Η συμβολή της τεχνητής νοημοσύνης στην αντιμετώπιση του καρκίνου

Η ενσωμάτωση της τεχνολογίας AI (Artificial Intelligence) στην αντιμετώπιση του καρκίνου μπορεί να βελτιώσει την ακρίβεια και τη ταχύτητα της διάγνωσης, να βοηθήσει στην λήψη αποφάσεων και να οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα για την έκβαση της υγείας των ασθενών.

Η χρήση του AI στη διάγνωση του καρκίνου

Σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο Tulane, βρέθηκε πως συστήματα τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να ανιχνεύσουν και να διαγνώσουν καρκίνο του παχέος εντέρου αναλύοντας σαρώσεις ιστών το ίδιο επιτυχημένα και καλύτερα από παθολόγους.

Οι ερευνητές συγκέντρωσαν εικόνες του παχέος εντέρου από ασθενείς και ανέπτυξαν ένα πρόγραμμα μηχανικής μάθησης. Βρέθηκε πως ενώ ο μέσος παθολόγος είχε βαθμό επιτυχίας γύρω στο 0.969 για την αναγνώριση του καρκίνου, το πρόγραμμα έφτασε το 0.98, αποδεικνύοντας την μεγαλύτερη ακρίβεια του προγράμματος.

Επίσης, σε μια έρευνα του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, οι ερευνητές δημιούργησαν ένα AI πρόγραμμα εκπαιδευμένο να αναγνωρίζει μοτίβα μεταξύ χιλιάδων εικόνων από υπέρηχους μαστών για τη βοήθεια των γιατρών στην διάγνωση. Μάλιστα το πρόγραμμα αύξησε την ακρίβεια διάγνωσης του καρκίνου του μαστού κατά 37% ενώ επίσης συνέβαλε στη μείωση της ανάγκης βιοψίας για την επιβεβαίωση όγκων κατά 27%.

Η χρήση του ΑΙ στην λήψη αποφάσεων

Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Χαβάης, η μηχανική μάθηση μπορεί να ξεχωρίσει και να αναγνωρίσει τις μαστογραφίες γυναικών οι οποίες είναι πιθανό στο μέλλον να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού.

Ακόμη, στο πανεπιστήμιο του Κολοράντο, ερευνητές αναπτύσσουν ένα εργαλείο το οποίο θα είναι ικανό να λαμβάνει τις κατάλληλες αποφάσεις για τα πλάνα θεραπείας για γυναίκες που με διαγνωσμένο καρκίνο του μαστού.

Η χρήση του ΑΙ στην ανάπτυξη θεραπείας

Πριν τη δέσμευση σε συγκεκριμένο πλάνο θεραπείας, οι ιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν τεχνητή νοημοσύνη για να προβλέψουν την αντίδραση που θα έχει σε αυτήν ο οργανισμός του ασθενή, γεγονός πολύ σημαντικό για τη λήψη της κατάλληλης απόφασης.

Σε μια συνδυαστική έρευνα, οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα βιοψιών, δίνοντας ύστερα την δυνατότητα στους γιατρούς να χρησιμοποιήσουν «γενετικά σκόρ» για να αναπτύξουν ένα προσωποποιημένο σχέδιο θεραπείας για άντρες με καρκίνο του προστάτη.

Επιπλέον, σε μία έρευνα στο Georgia Institute of Technology, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αλγόριθμους μηχανικής μάθησης για να διαπιστώσουν πως θα αντιδρούσαν οι ασθενείς στις διάφορες θεραπείες αντιμετώπισης καρκίνου.

Ο αλγόριθμος βασίστηκε σε 15 συγκεκριμένα είδη καρκίνου και χρησιμοποίησε 7 διαφορετικά φάρμακα χημειοθεραπείας για τη πρόβλεψη του με προβλεπτική ακρίβεια 97%.

https://healthitanalytics.com/features/top-opportunities-for-artificial-intelligence-to-improve-cancer-care

Ο ΟΑΣΑ καταγράφει την επίδραση του COVID-19 στον τομέα της υγείας και ζητά την ενίσχυση των συστημάτων υγείας

Η πανδημία του COVID-19 αποτέλεσε ένα γεγονός που είχε σημαντική επίδραση στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης.

Ο COVID-19% συνέβαλε σε αύξηση κατά 16% των θανάτων το 2020 και στο πρώτο μισό του 2021. Το προσδόκιμο ζωής φαίνεται να έπεσε σε 24 χώρες των οποίων τα δεδομένα αναλύθηκαν, με πτώσεις ιδιαίτερα σημαντικές στις ΗΠΑ( -1,6 χρόνια) και στην Ισπανία (-1,5 χρόνια) με βάση μια νέα αναφορά του ΟΕCD.

Εξαιρετικά σημαντική είναι και η επίδραση που είχε η πανδημία στην ψυχική υγεία, με επικράτηση του άγχους και της κατάθλιψης σε σχεδόν διπλάσια επίπεδα από αυτά που είχαν καταγραφεί πριν την εξάπλωση του ιού.

Πιο συγκεκριμένα, η μεγαλύτερη διαφορά σε ποσοστό ατόμων που εμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης φαίνεται στο Μεξικό με αύξηση από λιγότερο από 5% σε περίπου 28%. Ύστερα έρχονται η Σουηδία και η Αμερική με ποσοστά 30% και 25% αντίστοιχα.

Ο COVID-19 είχε επίσης σημαντικές επιπτώσεις σε άτομα που δεν νόσησαν από αυτόν. Για παράδειγμα,οι μαστογραφίες μειώθηκαν κατά 5% το 2020 σε σύγκριση με το 2019, ενώ η μέση λίστα αναμονής για αντικατάσταση ισχίου αυξήθηκε κατά 58 μέρες και για αντικατάσταση γονάτου κατά 88 μέρες.

Η πανδημία επίσης οδήγησε σε έντονη αύξηση των δαπανών του συστήματος υγείας. Σε συνδυασμό με τη μείωση των οικονομικών δραστηριοτήτων, οι μέσες δαπάνες σε σύγκριση με το ΑΕΠ αυξήθηκαν από 8,8% το 2019 σε 9.7% το 2020.

Yπογραμμίζεται η συνεχιζόμενη έλλειψη εργαζομένων στον τομέα της υγείας, τονίζοντας τη σημασία της μεγαλύτερης επένδυσης τα επόμενα χρόνια στη βελτίωση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και της πρόληψης ασθενειών και στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας και της ετοιμότητας των συστημάτων υγείας. Πράγματι, η έκθεση αναφέρει ότι οι δαπάνες για την υγεία συνεχίζουν να επικεντρώνονται κυρίως στη θεραπευτική περίθαλψη παρά στην πρόληψη ασθενειών και στην προαγωγή της υγείας, και πολύ περισσότερα δαπανώνται στα νοσοκομεία παρά στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. Πριν από την πανδημία, οι δαπάνες για την υγεία ανέρχονταν σε πάνω από 4.000 USD ανά άτομο κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, φτάνοντας σχεδόν τα 11.000 USD στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η έλλειψη προσωπικού υγείας και μακροχρόνιας περίθαλψης αποδεικνύεται περισσότερο δεσμευτικός περιορισμός από τα κρεβάτια και τον εξοπλισμό νοσοκομείων, αναφέρει η έκθεση.

Η πανδημία έχει επίσης υπογραμμίσει τον αντίκτυπο των ανθυγιεινών τρόπων ζωής, με το κάπνισμα, τη βλαβερή χρήση αλκοόλ και την παχυσαρκία να αυξάνουν τον κίνδυνο θανάτου από τον COVID-19. Ωστόσο, οι δαπάνες για την πρόληψη ασθενειών παραμένουν σχετικά χαμηλές, αντιπροσωπεύοντας μόνο το 2,7% του συνόλου των δαπανών για την υγεία κατά μέσο όρο.

Παρά το γεγονός ότι τα καθημερινά ποσοστά καπνίσματος μειώνονται στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ την τελευταία δεκαετία, το 17% εξακολουθεί να καπνίζει καθημερινά. Τα ποσοστά έφτασαν το 25% ή περισσότερο στην Τουρκία, την Ελλάδα, την Ουγγαρία, τη Χιλή και τη Γαλλία.

Οι άνθρωποι που πίνουν πολύ κυμαίνονται από 4% έως 14% του πληθυσμού στις χώρες του ΟΟΣΑ που αναλύθηκαν, ωστόσο καταναλώνουν 31% έως 54% αλκοόλ. Η επιβλαβής κατανάλωση αλκοόλ είναι ιδιαίτερα υψηλή στη Λετονία και την Ουγγαρία.

Τα ποσοστά παχυσαρκίας συνεχίζουν να αυξάνονται στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ, με κατά μέσο όρο το 60% των ενηλίκων να μετράται ως υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Τα υψηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας είναι στο Μεξικό, τη Χιλή και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

https://www.oecd.org/health/covid-19-pandemic-underlines-need-to-strengthen-resilience-of-health-systems-says-oecd.htm

Ελπιδοφόρα μέθοδος ακτινοθεραπείας SBRT για την χορήγηση ακτινοβολίας σε όγκους μικρότερους από 5-3 εκατοστά

H Στερεοτακτική Ακτινοθεραπεία Σώματος (SBRT), αποτελεί μια σχετικά νέα μέθοδο η οποία φαίνεται να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην αντιμετώπιση του καρκίνου.

Είναι μια μη επεμβατική,εκριζωτική θεραπεία, που εφαρμόζεται σε περιοχές του σώματος για τη χορήγηση ακτινοβολίας σε όγκους μικρότερους απο 5-3 εκατοστά, χωρίς να προκαλεί πόνο ή καταστροφή των γύρω ιστών.

Χορηγείται σε μια εώς 5 κλασματοποιημένες υψηλές δόσεις ακτινοβολίας, οι οποίες χορηγούνται ακριβώς στο σημείο του όγκου, καταστρέφοντας τα αγγεία που τον τροφοδοτούν.Έτσι προκαλείται η απόπτωση του.

Με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού, δίνεται η δυνατότητα στον ασθενή να ελέγξει την αναπνοή του κατα τη διάρκεια της ακτινοθεραπείας και κατ’επέκταση, να ελέγξει την κίνηση του όγκου. Αυτό προσδίδει στους ειδικούς την ευκολία να στοχεύσουν την ακτινοβολία με φοβερή ακρίβεια, αφήνοντας ανεπηρέαστους τους γύρω, υγιείς ιστούς.

Το βασικά πλεονεκτήματα της μεθόδου SBRT έναντι της κλασικής ακτινοθεραπείας είναι πρώτον η μικρή της διάρκεια (στη συμβατική ακτινοθεραπεία η χορήγηση της ακτινοβολίας γίνεται καθημερινά επι εβδομάδες) και δεύτερον η συγκεντρωμένη, αυξημένη δόση ακτινοβολίας που χορηγείται με ακρίβεια στον όγκο σε πολύ λιγότερο χρόνο.

Σύγχρονες μελέτες έχουν δείξει πως η Στερεοτακτική Ακτινοθεραπεία είναι τελεσφόρα στην αντιμετώπιση του πρώιμου καρκίνου του προστάτη.

Ενώ στο παρελθόν θεωρούνταν πως οι υψηλές δόσεις ακτινοβολίας θα προκαλούσαν βλάβες στους περιφερειακούς ιστούς των ατόμων που έκαναν θεραπεία με SBRT για τον καρκίνο του προστάτη, σήμερα τρεις έρευνες έρχονται να αποδείξουν το αντίθετο.

Αρχικά, σε έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2019, στο Journal of The American Medical Association (JAMA) όπου συμμετείχαν 2142 ασθενείς, οι ερευνητές αναφέρουν πως η SBRT αποτελεί κατάλληλη μέθοδο θεραπείας για την αντιμετώπιση χαμηλού και μεσαίου ρίσκου καρκίνο του προστάτη.

Εν συνέχεια, ερευνητές δημοσίευσαν πέντε μήνες μετά, στο International Journal of Radiation Oncology, Biology & Physics (Red Journal) τα αποτελέσματα της έρευνας τους, στην οποία συμμετείχαν 6116 ασθενείς. Βρέθηκε πως το ποσοστό επιβίωσης χωρίς την επανεμφάνιση της αρρώστιας σε ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία SBRT ήταν 93.7%, επιβεβαιώνοντας πως η μέθοδος αυτή μπορεί να αποτελέσει βασική επιλογή για τους πάσχοντες.

Τέλος, στη τρίτη έρευνα η οποία δημοσιεύθηκε στο RED Journal τον Νοέμβρη του 2019, βρέθηκε πως η χρήση της Στερεοτακτικής Ακτινοθεραπείας για την αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη εξαφανίζει ίχνη της ασθένειας, πράγμα που χαρακτηρίζεται απο την μείωση των PSA σε φυσιολογικά ποσοστά.

Σημαντικό είναι επίσης να αναφερθεί πως η Στερεοτακτική Ακτινοθεραπεία σώματος αποτελεί μια απαιτητική διαδικασία, για την εφαρμογή της οποίας απαιτούνται εξειδικευμένοι ακτινοθεραπευτές, ογκολόγοι, ακτινοφυσικοί και τεχνολόγοι αλλά και προηγμένα τεχνολογικά συστήματα.

https://www.skai.gr/news/health/stereotaktiki-aktinotherapeia-somatos-sbrt-i-methodos-pou-allazei-ta-dedomena-stin-antim

https://www.varian.com/resources-support/blogs/clinical-oncology-news/prostate-sbrt-valid-option-evidence-and-its-good

18.11 Ημέρα Ευαισθητοποίησης για την Ορθολογική Χρήση Αντιβιοτικών

Η εβδομάδα που διανύουμε, έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Εβδομάδα και η 18^η Νοεμβρίου, η Ευρωπαϊκή Ημέρα Ευαισθητοποίησης για την ορθολογική χρήση αντιβιοτικών.

Σύμφωνα με το ECDC (Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων) κάθε χρόνο στην Ευρώπη συμβαίνουν περισσότερες από 670.000 λοιμώξεις λόγω βακτηριακής αντίστασης στα αντιβιοτικά και περίπου 33.000 άνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας τους. Το κόστος σε ζωές από την αντιμικροβιακή αντίσταση, μπορεί να συγκριθεί με εκείνο από τη γρίπη, τη φυματίωση και το AIDS μαζί.

Πιο συγκεκριμένα, η επανειλημμένη ή εσφαλμένη λήψη αντιβιοτικών, συμβάλλει στην αύξηση των ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακτηρίων. Κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει στην μείωση της δραστικότητας τους, όταν θα τα έχουμε πραγματικά ανάγκη.

«Τα αντιβιοτικά ΔΕΝ είναι παυσίπονα και δεν μπορούν να θεραπεύσουν κάθε ασθένεια.»

Θα πρέπει να θυμόμαστε πως τα αντιβιοτικά είναι αποτελεσματικά μόνο ενάντια στις βακτηριακές λοιμώξεις και δεν μπορούν να σας βοηθήσουν να αναρρώσετε από λοιμώξεις που προκαλούνται από ιούς, όπως είναι το κοινό κρυολόγημα ή η γρίπη.

Δεν ξεχνάμε:

Συμβουλευόμαστε πάντα τον γιατρό μας και δεν λαμβάνουμε αντιβιοτικά με δική μας πρωτοβουλία ή μετά απο προτροπή τρίτων.

Σε ιογενείς λοιμώξεις, η χορήγηση αντιβιοτικών δεν μειώνει τη διάρκεια των συμπτωμάτων, ούτε προστατεύει τα άτομα του περιβάλλοντός μας ώστε να μην νοσήσουν.

Όταν ο γιατρός μας κρίνει απαραίτητη τη χορήγηση αντιβιοτικών, πρέπει να τηρούμε αυστηρά τις οδηγίες για τη δοσολογία και τη διάρκεια της αγωγής.

Αποφεύγουμε την φύλαξη των αντιβιοτικών για μελλοντική χρήση.

Ο προληπτικός εμβολιασμός και η υγιεινή των χεριών είναι οι αποτελεσματικότεροι τρόποι πρόληψης και αποφυγής της διασποράς λοιμώξεων.

Δείτε περισσότερα:

https://cyma.eu/2017/images/%CE%95%CE%9D%CE%97%CE%9C%CE%95%CE%A1%CE%A9%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F_%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%A5%CE%A0%CE%9F_-_%CE%A5%CE%A0%CE%95%CE%A5%CE%98%CE%A5%CE%9D%CE%97_%CE%A7%CE%A1%CE%97%CE%A3%CE%97_%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%99%CE%92%CE%99%CE%9F%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%A9%CE%9D.pdfhttp://www.thedoctors.gr/ar443el-pagkosmia-ebdomada-eyaisuhtopoihshw-gia-thn-orthologikh-xrhsh-tvn-antibiotikvn.html

«Από τα βάθη νικήτριες. Μείνε ενήμερη, μείνε υγιής.» της Μαγδαληνής Βογιατζή

Στο τέλος του Οκτωβρίου, ενός μήνα που αποτέλεσε έναυσμα πρόληψης και ενημέρωσης για τον καρκίνο του μαστού, η οδοντίατρος και φωτογράφος Μαγδαληνή Βογιατζή, μοιράζεται το νέο έργο της, «Από τα βάθη νικήτριες. Μείνε ενήμερη, μείνε υγιής.», μια σειρά φωτογραφιών στις οποίες εμφανίζονται τέσσερις ελληνίδες γυναίκες που έχουν κερδίσει την μάχη με τον καρκίνο του μαστού.

Στις φωτογραφίες, οι οποίες τραβήχτηκαν τον Σεπτέμβρη του 2021 στην παραλία της Χρυσής Ακτής στα Χανιά, αποτυπώνονται οι τέσσερις γυναίκες, αναδεικνύοντας τα σημάδια που “κέρδισαν” στη μάχη τους, προβάλλοντας μάλιστα και τις διαφορετικές μεθόδους αντιμετώπισης της νόσου.

Η ιδιαιτερότητα των φωτογραφιών έγκειται στο έντονο και δυνατό βλέμμα των γυναικών, που φανερώνει το θάρρος τους, στέλνοντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας αλλά και αφύπνησης προς τις υπόλοιπες γυναίκες.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως ο καρκίνος του μαστού αποτελεί το πρώτο είδος καρκίνου σε συχνότητα εμφάνισης στην Ελλάδα, με 5.000 νέα περιστατικά απο το 2012. Η πρόληψη και η πρόωρη διάγνωση αποτελούν πολύ σημαντικά “όπλα” για τις γυναίκες, καθώς, το ποσοστό της 5ετούς επιβίωσης για τη συγκεκριμένη νόσο έφτασε με βάση στατιστικά στοιχεία το 85% το 2010.

https://www.ifocus.gr/magazine/presentation/3288-apo-ta-vathi-nikitries-meine-enimeri-meine-ygiis?dt=1636029802332

Kλινικές μελέτες: Μια ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη

Μολονότι, όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές, τα οφέλη της χώρας μας από τη διεξαγωγή κλινικών μελετών είναι και οικονομικά αλλά και επιστημονικά, ακόμη αναλωνόμαστε με προβλήματα όπως καθυστερήσεις στις εγκρίσεις, στη διαχείριση των γραφειοκρατικών προβλημάτων, στον τρόπο πρόσβασης των ενδιαφερομένων κ.λπ.

Αναμφίβολα, βήματα απαγκίστρωσης από τα προβλήματα του παρελθόντος έχουν γίνει, και μάλιστα σημαντικά, όμως πρέπει να πραγματοποιηθούν και άλλα και παράλληλα να εφαρμοστούν τα συμφωνημένα.

Θα προσπαθήσω περιεκτικά να σας ομαδοποιήσω τα οφέλη της αύξησης των κλινικών μελετών στην Ελλάδα και πώς τελικά αυτό μπορεί να υλοποιηθεί.

Η αύξηση των κλινικών μελετών μπορεί να συμβάλλει στην οικονομική υποστήριξη του Συστήματος Υγείας

Διότι μέσω των κλινικών μελετών, οι ασθενείς αποκτούν πρόσβαση σε νέες καινοτόμες θεραπείες, ενώ παράλληλα δεν υπάρχει επιβάρυνση του υγειονομικού συστήματος της χώρας, καθώς το νομοθετικό πλαίσιο των κλινικών μελετών προβλέπει όλα τα έξοδα χορήγησης των ερευνητικών φαρμάκων να καλύπτονται από τη χορηγό εταιρία. Υπάρχει μάλιστα νομοθετική πρόβλεψη για συνέχιση της θεραπείας στους ασθενείς που παρουσίασαν βελτίωση της υγείας τους και μετά την ολοκλήρωση της κλινικής μελέτης, κόστος που επίσης καλύπτεται από τη χορηγό εταιρία.

Τι άλλο επιτυγχάνεται με την προσέλκυση κλινικών μελετών στη χώρα;

Πέραν του κυριότερου και μεγαλύτερης αξίας οφέλους που επιτυγχάνεται για τον ασθενή, μέσω της πρόσβασής του σε νέες θεραπείες, υπάρχουν πολλά ακόμα οφέλη, τόσο οικονομικά όσο και επιστημονικά:

Αύξηση οικονομικών εισροών για τα νοσοκομεία μέσω της παρακράτησης του 15% των ερευνητικών αμοιβών.Μεγάλο δε ποσοστό εξ ’αυτών προέρχεται από διεθνείς πολυκεντρικές μελέτες.
Ενίσχυση της υλικοτεχνικής υποδοχής των νοσοκομείων, από τη χρήση των οικονομικών πόρων προς όφελος του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και της συνεχούς επαγγελματικής κατάρτισης του προσωπικού τους, με διάθεση κονδυλίων σε εκπαίδευση, αλλά και κατ’ επέκταση βελτίωση των συνθηκών υγειονομικής περίθαλψης μέσω της αξιοποίησης των οικονομικών πόρων που προκύπτουν από τις κλινικές μελέτες.
Εξοικονόμηση πόρων για το ΕΣΥ λόγω χρηματοδότησης νέων θέσεων εργασίας στα νοσοκομεία δια των πόρων των κλινικών μελετών.
Εξοικονόμηση πόρων για το ΕΣΥ με ταυτόχρονη ελάφρυνση του εθνικού συστήματος φαρμακευτικής περίθαλψης, μέσω της κάλυψης των φαρμακευτικών αναγκών των ασθενών δια των κλινικών μελετών.
Οικονομικοί πόροι για την ερευνητική ομάδα του νοσοκομείου (αμοιβή ιατρών-νοσηλευτών-άλλων εμπλεκομένων).
Περαιτέρω ενίσχυση των επενδύσεων από τις φαρμακευτικές εταιρίες καθώς οι επενδύσεις σε κλινικές μελέτες οδηγούν σε μείωση του clawback.
Πολλαπλασιαστικά οφέλη για το ΑΕΠ καθώς κάθε 1 € που επενδύεται σε κλινικές μελέτες έχει θετική επίπτωση στο ΑΕΠ κατά 2.2€.
Προαγωγή της έρευνας και της επιστήμης, μέσω της διεύρυνσης της επιστημονικής γνώσης γύρω από χρόνια νοσήματα αλλά και ανίατες μέχρι σήμερα ασθένειες, της διεύρυνσης των επιλογών στη θεραπευτική αντιμετώπιση, δημοσιεύσεων, με οφέλη τόσο για τον ασθενή όσο και την επιστημονική κοινότητα.
Ισχυροποίηση της Ελλάδας ως χώρας εργασίας επειδή μειώνεται το braindrain αφού οι Έλληνες επιστήμονες παραμένουν στην Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα ενισχύεται το braingain καθώς Έλληνες του εξωτερικού μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα μας.
Ηθική ικανοποίηση από τη συμβολή των ερευνητών στην ανάπτυξη νέων θεραπειών και ευγενής άμιλλα για τους ίδιους λόγους μεταξύ των εργαζομένων που συμμετέχουν στις κλινικές μελέτες.

Πώς μπορεί να υλοποιηθεί η προσέλκυση κλινικών μελετών στην Ελλάδα;

Για να επιλεγεί μία χώρα για τη διεξαγωγή κλινικών μελετών πρέπει να ικανοποιούνται τρεις απαιτήσεις με σειρά προτεραιότητας

Ικανοποιητικός ρυθμός στρατολόγησης ασθενών. Απαραίτητες προϋποθέσεις για να επιτευχθεί είναι:

– οι γρήγορες διαδικασίες έγκρισης μελέτης και «ενεργοποίησης» ερευνητικού κέντρου για ένταξη ασθενών.

– η πρόσβαση σε ασθενείς, είτε μέσω ενημέρωσης των Συλλόγων τους, είτε μέσω πρόσβασης σε μητρώα καταγραφής ασθενών (Registry), καθώς και η δυνατότητα των ασθενών να ενημερωθούν για τις κλινικές μελέτες στις οποίες μπορούν να συμμετάσχουν.

– η επαρκής στελέχωση και υλικοτεχνική υποδομή των ερευνητικών κέντρων για να διαχειριστούν τις απαιτήσεις ασθενών σε κλινικές μελέτες.

– Η ύπαρξη γραφείου κλινικών μελετών στα μεγάλα νοσοκομεία που θα λειτουργεί για την επιτάχυνση εγκριτικών και λοιπών διαδικασιών.

2. Υψηλά ποιοτικά πρότυπα διεξαγωγής κλινικών μελετών, τα οποία θα πρέπει να αποδεικνύονται δια των τελικών αναφορών ελέγχων (inspections/audits) που έχουν γίνει στα ερευνητικά κέντρα της Ελλάδας.

3. Οικονομικά κίνητρα για τους Χορηγούς, που συνεπάγεται αρχικά χαμηλό κόστος διεξαγωγής της μελέτης ανά ασθενή και κατ’ επέκταση φορολογικά κίνητρα για τη χορηγό εταιρεία.

Στο μέλλον ΕΠΙΒΆΛΛΕΤΑΙ, να κάνουμε πράξη όλα αυτά που τελικά συμφωνήσαμε ότι εμποδίζουν την Ελλάδα από το να καταστεί ένας ελκυστικός προορισμός για επενδύσεις σε κλινική έρευνα.

Θα πρέπει να κινηθούμε γρήγορα, σταθερά προς την κατεύθυνση επίλυσης, χωρίς πισωγυρίσματα, εκμεταλλευόμενοι όλες τις ευκαιρίες της ψηφιακής εποχής για να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο και χρήμα. Οι άλλες χώρες κινούνται πιο γρήγορα από εμάς με αποτέλεσμα να μένουμε πίσω και το χάσμα να μεγαλώνει.

Συνοπτικά, ο δρόμος είναι ένας: συνέπεια, σταθερότητα, αξιοπιστία και ταχύτητα με οικονομικά κίνητρα για τους χορηγούς/επενδυτές και όλα αυτά προς όφελος των Ελλήνων ασθενών.

Περισσότερα στο iatronet.gr από την Ευαγγελία Κοράκη :Πρόεδρος, HACRO (Ελληνικού Συλλόγου των CRO’s), Πρόεδρος & Διευθύνουσα Σύμβουλος, Coronis Research ΑΕ

Πηγή: iatronet.gr

Τα 10 πιο ακριβά φάρμακα στον κόσμο

Η τιμολόγηση των φαρμάκων ήταν και θα είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα. Mολονότι τα τελευταία δύο χρόνια, η θεραπεία των 2 εκατ. δολ. της Novartis ήταν συχνά πρώτη είδηση, τελικά ίσως δεν είναι η ακριβότερη θεραπεία που υπάρχει. Έχει σημασία αν δίνεται άπαξ ή χορηγείται κάθε χρόνο.

Ποια είναι τα ακριβότερα σκευάσματα στον κόσμο:

10. Eculizumab

Το Eculizumab αναπτύσσεται από την Alexion Pharmaceuticals, θυγατρική της AstraZeneca. Κοστίζει λίγο περισσότερο από 678.000 δολάρια (σχεδόν 500.000 λίρες ) το χρόνο και εγχέεται στη φλέβα από επαγγελματία υγείας. Το φάρμακο αντιμετωπίζει το NMOSD, αλλιώς γνωστή ως νόσο Devic, η οποία προκαλεί φλεγμονή του νωτιαίου μυελού και των οπτικών νεύρων εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

9. Glycerol phenylbutyrate

Το φάρμακο Glycerol phenylbutyrate της Hyperion Therapeutics αντιμετωπίζει τη διαταραχή του κύκλου της ουρίας, μια ασθένεια που εμποδίζει τον ασθενή να απορρίψει άχρηστο άζωτο λόγω έλλειψης ηπατικών ενζύμων. Κοστίζει 700,000 δολ. (509,000 λίρες) το χρόνο και αυτοχορηγείται καθημερινά μέσω στοματικής σύριγγας.

8. Blinatumomab

Το φάρμακο Blinatumomab, της Amgen μπορεί να αγοραστεί σχετικά φθηνά, λίγο πάνω από 4.400 δολάρια το φιαλίδιο, αλλά σε ένα έτος θεραπείας θα κοστίσει 712.000 δολ (520.000). Η θεραπεία χορηγείται με ενδοφλέβια έγχυση σε διάστημα 28 ημερών και αντιμετωπίζει έναν καρκίνο του αίματος γνωστό ως Β-πρόδρομο οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας. Αυτό το είδος καρκίνου επηρεάζει τα λεμφοκύτταρα Β, λευκά αιμοσφαίρια που αναπτύσσονται στον μυελό των οστών.

7. Cerliponase alfa

Το Cerliponase alfa χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της νόσου CLN2, μιας κληρονομικής ασθένειας που επηρεάζει το νευρικό σύστημα, συχνά μέσω της επιληψίας. Ένα κουτί Cerliponase alfa, παρασκευασμένο από την BioMarin Pharmaceutical, απαιτείται κάθε δύο εβδομάδες, με ετήσιο κόστος περίπου 730.000 δολ. (σχεδόν 535.000 λίρες).

6. Pralatrexate

Το φάρμακο Pralatrexate της Acrotech Biopharma χρησιμοποιείται ως θεραπεία για το λέμφωμα Τ-κυττάρων που έχει ήδη εξαπλωθεί. Η θεραπεία απευθύνεται ειδικά σε ασθενείς που έχουν υποτροπιάσει ή μετά από άλλες θεραπείες που έχουν δοκιμαστεί χωρίς επιτυχία. Χορηγείται ενδοφλεβίως μία φορά την εβδομάδα για έξι εβδομάδες, ακολουθούμενη από μια εβδομάδα ξεκούρασης πριν επαναληφθεί ο κύκλος. Το φάρμακο κοστίζει σχεδόν 795.000 δολάρια το χρόνο (λίγο περισσότερο από 580.000 λίρες).

5. Voretigene neparvovec

Το Voretigene neparvovec αναπτύσσεται από την Spark Therapeutics. Παρά το κόστος των 850.000 δολαρίων (λίγο περισσότερο από 620.000 λίρες), είναι δυνητικά φθηνότερο από τα φάρμακα που είχαν προηγηθεί, λόγω του γεγονότος ότι πρόκειται για θεραπεία που χορηγείται άπαξ- που εγχέεται στο μάτι από χειρουργό. Η θεραπεία χρησιμοποιείται για τη θεραπεία τόσο των ενηλίκων όσο και των παιδιών με απώλεια όρασης λόγω δυστροφίας του αμφιβληστροειδούς, μια κατάσταση που θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε τύφλωση.

4. Metreleptin

Το φάρμακο Metreleptin της AstraZeneca χορηγείται μία φορά την ημέρα, με τον μέσο ασθενή να χρειάζεται περίπου 14 φιαλίδια το μήνα κατά μέσο όρο. Το ετήσιο κόστος της Metreleptin να είναι λίγο λιγότερο από 890,000 δολ. (σχεδόν 660,000). Το φάρμακο χρησιμοποιείται σε ασθενείς με συγγενή γενικευμένη λιποδυστροφία – μια σπάνια ασθένεια που έχει ως αποτέλεσμα σχεδόν πλήρη απώλεια σωματικού λίπους κατά τη γέννηση ή αμέσως μετά τη γέννηση.

3. Νaxitamab

Το Νaxitamab, που παράγεται από την Y -mAbs Therapeutics, χορηγείται μέσω έγχυσης για τη θεραπεία του νευροβλαστώματος – ενός σπάνιου καρκίνου που επηρεάζει κυρίως τα βρέφη. Η ασθένεια αναπτύσσεται από νευρικά κύτταρα (γνωστά ως νευροβλάστες) που έχουν απομείνει από τη στιγμή που το παιδί βρίσκεται στη μήτρα. Το Νaxitamab κοστίζει λίγο περισσότερο από 20.000 δολάρια , με τους ασθενείς να απαιτούν συνήθως περίπου 48 φιαλίδια ετησίως . Αυτό φέρνει το συνολικό ετήσιο κόστος στα 977.000 δολ. (715.000 λίρες).

2. Lonafarnib

Το φάρμακο Lonafarnib της Eiger BioPharmaceuticals είναι η πρώτη και μοναδική θεραπεία στον κόσμο για τη θεραπεία των συμπτωμάτων και της αιτίας της προ-γήρανσης (προγερία) σε παιδιά 12 μηνών και άνω. Είναι μια εξαιρετικά σπάνια γενετική διαταραχή. Το Lonafarnib χορηγείται από το στόμα δύο φορές την ημέρα, με την προμήθεια ενός έτους να κοστίζει πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια – 1.032.480 δολάρια (5 755.935) για την ακρίβεια.

1. Onasemnogene abeparvovec

Το Onasemnogene abeparvovec, που αναπτύχθηκε από τη Novartis, είναι τεχνικά το πιο ακριβό φάρμακο στον κόσμο, αλλά, όπως και το Voretigene neparvovec, χορηγείται σε μία μόνο δόση. Χορηγείται από επαγγελματία υγείας ως ενδοφλέβια έγχυση, σε ασθενείς, συνήθως παιδιά, με μυϊκή ατροφία της σπονδυλικής στήλης – μια εκφυλιστική κατάσταση που αποδυναμώνει τους μυς και προκαλεί κινητικά προβλήματα με την πάροδο του χρόνου. Το φάρμακο κοστίζει 2.125.000 δολάρια (λίγο περισσότερο από 1,5 εκατομμύρια λίρες).

Αντιιικό χάπι covid-19 από την Merck

Ο αμερικανικός φαρμακευτικός κολοσσός Merck χορήγησε άδεια χωρίς δικαιώματα για το πολλά υποσχόμενο αντιιικό χάπι Covid-19 σε έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ. Η συμφωνία περιορίζει τις πωλήσεις σε αναπτυσσόμενες χώρες και αποκλείει τις περισσότερες χώρες μεσαίου εισοδήματος – συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και της Ρωσίας, καθώς και πολλά κράτη της Λατινικής Αμερικής.

Η συμφωνία με το Medicines Patent Pool θα επιτρέψει στο φάρμακο, που ονομάζεται molnupiravir, να παρασκευάζεται και να πωλείται φθηνά σε 105 χώρες, κυρίως στην Αφρική και την Ασία, όπου τα εμβόλια για τον Covid-19 είναι ελλιπή. Οι εύπορες χώρες έσπευσαν να διαπραγματευτούν συμφωνίες για την αγορά του φαρμάκου, δεσμεύοντας την προσφορά και εγείροντας ανησυχίες ότι οι φτωχές χώρες θα μπορούσαν να αποκλειστούν.

Η συμφωνία χαιρετίστηκε από τους υποστηρικτές της πρόσβασης στη θεραπεία, οι οποίοι την χαρακτήρισαν ασυνήθιστο βήμα για μια μεγάλη δυτική φαρμακευτική εταιρεία. Η Merck έχει ήδη χορηγήσει άδεια σε οκτώ μεγάλες ινδικές εταιρείες παραγωγής φαρμάκων για την παραγωγή γενόσημων εκδόσεων του molnupiravir, εν αναμονή της έγκρισης.

Αποτελέσματα: Το φάρμακο μείωσε στο μισό το ποσοστό νοσηλειών και θανάτων σε ασθενείς με Covid υψηλού κινδύνου που το πήραν αμέσως μετά τη μόλυνση σε μια μεγάλη κλινική δοκιμή, σύμφωνα με τη Merck.

Λεπτομέρειες: Οι κατασκευαστές γενόσημων φαρμάκων στις αναπτυσσόμενες χώρες αναμένεται να διαθέσουν στην αγορά το φάρμακο για μόλις 20 $ ανά θεραπεία σε σύγκριση με τα 712 $ που η κυβέρνηση των ΗΠΑ συμφώνησε να πληρώσει για την αρχική του αγορά.

Περισσότερες τελευταίες ενημερώσεις και χάρτες της πανδημίας στο παρακάτω άρθρο

Δωρεάν πλήρης έλεγχος στα Δημοτικά Ιατρεία του Δήμου Αθηναίων

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Μαστού στις 25 Οκτωβρίου, ο Δήμος Αθηναίων διοργανώνει από αυτόν το μήνα δωρεάν δράσεις πλήρους ελέγχου του Μαστού και δίνοντας τη δυνατότητα σε όσες γυναίκες το επιθυμούν να πραγματοποιήσουν δωρεάν ιατρικές εξετάσεις, κλείνοντας απλώς ένα ραντεβού.

Οι συνδυαστικές εξετάσεις που μπορούν να προγραμματιστούν στα Δημοτικά Ιατρεία είναι οι εξής:

Πλήρης κλινική εξέταση από εξειδικευμένο ιατρό στο 2ο και στο 6ο Δημοτικό Ιατρείο.
Ψηφιακός μαστογραφικός έλεγχος θα πραγματοποιείται δωρεάν στο κτίριο του Συλλόγου Φίλων του Γεν. Ογκολογικού Νοσοκομείου «Οι ‘Αγιοι Ανάργυροι».

Για το ραντεβού μαστογραφίας, οι ενδιαφερόμενες μπορούν να επικοινωνούν στο τηλ.: 210-2015510 εσωτ. 119-120.

Ο μαστογραφικός έλεγχος απευθύνεται σε γυναίκες ηλικίας από 40 έως 69 ετών που δεν έχουν κάνει μαστογραφία τους τελευταίους 12 μήνες, δεν υπάρχει ιστορικό καρκίνου μαστού, βιοψίας ή αισθητικής επέμβασης στο μαστό, έχουν ΑΜΚΑ και άδεια παραμονής σε ισχύ, ταυτότητα ή διαβατήριο και διεύθυνση κατοικίας.

https://www.farmakeutikoskosmos.gr/article-f/dorean-plhrhs-eleghos-sta-dhmotika-iatre/24666

Υπολογίζοντας το κόστος της γήρανσης. Πόση φροντίδα χρειάζονται οι ενήλικες καθώς μεγαλώνουν ;

Ερευνητές έχουν μελετήσει πόση φροντίδα χρειάζονται οι Αμερικανοί ενήλικες καθώς μεγαλώνουν και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Η ερώτηση είναι ότι εαν είσαι ένας 65χρονος πώς μπορεί να είναι η ζωή σε 20 χρόνια όσο αφορά την υγεία ή οικονομικά ;

Μπορεί να είστε τυχεροί, όπως η Σούζαν Γκριν, συνταξιούχος κοινωνική λειτουργός. Στα 82 της, της αρέσει η πεζοπορία, το γκολφ και το σκι αντοχής (αν και έχει εγκαταλείψει την κατηφόρα) με τον σύζυγό της στο Κέτσαμ του Αϊντάχο. Η μόνη βοήθεια που χρειάζονται: εβδομαδιαία οικονόμος.

Η μπορεί να είστε τόσο τυχεροί όσο και η Sally Dorst, επίσης 82 ετών, συνταξιούχος συντάκτης περιοδικού που ζει στο Upper West Side στο Μανχάταν. Δεσμευμένη επισκέπτης του μουσείου και συναυλία (δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε την πρώτη φορά που πήρα τηλέφωνο επειδή η κ. Ντόρστ παρακολουθούσε την παράσταση της Νέας Υόρκης στο Μπαλέτο της Νέας Υόρκης), διαχειρίζεται μόνη της προσωπική φροντίδα και οικιακές εργασίες, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων σακουλών σκουπιδιών στο σπίτι για τις δύο γάτες της. «Πάντα ήμουν αρκετά ανεξάρτητη», είπε. «Το μόνο που χρειάζομαι βοήθεια είναι ότι τα ταβάνια μου είναι τόσο ψηλά που δεν μπορώ να τα φτάσω». (Ο προϊστάμενος του κτιρίου της αντικαθιστά τους καμένους λαμπτήρες για αυτήν.)

Ωστόσο, οι περισσότεροι ηλικιωμένοι Αμερικανοί χρειάζονται βοήθεια. Η εγγονή της Nancy Canu, Renee Turner, μετακόμισε στο σπίτι της στο Rochester Hills, Mich., Πριν από πέντε χρόνια για να τη φροντίσει. Στα 92 της, η κα Canu παίρνει πολλαπλά φάρμακα για καρδιακή ανεπάρκεια και ο πόνος στις αρθρώσεις την καθιστά δύσκολη να περπατήσει περισσότερο από ένα μπλοκ, ακόμα και όταν χρησιμοποιεί περιπατητή. Η 37χρονη κυρία Turner ανέλαβε σταδιακά τις δουλειές του σπιτιού, όπως ψώνια, μαγείρεμα, καθαρισμό, πλύσιμο ρούχων και πληρωμή λογαριασμών.

Χορηγεί τα φάρμακα της γιαγιάς της, την οδηγεί σε ραντεβού με γιατρούς, αιωρείται κοντά όταν κάνει ντους και τη βοηθά να ανέβει τις σκάλες. Εάν η κυρία Τέρνερ, τραγουδίστρια γάμου και θεραπεύτρια μασάζ, πρέπει να λείπει για περισσότερο από μία ή δύο ώρες, προσλαμβάνει έναν άλλο συγγενή για να μπει.

«Δεν ήταν ερώτηση», είπε η κ. Τέρνερ. «Ηθελα να είμαι εδώ για εκείνη». Ωστόσο, πρόσθεσε, «έγινε η δουλειά μου πλήρους απασχόλησης».

Για χρόνια, οι ερευνητές προσπαθούσαν να υπολογίσουν ποιο ποσοστό του γηράσκοντος πληθυσμού θα χρειαστεί τόσο εκτεταμένη φροντίδα. “Το να γίνεις αδύναμος και να χρειάζεσαι βοήθεια με τη βασική προσωπική φροντίδα είναι ίσως ο μεγαλύτερος οικονομικός κίνδυνος που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι σε μεγαλύτερες ηλικίες”, δήλωσε ο Richard Johnson, οικονομολόγος που διευθύνει το πρόγραμμα για την συνταξιοδοτική πολιτική στο Urban Institute.

Μια μελέτη του 2019 που ανέλαβε για το ομοσπονδιακό Υπουργείο Υγείας και Ανθρώπινων Υπηρεσιών, για παράδειγμα, διαπίστωσε ότι κατά τη διάρκεια της ζωής τους, περίπου το 70 τοις εκατό των ηλικιωμένων ενηλίκων θα χρειαστούν βοήθεια από οικογενειακούς φροντιστές ή αμειβόμενους βοηθούς ή κάποιο συνδυασμό, στο σπίτι τους ή για πολύ καιρό. -εγκαταστάσεις προσωρινής φροντίδας. Άλλες έρευνες έχουν αναφέρει περίπου παρόμοια αποτελέσματα.

Αλλά τέτοιες αναλύσεις συχνά δεν κάνουν διάκριση μεταξύ σύντομης διάρκειας αποκατάστασης, ίσως μετά από αντικατάσταση γόνατος, και χρόνων 24ωρης φροντίδας που απαιτούνται για κάποιον με βαθύτερη άνοια.

«Ακόμα κι αν χρειάζεστε πολλή φροντίδα, αν είναι για σύντομο χρονικό διάστημα, δεν είναι τόσο μεγάλη υπόθεση», δήλωσε η Alicia Munnell, οικονομολόγος και διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας για Συνταξιούχους στο Κολέγιο της Βοστώνης.

Πρόσφατη εργασία του Δρ Munnell και των συναδέλφων της διερεύνησε αυτές τις αποχρώσεις. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από την ομοσπονδιακή μελέτη υγείας και συνταξιοδότησης, καθώς και άλλες ομοσπονδιακές έρευνες, εξέτασαν τόσο την ένταση όσο και τη διάρκεια – πόση βοήθεια θα χρειαστούν οι ηλικιωμένοι Αμερικανοί και για πόσο χρονικό διάστημα.

Η ομάδα της αξιολόγησε τις ανάγκες δια βίου φροντίδας ηλικιωμένων ως χαμηλής, μεσαίας ή υψηλής έντασης, με βάση τις πόσες αποκαλούμενες καθημερινές δραστηριότητες χρειάζονταν βοήθεια. Στη συνέχεια, οι ερευνητές υπολόγισαν πόσοι ηλικιωμένοι Αμερικανοί θα χρειάζονταν βοήθεια για σύντομο (έως ένα έτος) ή μεσαία διάρκεια (ένα έως τρία χρόνια) ή για περισσότερο από τρία χρόνια.

Τα αποτελέσματά τους: Το δεκαεπτά τοις εκατό των 65χρονων δεν θα χρειαστούν μακροχρόνια φροντίδα. Σχεδόν το ένα τέταρτο θα αναπτύξει σοβαρές ανάγκες, απαιτώντας πολλές ώρες βοήθειας για περισσότερα από τρία χρόνια.

Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι θα πέσουν ανάμεσα σε αυτούς τους πόλους, με το 22 % να έχει μόνο ελάχιστες ανάγκες. Η μεγαλύτερη ομάδα, το 38 %, μπορεί να αναμένει μέτριες ανάγκες – όπως υποστήριξη ενώ αναρρώνουν από καρδιακή προσβολή, μετά την οποία μπορούν να λειτουργήσουν ξανά ανεξάρτητα.

Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η ανάγκη για πιο έντονη ή εκτεταμένη φροντίδα χτυπά κάποιες ομάδες πιο σκληρά από άλλες. Οι άνθρωποι που παρακολούθησαν κολέγιο για κάποια περίοδο ήταν πολύ καλύτερα από εκείνους χωρίς απολυτήρια λυκείου, διαπίστωσε η ομάδα του Boston College. Οι ηλικιωμένοι Μαύροι και Ισπανοί, που αντικατοπτρίζουν τις ριζωμένες οικονομικές ανισότητες και τις ανισότητες στην υγεία, είναι πιο κατάλληλοι από τους ηλικιωμένους λευκούς να αναπτύξουν μέτριες ή σοβαρές ανάγκες.

Και οι παντρεμένοι είναι λιγότερο πιθανό να χρειαστούν εκτεταμένη φροντίδα από αυτούς που είναι άγαμοι. Έχουν υψηλότερα εισοδήματα, επεσήμανε ο Δρ Munnell, και οι σύζυγοι παρέχουν «τακτικά γεύματα και κάποιος σας ενοχλεί να πάτε να δείτε τον γιατρό – αυτό συνεπάγεται το να έχετε ένα άλλο άτομο που θα φροντίζει για την ευημερία σας».

Όπου ένα άτομο εμπίπτει σε αυτό το φάσμα θα καθορίσει αν τέτοιες προβλέψεις είναι καθησυχαστικές ή τρομακτικές. Αλλά τα δεδομένα από μια δεύτερη ανάλυση του Boston College κατευθύνονται προς το τελευταίο.

Οι ερευνητές υπολόγισαν πόση φροντίδα θα χρειάζονταν οι συνταξιούχοι, πόσα θα μπορούσαν να λάβουν από την οικογένεια και πόσα θα μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά να αγοράσουν (με 22 δολάρια την ώρα για έναν βοηθό υγείας στο σπίτι το 2018). Η μελέτη διαπίστωσε ότι το 36 τοις εκατό των ανθρώπων στα τέλη των 60 τους δεν θα μπορούσαν να καλύψουν ούτε ένα χρόνο ελάχιστης φροντίδας χωρίς να εξαντλήσουν τους πόρους τους. μόνο το 22 τοις εκατό θα μπορούσε να καλύψει σοβαρές ανάγκες.

“Υπάρχει μόνο μια μικρή πιθανότητα να χρειαστείτε φροντίδα για μεγάλο χρονικό διάστημα”, είπε ο Δρ Τζόνσον. «Αλλά πολλοί άνθρωποι θα χρειαστούν φροντίδα για μικρότερο χρονικό διάστημα και αυτό θα πάρει χρήματα».

Άτομα με χαμηλό εισόδημα, τα οποία είναι λιγότερο ικανά να αγοράσουν βοήθεια αλλά είναι πιο πιθανό να την χρειαστούν, ενδέχεται να πληρούν τις προϋποθέσεις για Medicaid, το οποίο πληρώνει για μακροχρόνια περίθαλψη. Αλλά αυτό θα μπορούσε να σημαίνει γηροκομείο, επειδή οι λίστες αναμονής της Medicaid για φροντίδα στο σπίτι είναι μακροχρόνιες σε ορισμένες πολιτείες. Μερικοί άνθρωποι, περίπου το 10 %, έχουν αγοράσει ιδιωτική ασφάλιση μακροχρόνιας περίθαλψης. Άλλοι θα μείνουν σε ένα δεσμό που ο οικονομικός προγραμματισμός δεν μπορεί πραγματικά να αντιμετωπίσει.

“Αυτό είναι κάτι που έχει σχεδιαστεί για να διορθώσει η ασφάλιση”, είπε ο Δρ Τζόνσον.

Όταν ο Νόμος για την Προσιτή Φροντίδα ψηφίστηκε το 2010, περιείχε ένα μέτρο που ονομάζεται Class Act , ένα εθελοντικό πρόγραμμα μακροχρόνιας ασφάλισης περίθαλψης που δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Οι επικριτές φοβόντουσαν μια αναλογιστική «σπείρα θανάτου»: Εάν εγγράφονταν μόνο ασθενείς εργαζόμενοι, το κόστος σύντομα θα ξεπερνούσε τα ασφάλιστρα που καταβλήθηκαν.

Για να ξεκινήσουμε ένα βιώσιμο δημόσιο πρόγραμμα ασφάλισης για μακροχρόνια περίθαλψη, «θα πρέπει να το κάνουμε υποχρεωτικό», είπε ο Δρ Τζόνσον. «Όλοι θα έπρεπε να συνεισφέρουν» Η ανταμοιβή: «Θα έδινε στους ανθρώπους ηρεμία».

Η Ουάσινγκτον έγινε πρόσφατα η πρώτη πολιτεία που καθιέρωσε ένα τέτοιο πρόγραμμα . Από το επόμενο έτος, οι εργαζόμενοι πρέπει να συνεισφέρουν το 0,58 τοις εκατό των αποδοχών τους (οι αυτοαπασχολούμενοι θα μπορούσαν επίσης να επιλέξουν) ή περίπου 290 δολάρια σε ετήσια ασφάλιστρα με μισθό 50.000 δολαρίων.

Οι αμερικανικές οικογένειες εξακολουθούν να φέρουν το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης για τη φροντίδα των ηλικιωμένων. Η οικογένεια της κα Canu ελπίζει να την κρατήσει στο σπίτι όπου ζει 44 χρόνια. Εάν έπρεπε να πληρώσει έναν υγειονομικό βοηθό στο σπίτι ή να μετακομίσει σε υποβοηθούμενη διαβίωση, η ίδια ή τα παιδιά της θα αντιμετωπίσουν το κόστος χιλιάδων δολαρίων το μήνα. Αυτό μπορεί ακόμα να συμβεί.

Αλλά προς το παρόν, έχει το μεγαλύτερο εγγόνι της. «Μακάρι όλοι οι ηλικιωμένοι να είχαν κάποιον σαν τη Ρενέ να τους φροντίζει», είπε η κα Κάνου. «Έχουμε μια ευτυχισμένη ζωή, παρά όλα αυτά που συμβαίνουν».