διαγνώστηκαν κλινικά ως υψηλού κινδύνου, αλλά βρέθηκαν να έχουν ευνοϊκές γονιδιωματικές υπογραφές, η επικουρική χημειοθεραπεία δεν απέδωσε οφέλη. Σε γυναίκες ηλικίας κάτω των 50 ετών, ωστόσο, με παρόμοια αξιολόγηση κλινικού και γονιδιωματικού κινδύνου, η επικουρική χημειοθεραπεία απέδωσε ένα μικρό όφελος.

«Τα ευρήματά μας θα μας επιτρέψουν να δώσουμε σε μεμονωμένους ασθενείς καλύτερες πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους και τα οφέλη της ανοσοενισχυτικής χημειοθεραπείας και θα τους επιτρέψουμε να διαδραματίσουν τον ρόλο τους στη λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων σχετικά με τη θεραπεία τους», λέει η Martine Piccart, ο κύριος ερευνητής από το Institut Jules Bordet (Βρυξέλλες) , Βέλγιο).

Ενώ οι κυτταροτοξικοί παράγοντες και τα στοχευμένα φάρμακα (π.χ. ενδοκρινικοί και αντι-HER2 παράγοντες) έχουν συμβάλει στην εξάλειψη των μικρο μεταστάσεων στον καρκίνο του μαστού, υπήρξαν ανησυχίες σχετικά με τις παρενέργειες και το οικονομικό κόστος. Η μελέτη MINDACT φάσης III, η οποία πραγματοποιήθηκε σε 112 ιδρύματα σε εννέα ευρωπαϊκές χώρες, ξεκίνησε να διερευνά εάν οι γυναίκες που βρέθηκαν να έχουν υψηλούς κλινικούς κινδύνους, αλλά χαμηλούς γονιδιωματικούς κινδύνους, θα μπορούσαν με ασφάλεια να εγκαταλείψουν τη χημειοθεραπεία. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν MammaPrint, μια γονιδιωματική δοκιμή που αναλύει επίπεδα δραστηριότητας 70 γονιδίων, για τον υπολογισμό του κινδύνου επανεμφάνισης.

Οι γυναίκες με χαμηλό κλινικό και χαμηλό γονιδιωματικό κίνδυνο δεν έλαβαν χημειοθεραπεία. εκείνοι που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο τόσο κλινικά όσο και γονιδιωματικά έλαβαν χημειοθεραπεία. και οι ασθενείς με υψηλό κλινικό κίνδυνο και χαμηλό γονιδιωματικό κίνδυνο τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν χημειοθεραπεία ( n = 749) ή όχι ( n = 748). Μετά από διάμεση παρακολούθηση πέντε ετών, τοπρωτογενής ανάλυση, που δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine το 2016, έδειξε ότι οι ασθενείς που ταξινομήθηκαν ως υψηλού κλινικού κινδύνου και χαμηλού γονιδιωματικού κινδύνου που δεν έλαβαν χημειοθεραπεία είχαν πενταετές DMFS 94,7%. «Η πλειονότητα των γυναικών στο MINDACT είχε καρκίνο του μαστού του αυλού που ήταν θετικός στον υποδοχέα ορμόνης, αρνητικός στο HER2 και ήταν γνωστό ότι είχε σημαντικό κίνδυνο υποτροπής μεταξύ πέντε και 10 ετών. Αυτό κατέστησε σημαντικό να διενεργηθεί μια δεύτερη ανάλυση », δήλωσε ο Piccart στο Cancer World .

Τα αποτελέσματα της τελευταίας ανάλυσης έδειξαν ότι, για τις 1.477 γυναίκες που είχαν υψηλό κλινικό αλλά χαμηλό γονιδιωματικό κίνδυνο, το DMFS σε οκτώ χρόνια ήταν 92,0% για εκείνες που έλαβαν χημειοθεραπεία έναντι 89,4% για εκείνες που δεν έλαβαν χημειοθεραπεία (HR = 0,66, 95% CI 89,6 ‒93.8). Όταν διαστρωματοποιήθηκαν ανά ηλικία, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για γυναίκες άνω των 50 ετών δεν υπήρχε διαφορά στο DMFS μεταξύ γυναικών που έλαβαν επικουρική χημειοθεραπεία και γυναικών που δεν το έκαναν, αλλά για γυναίκες ηλικίας 50 ετών και κάτω, βρέθηκε όφελος 5% για το DMFS, ευνοώντας εκείνες που έλαβαν χημειοθεραπεία.

Η πιο πιθανή εξήγηση για το ενισχυμένο αποτέλεσμα χημειοθεραπείας που παρατηρείται σε νεότερες γυναίκες, γράφουν οι συγγραφείς, είναι η έμμεση ενδοκρινική επίδραση που εμφανίζεται μέσω της καταστολής της λειτουργίας των ωοθηκών με χημειοθεραπεία. Η καταστολή της λειτουργίας των ωοθηκών ως μηχανισμός για το ευεργετικό αποτέλεσμα υποστηρίζεται από πρόσφατες αναλύσεις υποομάδων τουTAILORx  δοκιμή, η οποία δεν βρήκε κανένα όφελος από τη χημειοθεραπεία στις πολύ νέες γυναίκες στις οποίες η χημειοθεραπεία δεν προκάλεσε καταστολή της λειτουργίας των ωοθηκών. «Αυτό υποδηλώνει ότι εάν οι νέες γυναίκες στις δύο δοκιμές είχαν λάβει μια« ισχυρή ενδοκρινική »θεραπεία, δεν θα είχε παρατηρηθεί όφελος από τη χημειοθεραπεία», λέει ο Piccart.

Όσον αφορά τη θεραπεία νεαρών γυναικών, ο Piccart λέει: «Εάν η υπογραφή επιστρέψει με χαμηλό κίνδυνο, ο κλινικός ιατρός πρέπει να τους συμβουλεύσει. Εάν δεν θέλουν να αναλάβουν κινδύνους, θα πρέπει να έχουν χημειοθεραπεία, αλλά εάν είναι απρόθυμοι να κάνουν χημειοθεραπεία, μπορούμε να συζητήσουμε εναλλακτικές επιλογές, όπως ισχυρότερες ενδοκρινικές θεραπείες. Τέτοιες θεραπείες, προσθέτει, θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν συνδυασμό LH αναλόγων με ταμοξιφαίνη ή αναστολέα αρωματάσης.

Τα τελευταία αποτελέσματα MINDACT, ελπίζει η Piccart, θα εμπνεύσουν περισσότερες υγειονομικές αρχές να δώσουν προτεραιότητα στην απόδοση του MammaPrint. «Πολλές ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούν να μην αποζημιώνουν το MammaPrint, με αποτέλεσμα οι γυναίκες να στερούνται τη δυνατότητα να αποφύγουν περιττή χημειοθεραπεία και, κατά συνέπεια, εκτίθενται σε μακροχρόνιες παρενέργειες», λέει.

https://cancerworld.net/updated-mindact-results-reveal-chemotherapy-benefit-in-some-breast-cancers-varies-by-age/?pdf

Βόλος και Μαγνησία με τριπλάσια ποσοστά Καρκίνου του ήπατος σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα

Τριπλάσια ποσοστά εμφάνισης καρκίνου του ήπατος σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα, εμφανίζουν ο Βόλος και η Μαγνησία γενικότερα, σύμφωνα με μελέτη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, που παρουσιάσθηκε στον Βόλο. Το ίδιο ανησυχητικά ήταν και τα ευρήματα όσον αφορά τα εγκεφαλικά επεισόδια που είναι 4 φορές πάνω από τον μέσο όρο στην Ελλάδα, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Χρήστο Χατζηχριστοδούλου, η έρευνα δεν αποτύπωσε τις αιτίες που προκαλούν τη νοσηρότητα, αλλά κατέγραψε τις διαφορές συγκριτικά με άλλες περιοχές της χώρας, ενώ σε επόμενη μελέτη θα αναζητηθούν και οι αιτίες.

Αίσθηση προκάλεσε επίσης η παρατήρηση που διατύπωσε ο κ. Χατζηχριστοδούλου ότι στη Μαγνησία καταγράφεται υψηλότερη κατανάλωση αλκοόλ συγκριτικά με άλλες περιοχές, γεγονός που συνδέεται άμεσα με τους αυξημένους δείκτες νοσηρότητας σε καρκίνους του ήπατος. Τα δεδομένα για τη μελέτη ελήφθησαν από την ΕΛΣΤΑΤ, το «Αχιλλοπούλειο» Νοσοκομείο Βόλου (ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας ) και από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Θεσσαλίας.

Σαρώνει ο καρκίνος

Η έρευνα έδειξε ότι ο καρκίνος του ήπατος «εμφανίζεται» περισσότερο στον ευρύτερο Βόλο, την Κάρλα και τα προάστια του Βόλου, Μακρινίτσα, Πορταριά και Αγριά. Αυξημένα νεοπλάσματα του τραχήλου της μήτρας έχουν καταγραφεί στο Νότιο Πήλιο και στο Τρίκερι, ενώ συχνότερη είναι η εμφάνιση του καρκίνου του λεμφικού και αιμοποιητικού ιστού στην Αγριά και τα Λεχώνια.

Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Ζήσης Μαμούρης, τόνισε ότι «σε μια Ελλάδα όπου όλοι έχουν ιατρικές γνώσεις, δικηγορικές γνώσεις, όπου όλοι έχουν άποψη και οι μύθοι τρέχουν πριν από την πραγματικότητα, τέτοιες μελέτες έρχονται να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Και μέσω τέτοιων μελετών το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας εκπληρώνει το βασικό του ρόλο που είναι η έρευνα και η ενημέρωση της κοινωνίας».

https://www.athensmagazine.gr/article/health-beauty/511577-se-ayth-thn-perioxh-ths-elladas-sarwnoyn-karkinos-toy-hpatos-kai-egkefalika-stoixeia-poy-prokaloyn-tromo

Ιστορίες από την Ινδία.Παλεύουν με την Πανδημία και τον Καρκίνο

Τις τελευταίες μέρες γίνεται σάλος με την Ινδία, όπου ο κόσμος πεθαίνει από covid19 καθώς  ο αριθμός το κρουσμάτων έχει ανοδική τάση. Σύμφωνα με μια έρευνα, η έλλειψη μεταφορικών μέσων και ο φόβος μετακίνησης των ασθενών στα νοσοκομεία προσβάλει τους ανθρώπους με καρκίνο, οι οποίοι αναγκάζονται να παραμένουν άπραγοι και να αναζητούν θεραπεία τουλάχιστον τρεις μήνες μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Ένας άνδρας μόλις 40 ετών με καρκίνο του στόματος, έκανε οχτώ συνεδρίες χημειοθεραπείας και χειρουργική επέμβαση, με αποτέλεσμα να χρειαστεί πολύ καιρό για να διαγνωστεί. Η κατάσταση του βρισκόταν σε προχωρημένο στάδιο, επειδή λόγω της πανδημίας δεν περιθάλφθηκε έγκαιρα. Τα ιδιωτικά νοσοκομεία  στα οποία το 70% των Ινδών βασίζονται για θεραπεία, έκλεισαν  κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας.Οι ασθενείς με νεοπλασία ήταν σε κίνδυνο μόλυνσης και αγωνιζόταν να βρουν θεραπεία, αλλά ήταν ανέφικτο μιας και τα νοσοκομεία είχαν αναβάλει τις χειρουργικές επεμβάσεις μη επείγουσας ανάγκης, τα εξωτερικά ιατρεία δεν δεχόταν και αγωνιζόταν να βρουν θεραπεία σε τόσα πολλά νοσοκομεία που μετατράπηκαν σε κέντρα φροντίδας COVID.

Περίπου 51.000 χειρουργικές επεμβάσεις καρκίνου αναβλήθηκαν στην Ινδία κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σύμφωνα με ένα εκτίμηση δημοσιεύθηκε στο British Journal of Surgery .

Μόνο ένα από τα νοσοκομεία της Ινδίας παρέμεινε ανοιχτό, το Tata Memorial Hospital που θεράπευσε ασθενείς με καρκίνο υπό όρους, με αποτέλεσμα η θνησιμότητα λόγω καρκίνου να μειωθεί.  «Ήμασταν πολύ ξεκάθαροι ότι ο ίδιος ο καρκίνος είναι έκτακτη ανάγκη. Πώς μπορεί να περιμένει το COVID-19; “ είπε ο Shailesh Shrikhande, Αναπληρωτής Διευθυντής και επικεφαλής του τμήματος Χειρουργικής Ογκολογίας στο Tata Memorial Hospital, Βομβάη.Έπειτα, στα ιδιωτικά νοσοκομεία που άνοιξαν ο αριθμός των ασθενών που είχε σταματήσει να κάνει εξετάσεις αυξήθηκε και οι τιμές της θεραπείας και των φαρμάκων τους χτύπησε κόκκινο.

Ο Girish Chinnaswamy, Καθηγητής Παιδιατρικής Ογκολογίας στο Tata, εξηγεί ότι το νοσοκομείο έπρεπε να βρει καινοτόμους τρόπους για να διασφαλίσει ότι οι ασθενείς που δεν μπορούσαν να φτάσουν στο νοσοκομείο εξακολουθούν να παρακολουθούν περιοδικά. Οι περισσότεροι απαιτούσαν ακτινογραφία θώρακος και εξετάσεις αίματος, τις οποίες οι γιατροί τους ζήτησαν να κάνουν τοπικά, «Στη συνέχεια εξετάσαμε τις αναφορές τους, τους συνταγογραφήσαμε φάρμακα και σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και τους έδωσαν φάρμακα που δεν μπορούσαν να βρουν», δήλωσε ο Chinnaswamy

Γίνεται μεγάλος λόγος για την τηλεϊατρική και τον ρόλο της στην παροχή φροντίδας, η οποία  δεν μπορεί να αντικαταστήσει την φυσική εξέταση, αλλά μπορεί να μειώσει το κόστος για τους ασθενείς που πρέπει να ταξιδέψουν για εξαμηνιαίες εξετάσεις.

Ίσως αυτό να ήταν το “καλό και εύλογο” αποτελέσματα του Covid19.

https://cancerworld.net/