Κατηγορία: ΠΡΟΛΗΨΗ

Ο ρόλος του συνδυασμού τροφών στη διατήρηση της καλής καθημερινής διάθεσης και υγείας.

Με βάση την κατηγορία που κατατάσσονται τα τρόφιμα (φρούτα, λαχανικά, δημητριακά κλπ.) πρέπει να έχουμε υπόψη μας συγκεκριμένες βασικές αρχές για τους μεταξύ τους συνδυασμούς.Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η ενδεχόμενη αλληλεπίδραση των θρεπτικών συστατικών μπορεί να ενεργεί ανταγωνιστικά (π.χ. το γάλα με το κακάο). Ενώ άλλοτε οι νέες χημικές ενώσεις που προκύπτουν από την ένωση των τροφίμων μπορεί να προκαλεί κρυφές διατροφικές αλλεργίες σε τέτοιο βαθμό που να απορροφούν θρεπτικά συστατικά και ενέργεια από τον οργανισμό μας για να αντιμετωπιστούν και να αποβληθούν απ’ αυτόν.

Γενικά, η συμβουλή να τρώμε λίγες και απλές τροφές κάθε φορά και να μην μπλέκουμε φρούτα και γλυκά μαζί με το φαγητό μας, στις περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθεί η λύση του προβλήματος.

Θρεπτικά συστατικά

Η προσοχή στον συνδυασμό των τροφών χρειάζεται για έναν ακόμα λόγο. Συχνά ο οργανισμός μας για να συνθέσει τα θρεπτικά στοιχεία του χρειάζεται την παρουσία συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών.
Π.χ. αν παίρνουμε λεκιθίνη (πλούσια σε ινοσιτόλη, 2850mg/100gr), πρέπει να τρώμε περισσότερες τροφές με ασβέστιο για να εξισορροπήσουμε το φώσφορο με το ασβέστιο, διότι η ινοσιτόλη και η χολίνη έχουν την ιδιότητα να προκαλούν μονομερή αύξηση της συγκέντρωσης φωσφόρου στο αίμα.
Οι συνδυασμοί τροφών και οι αυτούσιες τροφές που καταναλώνουμε πρέπει να μας δίνουν επάρκεια από συστατικά που χρειαζόμαστε κάθε μέρα, όπως π.χ. τις υδατοδιαλυτές βιταμίνες (C, B6 κ.α.) που ο οργανισμός δεν αποθηκεύει όπως τις λιποδιαλυτές. Ο σωστός συνδυασμός τροφών είναι βασικός παράγοντας για να επιτευχθεί η πέψη και να πάρουμε τα ωφέλιμα για τον οργανισμό θρεπτικά συστατικά.

Χρήσιμες συμβουλές


Τι πρέπει να λάβετε υπόψη σας:• Το πολύ νερό κατά τη διάρκεια των γευμάτων μειώνει τα γαστρικά υγρά και επιβραδύνει τη διαδικασία της πέψης. Πιείτε νερό πριν το γεύμα ή μια ώρα μετά το γεύμα.
• Ενυδατώνετε τον οργανισμό καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.
• Ένα μπολ ωμών πράσινων λαχανικών θα πρέπει να καταναλώνεται με κάθε γεύμα, για καλύτερη απορρόφηση των πρωτεϊνών και των υπολοίπων θρεπτικών συστατικών.
• Αν βράζετε τα λαχανικά είναι προτιμότερο να το κάνετε στον ατμό και για λίγη ώρα για να μη χάνονται τα ένζυμα.
• Τα φρούτα δεν πρέπει να καταναλώνονται με το φαγητό, αλλά μία με δύο ώρες πριν ή μετά το γεύμα.
• Μη συνδυάζετε γλυκά με ξινά φρούτα.
• Τα όσπρια συνδυάζονται μόνο με σαλάτες, τυρί ή ελιές, χωρίς ψωμί.
• Ο συνδυασμός οσπρίου-ρυζιού (π.χ. φακόρυζο) μας δίνει υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνη (για τους χορτοφάγους).
• Οι αμυλούχες τροφές, τα φρούτα και τα λαχανικά πρέπει να αποτελούν τη βάση της διατροφής μας.
• Οι αλκαλικές τροφές είναι η βάση της υγείας γιατί ανανεώνουν τα κύτταρα μέσω του αίματος. Οι όξινες τροφές οξειδώνουν τους ιστούς και τα όργανα και οδηγούν σε παθολογικές καταστάσεις.Μ΄

Αλκαλικές και όξινες τροφές


Αλκαλικές τροφές: μπρόκολο, παντζάρια, λάχανο, καρότο, κουνουπίδι, αγγούρι, σέλινο, μελιτζάνες, πράσινα φασόλια, πιπεριές, μπιζέλια, μπάμιες, ραπανάκια, κολοκύθι, σπανάκι, μαρούλι, κρεμμύδι, ντομάτα, ρύζι, πατάτα, αμύγδαλα, σκόρδο, αρωματικά χόρτα (μαϊντανός, κτλ.), λεμόνι, γάλα, μήλα, πορτοκάλια, ανανάς, αβοκάντο, μπανάνα, καρπούζι, πεπόνι, σταφύλι, φράουλα, κεράσι, ροδάκινο, σύκο.

Όξινες τροφές: κόκκινο κρέας, πουλερικά, ψάρια, φιστίκια, κολοκυθόσποροι, ηλιόσποροι, όσπρια, δημητριακά (ζυμαρικά, ψωμί), τυρί, αβγά, μαργαρίνη, σπαράγγια, αγκινάρες, ζάχαρη, μέλι, καφές, κακάο, αλκοόλ, τσάι, παγωτά, αναψυκτικά, μούρα, δαμάσκηνα.

Good vs Bad!
Καλοί συνδυασμοί τροφών
1) Μικρή ποσότητα από όλες τις τροφές.
2) Άμυλο με λαχανικά.
3) Πρωτεΐνες με λαχανικά.

Κακοί συνδυασμοί τροφών

1) Φυτικές ίνες και καροτινοειδή
Δεδομένου ότι οι φυτικές ίνες αυξάνουν την ποσότητα της τροφής, ελαττώνεται η κινητικότητα των θρεπτικών συστατικών στο γαστρεντερικό σύστημα. Αποτέλεσμα αυτού είναι η παρουσία του λίπους που κανονικά βοηθά να απορροφηθούν τα καροτινοειδή, να μην μπορεί να τα «ξεχωρίσει», συνεπώς και να τα απορροφήσει.
Πηγές φυτικών ινών: όσπρια, μούρα, νιφάδες βρώμης, χουρμάδες
Πηγές καροτινοειδών: καρότα, γλυκοπατάτες, σπανάκι, πεπόνι, ντομάτες, πιπεριά

2) Ασβέστιο και Οξαλικό οξύ
Το οξαλικό οξύ που βρίσκεται σε τροφές με υψηλή διατροφική αξία, δεσμεύει το ασβέστιο, με αποτέλεσμα να το καθιστά μη διαθέσιμο για τον οργανισμό.
Πηγές ασβεστίου: γαλακτοκομικά, σολομός, όσπρια, χόρτα
Πηγές οξαλικού οξέος: μαϊντανός, σπανάκι, παντζάρια

3) Σίδηρος και τανίνες

Ένα από τους πιο συνηθισμένους… ακατάλληλους συνδυασμούς, αφού οι τανίνες δεσμεύουν τον σίδηρο και έτσι πολλοί που επιλέγουν για πρωινό δημητριακά και ένα φλιτζάνι τσάι ή καφέ, στην πραγματικότητα δε λαμβάνουν το σίδηρο που προσφέρουν τα δημητριακά.
Πηγές σιδήρου: δημητριακά, όσπρια, σπανάκι, γάλα σόγιας
Πηγές τανίνων: καφές, τσάι

Συνοψίζοντας…
…σχετικά με τους συνδυασμούς των τροφών:
• Γενικοί κανόνες συνδυασμών, που να ισχύουν για όλους, δεν ισχύουν.
• Κάθε οργανισμός είναι ειδική περίπτωση και πρέπει να καταλάβουμε από τις αντιδράσεις του οργανισμού μας τι μας ταιριάζει περισσότερο και τι όχι.
• Καλύτερα να τρώμε μικρές ποσότητες και πιο συχνά, παρά λίγες φορές μεγάλες ποσότητες, με αποτέλεσμα να προκαλείται αδιαθεσία, γιατί δυσκολευόμαστε να χωνέψουμε. Φρούτα και άλλες ωμές τροφές μπορούμε να καταναλώνουμε κάθε 3-4 ώρες περίπου.
•Στο θέμα των συνδυασμών των τροφών, ισχύει ότι πρέπει να τρώμε μαζί μερικές βασικές τροφές (ζεύγη τροφών) για να παίρνουμε όλα τα συστατικά, όπως π.χ. όσπρια με δημητριακά και τυρί. Αν την ανάμειξη αυτή την επιτρέπει το στομάχι μας, μπορούμε να την ακολουθήσουμε, αν όμως προκαλείται δυσπεψία να την αποφεύγουμε.
• Πάντα οι κακοί συνδυασμοί τροφών επιφέρουν μια γερή στομαχική κρίση.
Επομένως, είμαστε υποχρεωμένοι να προσέχουμε και πάνω από τις θεωρίες να τοποθετούμε πάντα την πραγματικότητα!

Δημοσίευση στο Runner 23, της Ειρήνης Μπαμπαρούτση, Phd Κλινικής Διαιτολόγου – Αθλητικής Διατροφολόγου, Υπεύθυνης Διαιτολογικού γραφείου «ΘΕΡΜΙΔΑ»

 

Αβοκάντο και Λευχαιμία

Έχει αποδειχτεί ότι ένα μόριο που υπάρχει στο αβοκάντο, μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία της λευχαιμίας, σύμφωνα με μελέτη που έγινε στο Πανεπιστήμιο Guelph. Το λιπαρό αυτό μόριο στοχεύει ένα ένζυμο που είναι κρίσιμο για την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων, δήλωσε ο Δρ. Paul Spagnuolo, από το Τμήμα Επιστήμης Τροφίμων του Πανεπιστημίου Guelph.

Η μελέτη επικεντρώθηκε στην οξεία μυελογενή λευχαιμία, την πιο βαριά αλλά και συχνή μορφή λευχαιμίας που υπάρχει για τους ενήλικες. Πρόκειται για καρκίνο του αίματος και του μυελού των οστών. Τα καρκινικά κύτταρα σε αυτόν τον τύπο λευχαιμίας έχουν υψηλότερες ποσότητες ενός ενζύμου που ονομάζεται VLCAD το οποίο εμπλέκεται στον μεταβολισμό τους. «Το καρκινικό κύτταρο βασίζεται σε αυτό το μονοπάτι για να επιβιώσει» και το ένζυμο είναι πιθανό υποψήφιο για φαρμακευτική θεραπεία.

Η ερευνητική ομάδα εξέτασε τις φαρμακευτικές ενώσεις, προκειμένου να εντοπίσει οποιαδήποτε ουσία που θα μπορούσε να αναστέλλει το συγκεκριμένο ένζυμο. Εντέλει, η καλύτερη ένωση προήλθε από το αβοκάντο. Νωρίτερα, το εργαστήριό του εξέτασε την αβοκατίνη Β( μόριο λίπους που βρίσκεται μόνο στα αβοκάντο) για πιθανή χρήση στην πρόληψη του διαβήτη και τη διαχείριση της παχυσαρκίας.Το VLCAD μπορεί να είναι ένας καλός δείκτης για τον εντοπισμό ασθενών κατάλληλων για αυτόν τον τύπο θεραπείας. Μπορεί επίσης να είναι δείκτης για τη μέτρηση της δραστηριότητας του φαρμάκου.

Επί του παρόντος, περίπου οι μισοί από τους ασθενείς άνω των 65 που έχουν διαγνωστεί με οξεία μυελογή λευχαμία εισέρχονται για παρηγορητική φροντίδα. Άλλοι υποβάλλονται σε χημειοθεραπείες, αλλά οι φαρμακευτικές αγωγές που λαμβάνουν είναι τόσο τοξικές που μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και να σκοτώνουν τους ασθενείς. Γίνεται προσπάθεια να βρεθούν λιγότερο τοξικά φάρμακα που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν με μεγαλύτερη ευκολία στους ασθενείς που πάσχουν από τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου. Τα τελευταία χρόνια έχουν κυκλοφορήσει νέα φάρμακα αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει σοβαρή μεταβολή στην έκβαση της νόσου αλλά ούτε και στην επιβίωση των ασθενών.

ΠΗΓΗ: https://www.healthweb.gr/nea–ygeias/avokanto–ousia–leyxaimia–ousia–sto–avokanto–mporei–na–voithisei–sti–therapeia–tis–myelogenous–leyxaimias

Η έλλειψη άσκησης αυξάνει τον κίνδυνο σοβαρής νόσησης από covid-19

Άνθρωποι με κορωνοιό που ασκούνταν λίγο τα δυο προηγούμενα χρόνια πριν τη λοίμωξη, είχαν περίπου διπλάσιες πιθανότητες να νοσηλευτούν.

Η έλλειψη άσκησης μπορεί ενδεχομένως να αυξήσει τον κίνδυνο ενός ανθρώπου για πιο σοβαρή COVID-19, καθώς και θανάτου, σύμφωνα με νέα έρευνα στο British Journal of Sports Medicine.

Άνθρωποι με κορωνοιό που ασκούνταν λίγο τα δυο προηγούμενα χρόνια πριν τη λοίμωξη, είχαν περίπου διπλάσιες πιθανότητες να νοσηλευτούν.

Επιπλέον είχαν 2,5 φορές υψηλότερο κίνδυνο θανάτου σε σύγκριση με ασθενείς που συστηματικά πληρούσαν τις οδηγίες άσκησης πριν την πανδημία.

Ο Dr. Robert Sallis του Kaiser Permanente Medical Center στη Fontana, δήλωσε ότι σε σχέση με την COVID-19, η νέα έρευνα ανακάλυψε ότι η άσκηση ήταν ο ισχυρότερος τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου.

Αρκετά κοινά, χρόνια προβλήματα υγείας θέτουν τους ανθρώπους σε υψηλότερο κίνδυνο σοβαρής νόσησης από τον κορωνοιό, όπως διαβήτης, καρδιοπάθεια και παχυσαρκία.

Σε πολλές περιπτώσεις, ο κίνδυνος για αυτά τα προβλήματα υγείας επίσης αυξάνεται με την έλλειψη άσκησης, σημείωσαν οι ερευνητές.

Οι ερευνητές συνέκριναν την εξέλιξη της νόσου σε  48.440 ανθρώπους που διαγνώστηκαν με COVID-19  μεταξύ Ιανουαρίου και Οκτωβρίου 2020.

Η μέση ηλικία ήταν τα 47 έτη και ο ΔΜΣ πληρούσε τα κριτήρια παχυσαρκίας.

Περίπου μισοί από τους συμμετέχοντες δεν είχαν συννοσηρότητες ενώ το 18% είχε μια ακόμα νόσο και το 32% τουλάχιστον δυο ακόμα.

Οι συμμετέχοντες ανέφεραν τα επίπεδα άσκησης τουλάχιστον 3 φορές.

Το 7% πληρούσε σταθερά τις οδηγίες άσκησης του CDC.

Ποσοστό 15% ήταν σταθερά αδρανείς, ενώ οι υπόλοιποι έκαναν κάποια δραστηριότητα.

Από τους συμμετέχοντες, το 9% νοσηλεύτηκαν λόγω COVID-19 και  3% χρειάστηκαν  νοσηλεία σε ΜΕΘ.

Ποσοστό 2% των συμμετεχόντων πέθαναν από τον ιό.

H έρευνα έδειξε ότι ενήλικες με COVID-19 που σταθερά ήταν αδρανείς είχαν υπερδιπλάσιες πιθανότητες να νοσηλευτούν σε σχέση με όσους πληρούσαν τις συστάσεις του CDC για την άσκηση.

Είχαν επίσης 73% περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούν ΜΕΘ και 2,5 φορές περισσότερες να πεθάνουν λόγω της λοίμωξης, σε σχέση με όσους είχαν υγιή ρουτίνα άσκησης.

Επιπλέον, ασθενείς με COVID-19 που ήταν συστηματικά αδρανείς πριν τη λοίμωξη είχαν επίσης 20% περισσότερες πιθανότητες νοσηλείας, 10% περισσότερες για αγωγή σε ΜΕΘ και 32%περισσότερες να πεθάνουν από τον κορωνοιό σε σύγκριση με όσους έκαναν ελάχιστη άσκηση τακτικά.

Ο Sallis δήλωσε, ότι τακτική άσκηση συνδέεται με βελτιώσεις στην ικανότητα των πνευμόνων  και την καρδιαγγειακή και μυϊκή λειτουργία, που μπορεί ενδεχομένως να συμβάλλουν στη μείωση της αρνητικής επίπτωσης της COVID-19. Επίσης είναι γνωστό ότι η λειτουργία του ανοσοποιητικού βελτιώνεται με τακτική άσκηση και όσοι τακτικά είναι ενεργητικοί έχουν χαμηλότερο εμφάνιση και ένταση συμπτωμάτων από ιικές λοιμώξεις.

https://www.iatronet.gr/article/100666/h-elleipsh-askhshs-ayxanei-ton-kindyno-sovarhs-noshshs-apo-covid19

Η Διατροφή σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία της χημειοθεραπείας

Νευραλγικής σημασίας για την αντιμετώπιση του καρκίνου με χημειοθεραπεία αποδεικνύεται η διατροφή σύμφωνα με νέα εργαστηριακή έρευνα. Σύμφωνα με ερευνητές, συστατικά της καθημερινής μας διατροφής όπως τα αμινοξέα καθώς και αλλαγές στο εντερικό μικροβίωμα, μπορούν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην αποτελεσματικότητα ή και την τοξικότητα των αντικαρκινικών φαρμάκων, καθώς επίσης στην εξέλιξη άλλων θεραπευτικών αγωγών.

Οι ερευνητές εκτιμούν πως η ανακάλυψη ανοίγει νέα μονοπάτιαστην ιατρική κοινότητα, προσφέροντας σημαντικές δυνατότητες υπολογισμού των σωστών δόσεων για τον καλύτερο έλεγχο των παρενεργειών της χημειοθεραπείας και κατανόησης των αιτιών διαφορετικής απόκρισης των ασθενών στην αντικαρκινική φαρμακευτική αγωγή.

Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications, οι αλλαγές στο εντερικό μικροβίωμα λόγω της διατροφής μπορούν να αυξήσουν την τοξικότητα των αντικαρκινικών φαρμάκων έως και 100 φορές.

Ο ρόλος της διατροφής

Η διατροφή διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαφύλαξη της υγείας μας. Ωστόσο, η πρόσφατη μελέτη επισημαίνει πως οι διατροφικές μας επιλογές δεν επηρεάζουν μόνο εμάς, αλλά και τους μικροοργανισμούς μέσα μας.

Κατά την Δρ. Eyleen O’Rourke από το Τμήμα Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, το Τμήμα Κυτταρικής Βιολογίας της Σχολής Ιατρικής και το Κέντρο Καρδιαγγειακών Ερευνών Robert M. Berne, την έκπληξη που προξένησε η ανακάλυψη πως η προσθήκη ενός μόνο αμινοξέος μπορούσε να εκτινάξει την τοξικότητα των φαρμάκων, ακολούθησε η κατανόηση ότι οι μεταβολές οφείλονται σε ένα δίκτυο αλληλεπιδράσεων μεταξύ διατροφής, μικροβιώματος, φαρμάκων και ασθενούς.

Συγκεκριμένα, κατά το πείραμα που διεξήχθη σε σκουλήκια, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε πως η αντικαρκινική ουσία που χορηγήθηκε στα σκουλήκια απέβη θανατηφόρα μετά την προσθήκη ενός μόλις mg του αμινοξέος σερίνη.

Οι ερευνητές κατέληξαν πως διαφορές στις διατροφικές συνήθειες αλλά και τη σύσταση του μικροβιώματος επηρεάζουν τον τρόπο που ο οργανισμός ανταποκρίνεται στη χημειοθεραπεία.

Με λίγα λόγια, μεταφέροντας τις παρατηρήσεις τους στον άνθρωπο, θεωρούν ότι τα τρόφιμα που επιλέγουμε να καταναλώσουμε θα έχουν επίδραση σε περισσότερα από 1.000 είδη μικροοργανισμών που ζουν μέσα μας και κατά συνέπεια στην υγεία μας και την ανταπόκρισή μας στην οποιαδήποτε θεραπεία.

Πιθανώς στο μέλλον οι γιατροί να μη συνταγογραφούν απλώς φάρμακα, αλλά να παρέχουν λεπτομερείς και εξατομικευμένους οδηγούς διατροφής και κοκτέιλ ρύθμισης του μικροβιώματος προς επίτευξη καλύτερων αποτελεσμάτων.

Τι είναι το εντερικό μικροβίωμα

Όπως είχε αναφέρει ο Μοριακός Βιολόγος κ. Θεόδωρος Γιάνναροςστο capital.gr  “Εντερικό μικροβίωμα είναι η ονομασία που δίνεται για το σύνολο του μικροβιακού πληθυσμού που ζει στο έντερο μας.

Το εντερικό μικροβίωμα του ανθρώπου, περιέχει δεκάδες τρισεκατομμύρια μικροοργανισμών, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 1000 διαφορετικών ειδών γνωστών βακτηρίων με περισσότερα από 3 εκατομμύρια γονίδια (150 φορές περισσότερο από τα ανθρώπινα γονίδια). Το εντερικό μικροβίωμα ζυγίζει συνολικά μέχρι περίπου 2 κιλά. Το ένα τρίτο του εντερικού μικροβιώματος είναι κοινό για τους περισσότερους ανθρώπους, ενώ τα δύο τρίτα είναι συγκεκριμένα για τον κάθε έναν από εμάς.

Με άλλα λόγια, η μικροχλωρίδα ή μικροβίωμά του εντέρου, αποτελεί μια προσωπική ταυτότητα, ένα ιδιαίτερο ατομικό αποτύπωμα, που θα έλεγε κανείς πως είναι μοναδικό, όπως και ο κάθε ένας από εμάς, είναι μοναδικός…

Όπως δηλώνει και η ίδια του η ονομασία, το εντερικό μικροβίωμα κατοικοεδρεύει στο έντερο, μία από τις καίριες περιοχές στον οργανισμό, που έρχεται σε άμεση επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον που ζούμε!

Παρόλο που καθένας από εμάς έχει ένα μοναδικό μικροβίωμα, εκείνο ικανοποιεί πάντα τις ίδιες φυσιολογικές λειτουργίες, έχοντας άμεση σχέση με την γενική εικόνα της υγεία μας.

Η σύνθεση του εντερικού μικροβιώματος μπορεί να μεταβάλλεται και να προσαρμόζεται σύμφωνα με τα προσλαμβανόμενα διατροφικά συστατικά, είτε προσωρινά είτε μόνιμα. Οι Ιάπωνες για παράδειγμα, μπορεί να πέψουν ορισμένα φύκια που αποτελούν μέρος της καθημερινής τους διατροφής, χάρη σε ορισμένα ειδικά ένζυμα που έχει αποκτήσει το μικροβίωμά τους από θαλάσσια βακτήρια”.

https://www.thebest.gr/article/583180-i-diatrofi-simantikos-paragontas-gia-tin-epituchia-tis-chimeiotherapeias

ΠΟΥ: Η πανδημία δεν αποτελεί δικαιολογία, η άσκηση ωφελεί τη σωματική και ψυχική υγεία

Όλοι οι ενήλικες θα πρέπει να κάνουν κάθε εβδομάδα 150 λεπτά έντονης άσκησης, η οποία είναι ακόμη πιο σημαντική για τη σωματική και ψυχική τους υγεία στη διάρκεια της πανδημίας του κοροναϊού, προειδοποίησε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ανακοινώνοντας τις νέες οδηγίες του για τη σωματική άσκηση.

«Αν δεν παραμείνουμε ενεργοί, κινδυνεύουμε να δημιουργήσουμε μια άλλη πανδημία κακής υγείας, το αποτέλεσμα της καθιστικής ζωής» τόνισε ο Ρούντιγκερ Κρεχ υπεύθυνος για την προώθηση της υγείας στον ΠΟΥ.

Η πανδημία και το lockdown περιόρισαν τις μετακινήσεις και ενθάρρυναν την καθιστική ζωή. Προς το παρόν δεν υπάρχουν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία, όμως το lockdown, οι περιορισμοί στις μετακινήσεις, το κλείσιμο γυμναστηρίων και χώρων άθλησης ώθησαν πολλούς ανθρώπους να παραμείνουν στα σπίτια τους και τους ανάγκασαν να διακόψουν τις τακτικές τους αθλητικές δραστηριότητες.

Ακόμη και πριν την πανδημία Covid-19 οι άνθρωποι δεν κινούνταν αρκετά, υπογράμμισε ο ΠΟΥ. «Η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας όχι μόνο βοηθά στην πρόληψη και τη διαχείριση καρδιαγγειακών ασθενειών, του διαβήτη τύπου 2 και του καρκίνου, αλλά μειώνει τα συμπτώματα της κατάθλιψης και του άγχους, περιορίζει τη νοητική κατάπτωση –περιλαμβανομένου του Αλτσχάιμερ– και βελτιώνει τη μνήμη» τόνισε ο Κρεχ.

Οι συστάσεις ΠΟΥ

Ο ΠΟΥ συνέστησε όλα τα παιδιά και οι έφηβοι να έχουν κατά μέσο όρο καθημερινά μία ώρα σωματικής άσκησης και να περιορίσουν τις ώρες που περνούν μπροστά από τις οθόνες. Και οι άνθρωποι όλων των ηλικιών πρέπει να αναπληρώνουν την καθιστική ζωή με σωματική δραστηριότητα ώστε να αποφεύγουν τις ασθένειες και να προσθέσουν χρόνια στη ζωή τους, τόνισε ο ΠΟΥ εγκαινιάζοντας την εκστρατεία «Κάθε κίνηση μετρά» (Every move counts).

Ωστόσο ένας στους τέσσερις ενήλικες και τέσσερις στους πέντε εφήβους δεν έχουν επαρκή σωματική δραστηριότητα, κάτι που μπορεί να περιλαμβάνει περπάτημα, ποδηλασία, ενασχόληση με την κηπουρική, ή ακόμη και καθάρισμα του σπιτιού, επεσήμανε ο ΠΟΥ. Τέσσερα με πέντε εκατομμύρια θάνατοι θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί κάθε χρόνο, αν οι άνθρωποι ήταν πιο δραστήριοι σωματικά, εξήγησε.

«Το να είμαστε ενεργητικοί καθημερινά είναι καλό όχι μόνο για το σώμα μας, αλλά και για την ψυχική μας υγεία», επεσήμανε η Φιόνα Μπουλ επικεφαλής της υπηρεσίας σωματικής άσκησης του ΠΟΥ. «Πάρτε τηλέφωνο έναν φίλο σας και κάντε διαδικτυακά μαθήματα μαζί, βοηθήστε τα μέλη της οικογένειάς σας, κάντε το μαζί σαν οικογένεια. Και όταν μπορείτε, βγείτε έξω» υπογράμμισε.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, οι ενήλικες θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον «150 με 300 λεπτά μέτριας αερόβιας άσκησης ή τουλάχιστον 75 με 150 λεπτά έντονης αερόβιας άσκησης ή έναν συνδυασμό των δύο κάθε εβδομάδα για να έχουν ουσιαστικά οφέλη». Και κυρίως δεν θα πρέπει να ξεχνούν την ενδυνάμωση των μυών δύο φορές την εβδομάδα.

Για τα παιδιά και τους εφήβους συνιστά «τουλάχιστον 60 λεπτά ημερησίως μέτριας άσκησης (…) όλη την εβδομάδα».

Οι έγκυες γυναίκες και οι λεχώνες θα πρέπει να έχουν μέτρια ή έντονη σωματική δραστηριότητα για 150 με 300 λεπτά την εβδομάδα. Αυτό έχει οφέλη τόσο για τη μητέρα όσο και για το παιδί, σύμφωνα με την Χουάνα Βίλουμσεν, αξιωματούχο του ΠΟΥ. «Για παράδειγμα μειώνονται κατά 30% οι πιθανότητες μία έγκυος να εμφανίσει διαβήτη, αν παραμένει δραστήρια στη διάρκεια της εγκυμοσύνης», εξήγησε.

Οι ενήλικες άνω των 65 ετών θα πρέπει να ενισχύσουν το μυικό τους σύστημα και να επικεντρωθούν σε δραστηριότητες που βελτιώνουν τον συντονισμό και την ισορροπία τους ώστε να αποφεύγουν τις πτώσεις.

Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP, Reuters

https://www.naftemporiki.gr/story/1662913/poy-i-pandimia-den-apotelei-dikaiologia-i-askisi-ofelei-ti-somatiki-kai-psuxiki-ugeia

Ένα φλιτζάνι καφέ για 1% μείωση κινδύνου του καρκίνου του προστάτη

Ποιός θα  μπορούσε να φανταστεί  πως ένα φλιτζάνι καφέ μπορεί να βοηθήσει στην μείωση του καρκίνου του προστάτη ; Ερευνητές στις Ηνωμένες Πολιτείες συνδύασαν δεδομένα από 16 προοπτικές μελέτες που υπολόγισαν τον κίνδυνο που σχετίζεται με την υψηλότερη σε σχέση με τη χαμηλότερη κατανάλωση καφέ. Συνολικά, υπήρχαν 1.081.586 συμμετέχοντες και 57.732 περιπτώσεις καρκίνου του προστάτη σε μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Η κριτική εμφανίζεται στο BMJ Open .

    Σε σύγκριση με τους ανθρώπους που έπιναν τον λιγότερο καφέ, όσοι κατανάλωναν περισσότερο είχαν 9% χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη. Ο κίνδυνος για προχωρημένο καρκίνο ήταν 12% χαμηλότερος και ο κίνδυνος για θανατηφόρα νόσο ήταν 16% χαμηλότερος. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι υπήρχε σχεδόν 1% μείωση του κινδύνου για κάθε επιπλέον ημερήσιο φλιτζάνι καφέ. Δεκατέσσερις από τις μελέτες θεωρήθηκαν υψηλής ποιότητας, με μικρό κίνδυνο προκατάληψης, και το μεγάλο μέγεθος δείγματος δίνει στην κριτική σημαντική ισχύ. Οι περισσότερες μελέτες ελέγχθηκαν για το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του προστάτη, φυλής, καπνίσματος, κατανάλωσης αλκοόλ, ΔΜΣ και σωματικής δραστηριότητας, αν και μπορεί να υπάρχουν άλλες μεταβλητές που οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να λάβουν υπόψη.

Τα δεδομένα σχετικά με την κατανάλωση καφέ εξαρτώνταν από αυτοαναφορές, οι οποίες μπορεί να είναι αναξιόπιστες. Επιπλέον, όλες οι μελέτες ήταν παρατηρητικές, οπότε δείχνουν μόνο μια σχέση μεταξύ της κατανάλωσης καφέ και του κινδύνου καρκίνου του προστάτη, όχι αιτίας και αποτελέσματος. Ωστόσο, οι συγγραφείς, με επικεφαλής τον Kefeng Wang του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Κίνας στο Shenyang της Κίνας, γράφουν ότι «οι άνδρες μπορεί να ενθαρρυνθούν να αυξήσουν την κατανάλωση καφέ τους για να μειώσουν ενδεχομένως τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη».

nytimes@e.newyorktimes.com