Ετικέτα: #ΥΓΕΙΑ

Άνοιξαν οι Αιτήσεις για Υποβολή ηλεκτρονικού Μηχανογραφικού Δελτίου για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση υποψηφίων που πάσχουν από σοβαρές παθήσεις

Από το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού ανακοινώνεται ότι οι υποψήφιοι που πάσχουν από σοβαρές παθήσεις καλούνται να υποβάλουν ηλεκτρονικά, μέσω Διαδικτύου, Μηχανογραφικό Δελτίο με τις προτιμήσεις Τμημάτων και Σχολών που επιθυμούν να εισαχθούν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση το ακαδημαϊκό έτος 2024-2025, σε ποσοστό 5% επιπλέον των θέσεων εισακτέων, από τις 14:00 της Πέμπτης 16 Μαΐου μέχρι και την Πέμπτη 23 Μαΐου 2024.

Η εφαρμογή του Μηχανογραφικού Δελτίου θα είναι προσβάσιμη κατά τις ανωτέρω ημερομηνίες όλο το 24ωρο στην ηλεκτρονική πλατφόρμα:

https://exams-severeillness.it.minedu.gov.gr/

και οι υποψήφιοι θα μπορούν από οποιοδήποτε ηλεκτρονικό υπολογιστή με πρόσβαση στο Διαδίκτυο, να υποβάλουν το Μηχανογραφικό τους Δελτίο με τις προτιμήσεις των Σχολών που επιθυμούν να εισαχθούν και να δηλώσουν όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την υποψηφιότητά τους.

Η εφαρμογή συνοδεύεται από οδηγίες, τις οποίες οι υποψήφιοι οφείλουν να μελετήσουν προσεκτικά και να ακολουθήσουν πιστά τα προτεινόμενα βήματα για τη σωστή συμπλήρωση του Μηχανογραφικού Δελτίου.

Επισημαίνεται ότι μετά την παρέλευση της προθεσμίας χρήσης της ηλεκτρονικής εφαρμογής
(23 Μαΐου) δεν θα γίνονται δεκτά εκπρόθεσμα Μηχανογραφικά Δελτία, καθώς κλειδώνει το σύστημα.

Οι υποψήφιοι πρέπει να γνωρίζουν ότι αμέσως μετά την ηλεκτρονική υποβολή:

Α. Εκτυπώνουν απευθείας από την εφαρμογή τα δύο αρχεία που εμφανίζονται:
ένα (1) αντίγραφο του Μηχανογραφικού Δελτίου, καθώς και
την προσυμπληρωμένη Υπεύθυνη Δήλωση.
Προτείνεται, ο υποψήφιος να κρατήσει φωτοαντίγραφο του υπογεγραμμένου Μηχανογραφικού του Δελτίου και της υπογεγραμμένης Υπεύθυνης Δήλωσης για το προσωπικό του αρχείο.

Β. Υπογράφουν τα δύο (2) ανωτέρω έγγραφα (το Μηχανογραφικό Δελτίο σε όλες τις σελίδες).

Γ. Αποστέλλουν (μέχρι και την Παρασκευή 24 Μαΐου 2024 ημερομηνία ταχυδρομικής σήμανσης) τα δύο (2) ανωτέρω έγγραφα μαζί με:

ένα (1) φωτοαντίγραφο του τίτλου απόλυσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Μόνο για Απόφοιτους).
ένα (1) φωτοαντίγραφο του Πιστοποιητικού διαπίστωσης της πάθησης, που έχει εκδοθεί από την αρμόδια επταμελή Επιτροπή του νοσοκομείου ή φωτοαντίγραφο Απόφασης του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ) (με ημερομηνία έκδοσης μετά τις 13 Νοεμβρίου 2017 σύμφωνα με την Φ.151/193255/Α5/9-11-2017). Σύμφωνα με την Υ.Α. Φ.153/147462/Α5/28-11-2022 (Β΄6069) δεν ισχύουν πλέον τα Πιστοποιητικά με κωδικούς 26, 39, 50 και 55, εφόσον αυτοί καταργήθηκαν και οι κάτοχοί τους κλήθηκαν να υποβάλουν εκ νέου σχετικό αίτημα σε Επταμελή Επιτροπή σύμφωνα με την Φ.152/141455 /Α5/08-12-2023 εγκύκλιο, προκειμένου να αποκτήσουν Πιστοποιητικό με νέο κωδικό.
ένα (1) φωτοαντίγραφο της αστυνομικής ταυτότητας ή του διαβατηρίου (εν ισχύ).
σε περίπτωση υποβολής του Μηχανογραφικού Δελτίου, από νόμιμα εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο, συνυποβάλλεται και η πρωτότυπη εξουσιοδότηση.

Η αποστολή θα πρέπει να γίνει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ με ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΑ (COURIER )

καταληκτική ημερομηνία της ταχυδρομικής σήμανσης την Παρασκευή 24 Μαΐου 2024.

Επισημαίνεται ότι για τη συμπλήρωση του Μηχανογραφικού Δελτίου δεν απαιτείται η απόκτηση κωδικού αριθμού υποψηφίου και κωδικού ασφαλείας (password) από το Λύκειο. Ο κωδικός υποψηφίου αποδίδεται κατά την οριστικοποίηση της ηλεκτρονικής υποβολής του Μηχανογραφικού Δελτίου.

Για περισσότερες πληροφορίες αλλά και για το που θα πρέπει να γίνει η αποστολή των εγγράφων πατήστε εδώ.

Διαβάστε την Εγκύκλιο εδώ.

 

Ολοι οι όγκοι δεν είναι καρκίνοι.Τι σημαίνει η λέξη όγκος

 

Όλοι οι συμπαγείς καρκίνοι είναι όγκοι, αλλά όλοι οι όγκοι δεν είναι καρκίνοι. Η λέξη όγκος σημαίνει οίδημα και αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει κάθε είδους οίδημα που μπορεί να εμφανιστεί σε έναν άνθρωπο. Σήμερα χρησιμοποιείται για να περιγράψει και τους καλοήθεις (μη καρκινικούς όγκους) και τους κακοήθεις (καρκινικούς) όγκους.

Ανάπτυξη όγκου:  Ένας καλοήθης όγκος μπορεί να γίνει αρκετά μεγάλος και να προκαλέσει βλάβη στα γύρω όργανα, πιέζοντάς τα, όμως τα κύτταρα του όγκου δεν εισβάλλουν σε άλλα όργανα. Σε αντίθεση, τα κύτταρα ενός καρκινικού όγκου μπορεί να προσβάλουν τους γύρω ιστούς και όργανα ή να εξαπλωθούν σε άλλα μέρη του σώματος.

Τι είναι οι καλοήθεις όγκοι;

Οι καλοήθεις όγκοι δεν είναι καρκίνοι. Είναι απλά συγκεντρώσεις κυττάρων που, ενώ ακόμα μοιάζουν πολύ με τον ιστό από τον οποίο έχουν ξεπηδήσει, έχουν αρχίσει να αναπαράγονται και πολλαπλασιάζονται γρηγορότερα από όσο έπρεπε. Οι ελιές και οι κρεατοελιές είναι γνωστά παραδείγματα. Οι όγκοι αυτοί συχνά δημιουργούν ένα ισχυρό, ινώδες περίβλημα ή κάψα γύρω τους. Τα κύτταρα των καλοηθών όγκων ποτέ δεν εισβάλλουν σε άλλους ιστούς, δεν απλώνονται σε άλλα μέρη του σώματος, όπως κάνουν τα κύτταρα των κακοήθων όγκων.

Γενικά, οι καλοήθεις όγκοι δεν προκαλούν σοβαρή βλάβη στο σώμα. Όμως, αν γίνουν πολύ μεγάλοι, μπορεί να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά, εξασκώντας πίεση στα γύρω όργανα. Οι πιο πολλοί καλοήθεις όγκοι δεν απαιτούν θεραπεία. Εκείνοι που απαιτούν, μπορεί ν’ αφαιρεθούν. Σποραδικά, όμως, συμβαίνει μια αλλαγή στα κύτταρα ενός καλοήθους όγκου που τον κάνει να γίνει καρκινικός. Οι καλοήθεις όγκοι μπορεί να προσβάλουν σχεδόν όλους τους ιστούς. Η πλειονότητα των όγκων του μαστού είναι καλοήθεις, όπως και η πλειονότητα των όγκων του σώματος της μήτρας. Ένας μεγάλος αριθμός όγκων του δέρματος και του εγκεφάλου είναι καλοήθεις. Όμως, επειδή ο εγκέφαλος περικλείεται από άκαμπτη οστέινη θήκη, οτιδήποτε αναπτύσσεται μέσα σ’ αυτά μπορεί να προκαλέσει βλάβη, πιέζοντας τις εσωτερικές δομές του εγκεφάλου. Σαν αποτέλεσμα, οι καλοήθεις όγκοι του εγκεφάλου και των μεμβρανών που τον περιβάλλουν (των μηνίγγων) είναι πάντα επικίνδυνοι.

Κακοήθεις Όγκοι: Τα χαρακτηριστικά των κακοηθών όγκων είναι διαφορετικά από εκείνα των καλοηθών. Τα κύτταρα του κακοήθους όγκου δεν παραμένουν σε ένα καλά καθορισμένο, σφαιρικό όγκο. Αντίθετα, εισβάλλουν στους γύρω ιστούς και μπορεί να εξαπλωθούν, σαν τις δαγκάνες ενός κάβουρα (καρκίνου) από όπου προέρχεται και ο όρος καρκίνος. Οι καρκίνοι τρυπώνουν στους γύρω ιστούς και όργανα, ενσωματώνονται με αυτά και συχνά τα καταστρέφουν. Τα κύτταρα των κακοήθων όγκων εξαπλώνονται επίσης κατά μήκος των επιφανειών των ιστών και στα αιμοφόρα και λεμφοφόρα αγγεία για να εισβάλουν σε όργανα σε άλλα μέρη του σώματος.

Πηγή: Ιατρικές Εκδόσεις Μανιατέας, MEDICAL EDITOR (CHARLES B. CLAYMAN, MD)

Ανάγκη νομοθέτησης της τηλεϊατρικής στην Ελλάδα

Η αλματώδης εξέλιξη της τεχνολογίας και των ψηφιακών τηλεπικοινωνιών έδωσε μια καινούργια ώθηση για την ανάπτυξη τουλάχιστον 3 νέων κινητήριων παραγωγικών δυνάμεων στην ιατρική και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Χαρακτηριστικά αναφέρω:

 

  • Πρώτον την Telemedicine με εφαρμογές όπως Τηλεϊατρική, Τηλεσυμβουλευτική και Τηλεφροντίδα, που αφορούν παροχή ιατρικής υψηλού επιπέδου για άτομα που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές ή ακόμα και σε αστικά κέντρα χωρίς τη δυνατότητα πρόσβασης, είτε γιατί δεν θέλουν ή δεν μπορούν να επισκεφθούν δομές υγείας.

 

  • Δεύτερον, η Προσωποποιημένη Ιατρική της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που στοχεύει στην παροχή ιατρικής ακριβείας για συγκεκριμένες ομάδες ατόμων και χρησιμοποιεί συστήματα διαχείρισης και μετρήσεων για την αξιοποίηση των ήδη δεδομένων υγείας αλλά και την διαμόρφωση μηχανισμών ανοικτών δεδομένων.

 

  • Τρίτον, οι Τεχνολογίες Τεχνητής Νοημοσύνης είναι σε θέση να εξάγουν συμπεράσματα από πληροφορίες που λαμβάνουν και έχουν τη δυνατότητα να μαθαίνουν από τα πρότυπα δεδομένων που επεξεργάζονται, αλληλεπιδρώντας με τον ασθενή με φυσικό τρόπο. Η τεχνητή νοημοσύνη αναμένεται να φέρει επανάσταση σε πολλούς τομείς της πρόληψης, της ανίχνευσης και της προαγωγής της υγείας.

 

Είναι αλήθεια πώς η τηλεϊατρική δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κλινική ιατρική και να δώσει από μόνη της λύσεις σε όλα τα ιατρικά προβλήματα. Ωστόσο, η χρησιμότητά της είναι μεγάλη και τα οφέλη της πολλά για όλους τους εμπλεκόμενους. Ειδικά, κατά την πρόσφατη παγκόσμια υγειονομική κρίση, το ενδιαφέρον για την τηλεϊατρική έχει εμφανώς ενισχυθεί αρκετά, καθώς πολλοί ασθενείς (κυρίως εκείνοι με χρόνια νοσήματα ή ασθενείς με Covid-19) παρακολουθούνται εξ’ αποστάσεως, προκειμένου να αποφευχθούν σοβαρές επιπλοκές στην υγεία τους.

 

Ενώ λοιπόν, όλοι γνωρίζουμε πόσο χρήσιμο εργαλείο είναι για την άσκηση του ιατρικού καθήκοντος, δεν υπάρχει ακόμη συγκεκριμένη νομοθεσία στην Ελλάδα σχετικά με τις προϋποθέσεις νόμιμης λειτουργίας της, με αποτέλεσμα η ευθύνη για την παροχή των ιατρικών υπηρεσιών της να βαρύνει αποκλειστικά τον ιατρό.

 

Αυτό προκύπτει από το Νόμο 3984/2011, που είναι το βασικό νομικό πλαίσιο για τη λειτουργία της τηλεϊατρικής στην Ελλάδα και ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρει: «…Ο θεράπων ιατρός… είναι υπεύθυνος να ζητά από τον ασθενή ή …από συγγενή α’ βαθμού, την ενυπόγραφη έγκριση χρησιμοποίησης υπηρεσιών τηλεϊατρικής. …ο θεράπων ιατρός χρησιμοποιεί υπηρεσίες τηλεϊατρικής κατά την κρίση του…».

Ο λόγος που η τηλεϊατρική στην Ελλάδα δεν διέπεται ακόμη από ειδική νομοθεσία είναι πως η αρχική θεώρηση των πραγμάτων είχε διαμορφώσει την άποψη ότι η υπάρχουσα νομοθεσία καλύπτουν επαρκώς τις υπηρεσίες της. Αντίθετα, 16 χώρες της ΕΕ διαθέτουν ειδικό θεσμικό πλαίσιο και χώρες όπως οι Η.Π.Α, ο Καναδάς, η Αυστραλία, αλλά και άλλες αναπτυσσόμενες σε Ασία και Αμερική, έχουν διαμορφώσει ειδικές ρυθμίσεις και νόμους για να διέπουν τις υπηρεσίες της τηλεϊατρικής.

Ας δούμε το παρόν ρυθμιστικό πλαίσιο στην Ελλάδα για την παροχή ιατρικών υπηρεσιών τηλεϊατρικής, τα προβλήματα που προκύπτουν και γιατί είναι αναγκαία η ανάπτυξη συγκεκριμένης νομοθεσίας. Υπάρχουν πολλοί νόμοι και διατάξεις, αλλά και Οδηγίες από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που καλύπτουν εν λόγω ζητήματα στη λειτουργία της τηλεϊατρικής στην Ελλάδα. Σκοπός όλων αυτών των νόμων και διατάξεων είναι η προστασία του ιατρικού απορρήτου και των προσωπικών δεδομένων.

Επιπροσθέτως, σύμφωνα με τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας:

  • Ο ιατρός ασκεί τα καθήκοντά του στην περιφέρεια του ιατρικού συλλόγου στον οποίο είναι εγγεγραμμένος.
  • Απαγορεύεται η πλανοδιακή άσκηση της ιατρικής.
  • Επιτρέπονται οι τακτικές ιατρικές επισκέψεις μετά από άδεια του κατά τόπου αρμόδιου ιατρικού συλλόγου.
  • Τα ιατρικά πιστοποιητικά και οι γνωματεύσεις εκδίδονται μετά από γραπτή ή προφορική αίτηση.
  • Τα ιατρικά πιστοποιητικά προϋποθέτουν την προηγούμενη εξέταση του ασθενούς.
  • Η έκδοση αναληθών ιατρικών πιστοποιητικών συνιστά πειθαρχικό και ποινικό αδίκημα.
  • Τέλος, σύμφωνα με σχετική νομολογία, εάν δεν έχει προηγηθεί αυτοπρόσωπη κλινική εξέταση, υφίσταται ιατρική αμέλεια σε περίπτωση λανθασμένης διάγνωσης ή θεραπείας.Άρα, στην τηλεϊατρική, αναδεικνύονται πολύπλοκα ζητήματα από την έλλειψη συγκεκριμένης νομοθετικής πρόβλεψης, όπως:
    1. η συνταγογράφηση σκευασμάτων μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με τις οδηγίες του ΕΟΠΥΥ,
    2. η λανθασμένη διάγνωση ή θεραπεία να αποτελεί λόγο ευθύνης του ιατρού, λόγω μη διενέργειας αυτοπρόσωπης κλινικής εξέτασης,
    3. η αναγκαιότητα έγγραφης συναίνεσης του ασθενούς,
    4. το ποιος ιατρός έχει υποχρέωση να ενημερώνει τον ασθενή, εάν απαιτείται η συνδρομή ειδικού ιατρού μέσω τηλεδιάσκεψης και κατ’ επέκταση ποιος ευθύνεται περί ιατρικού σφάλματος, και τέλος,
    5. θέματα ασφαλείας στις εφαρμογές της τηλεϊατρικής, ιατρικό απόρρητο, προστασία προσωπικών δεδομένων των ασθενών.Σχετικά με τησυναίνεση του ασθενούς, επειδή στην τηλεϊατρική διακυβεύονται ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, θα πρέπει να παραχωρείται εγγράφως, ώστε να αποδεικνύεται ότι ο ασθενής ή ο νόμιμος αντιπρόσωπός του έχει συναινέσει τόσο για την τηλεϊατρική πράξη όσο για τη λήψη, μετάδοση και επεξεργασία όλων των ευαίσθητων προσωπικών του δεδομένων, αφού κατά την άσκηση της τηλεϊατρικής υπάρχει κίνδυνος υποκλοπής των ιατρικών πληροφοριών από τρίτους που δεν είναι ιατροί. 

Τι συμβαίνει στην περίπτωση ιατρικού σφάλματος;

Αν και η σύγχρονη τεχνολογία διαθέτει τα μέσα ώστε να γίνεται η εξέταση του ασθενούς από απόσταση, είναι δυνατό να προκύψει ιατρικό σφάλμα με αποτέλεσμα τη βλάβη του ασθενούς. Ωστόσο, ο ιατρός, με βάση τη θεωρία της “ευθύνης του μέσου” και όχι του αποτελέσματος, οφείλει να προβεί σε διάγνωση, συνεκτιμώντας το πόρισμα στο οποίο καταλήγει με τη συγκεκριμένη περίπτωση του ασθενούς.Στην τηλεϊατρική, άλλος ιατρός μπορεί να διενεργεί τις ιατρικές πράξεις για τη διάγνωση και άλλος να τις εκτιμά. Εάν το πόρισμα της διάγνωσης αποδειχθεί πως δεν είναι σωστό θα πρέπει να διερευνηθεί σε ποιο στάδιο της διάγνωσης έγινε το λάθος. Εάν ο γενικός ιατρός δεν εκτίμησε ορθά την κλινική εικόνα του ασθενούς και την μετέφερε λανθασμένα στον ειδικό ιατρό, τότε θα πρέπει να ευθύνεται εκείνος και όχι ο ειδικός ιατρός που έβγαλε λάθος πόρισμα. Η ευθύνη είναι και του ειδικού ιατρού εάν το σφάλμα είναι εμφανές σε σημείο που θα μπορούσε να το διαπιστώσει και ο ίδιος.

Ποιος φέρει την ευθύνη για αποζημίωση σε περίπτωση ιατρικού σφάλματος;

Λόγω απουσίας ειδικής νομοθεσίας στην τηλεϊατρική, ισχύουν οι γενικοί κανόνες περί ιατρικής αστικής ευθύνης. Τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα όταν υπάρχει σχήμα ασθενούς – ιδιώτη ιατρού – τηλεϊατρού, καθώς πρέπει να ερευνηθούν διάφοροι παράγοντες, όπως εάν ο τηλεϊατρός είναι βοηθός εκπλήρωσης ή προστηθείς του ιδιώτη ιατρού, εάν συνεργάζονται δύο ή περισσότεροι ιατροί διαφορετικών ειδικοτήτων και ποια είναι τα πεδία αρμοδιότητας του καθενός.

Πώς διασφαλίζεται το ιατρικό απόρρητο;

Στην τηλεϊατρική, οι πληροφορίες ανταλλάσσονται μεταξύ ασθενών και ιατρών με κίνδυνο να υποκλαπούν, να αλλοιωθούν ή να καταστραφούν από μη εξουσιοδοτημένους χρήστες. Η διασφάλιση του ιατρικού απορρήτου είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα, κυρίως για τη διευθέτηση του βαθμού ευθύνης του ιατρού ως προς την υποκλοπή των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων των ασθενών. Ακόμη και στις Η.Π.Α., όπου οι υπηρεσίες τηλεϊατρικής είναι ευρέως διαδεδομένες, οι πρόσφατες οδηγίες σχετικά με την χαλάρωση των διαδικασιών, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση του Covid-19, έχουν δημιουργήσει προβλήματα προστασίας της ιδιωτικότητας.

Συνοψίζοντας, όλα τα προαναφερόμενα ζητήματα είναι πολύπλοκα, καθώς εμπλέκονται πολλά είδη δικαίου. Είναι αναγκαίο να διαμορφωθεί ένα ξεκάθαρο νομοθετικό πλαίσιο για την παροχή υπηρεσιών τηλεϊατρικής που θα κατοχυρώνει πλήρως την ιατρική πράξη και τα δικαιώματα του ασθενούς χωρίς περιθώρια αμφιβολίας.Θα πρέπει να εξεταστούν νομικά και δεοντολογικά θέματα, όπως:

        • Ρόλοι & ευθύνες φυσικών προσώπων και φορέων
        • Ασφάλεια & ακεραιότητα δεδομένων, συστημάτων και εγκαταστάσεων
        • Δικαιώματα & υποχρεώσεις ασθενών
        • Καθορισμός ευθύνης παροχής υπηρεσιών Τηλεϊατρικής
        • Θέσπιση νόμου για την Τηλεϊατρική

Το ρυθμιστικό πλαίσιο θα πρέπει να ορίζει τις προδιαγραφές ποιότητας και ασφάλειας και να διασφαλίζει μια διαδικασία πιστοποίησης με αντίστοιχους φορείς, ανάλογη με αυτή που ακολουθείται για οποιοδήποτε ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό.

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι στην παρούσα φάση διεξάγονται συγκυριακά υπηρεσίες τηλεϊατρικής, βάσει Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, μόνο για πάσχοντες από Covid-19 και για όσο διάστημα διαρκεί η πανδημία.Επίσης, θα πρέπει να αναθεωρηθούν οι συμβάσεις των ιατρών με τον ΕΟΠΥΥ ώστε να προστεθεί και η περίπτωση αποζημίωσης για υπηρεσίες τηλεϊατρικής. Ομοίως, θα πρέπει να διαμορφωθεί πλαίσιο αποζημίωσης από τον ασφαλιστικό φορέα υπηρεσιών υγείας, οι οποίες παρέχονται μέσω ψηφιακών πλατφορμών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Γερμανία ψήφισε νόμο που θα επιτρέπει τη συνταγογράφηση ψηφιακών εφαρμογών βάσει κριτηρίων και με αξιολόγηση για την παραμονή τους σε ετήσια βάση ανάλογα με την αποτελεσματικότητα. Η κίνηση αυτή οδήγησε στην άμεση δημιουργία ιδιωτικών και δημόσιων επενδυτικών κεφαλαίων με σκοπό την επένδυση σε ανάπτυξη τέτοιου είδους εφαρμογών.

Δεδομένου ότι η τηλεϊατρική είναι πολύ σημαντική στην Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής κατανομής της, και με βάση τις συνθήκες που επικρατούν λόγω της τρέχουσας παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης, η έλλειψη ξεκάθαρου νομοθετικού πλαισίου αποτελεί τροχοπέδη στην ευρύτερη εφαρμογή της.  Καλούμε, λοιπόν, την Πολιτεία να φροντίσει για αυτό το αίτημα της ιατρικής κοινότητας προς όφελος όλου του κοινωνικού συνόλου.

Του Χριστόφορου Τζερμιά, Αντιπρόεδρος Πειθαρχικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (Ι.Σ.Α.) Πηγή: virus.com.gr

Παραπληροφόρηση και Ψευδείς Ειδήσεις: Αλφαβητισμός και Δημόσια Υγεία

Η Εφη Σίμου, Αναπλ. Καθηγήτριας Επικοινωνίας και ΜΜΕ στη Δημόσια Υγεία, Τμήμα Πολιτικών Δημόσιας Υγείας, Σχολή Δημόσιας Υγείας, ΠΑΔΑ

αναφέρει ενδεικτικά ότι στις μέρες μας, λόγω του Covid19, η αναβάθμιση και η εξέλιξη του ψηφιακού συστήματος και της τεχνολογίας που αφορούν την τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί μια μεγάλη πρόκληση.  Είναι απαραίτητο να γίνει ανεύρεση του ποσοστού του πληθυσμού που θα μπορεί να σκέφτεται κριτικά και όχι αφομοιώνοντας και κυρίως διασπείροντας λανθασμένες πληροφορίες,  χωρίς σκέψη.

Ο αλφαβητισμός στην Υγεία (Health Literacy) είναι η ικανότητα του ενός να βρίσκει, να ερμηνεύει, να κατανοεί και να αξιολογεί τις πληροφορίες που αφορούν στην Υγεία και τις υπηρεσίες Υγείας και κυρίως να τις χρησιμοποιεί για να προστατέψει και να την  προαγάγει. Οι σύγχρονες κοινωνίες στην εποχή της ραγδαίας ανάπτυξης των μέσων επικοινωνίας και μαζικής ενημέρωσης βιώνουν ένα παράδοξο: ενώ οι πολίτες βρίσκονται καθημερινά εκτεθειμένοι σε πληθώρα πληροφοριών Υγείας, καθίσταται εξαιρετικά δύσκολο να φιλτράρουν και να χρησιμοποιήσουν την πληροφορία που τους δίνεται ορθά.

Ο αλφαβητισμός  στην Υγεία αποτελεί μια σημαντική μορφή κοινωνικού κεφαλαίου. Όλοι σε κάποιο στάδιο της ζωής μας, ιδιαίτερα όταν είμαστε ευάλωτοι από την ασθένεια ή αντιμέτωποι με έναν κίνδυνο, χρειαζόμαστε βοήθεια στο να αντιληφθούμε πλήρως κάποια πληροφορία υγείας και παράλληλα στήριξη για να πλοηγηθούμε σε ένα κατακερματισμένο Σύστημα Υγείας. Ο αλφαβητισμός στην υγεία αφορά στο δικαίωμα των πολιτών να γνωρίζουν την αλήθεια για τους παράγοντες και τις συνθήκες που επηρεάζουν την υγεία τους και να ασκούν τα καθήκοντα τους.

Παραθέτουμε κάποιες βασικές οδηγίες, προκειμένου να διαπιστώσουμε αν μια είδηση είναι πραγματική ή ψευδής :

Ψάξτε την πηγή της δημοσίευσης. Παρουσιάζει στοιχεία επικοινωνίας και υπεύθυνων λειτουργίας της; Ψάξτε επίσης ποια ΜΜΕ δημοσίευσαν την πληροφορία.

Διαβάστε όλο το άρθρο και όχι μόνο τον τίτλο. Οι τίτλοι κάποιες φορές παραπλανούν.

Μην πιστεύετε ότι η φωτογραφία που συνοδεύει ένα άρθρο ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο του.

Όταν κάτι γίνεται viral, δεν σημαίνει πάντα ότι είναι ακριβές ή σημαντικό να αναπαραχθεί.

Ρωτήστε κάποιον ειδικό για περισσότερες και πιο εξειδικευμένες πληροφορίες. Η παραπληροφόρηση μπορεί να βλάψει σοβαρά την υγεία σας ή ακόμα και να βάλει σε κίνδυνο τη ζωή σας.

Μην αναδημοσιεύετε κάτι πριν ελέγξετε την αξιοπιστία του.  Αναδημοσιεύστε μόνο εάν ξέρετε σίγουρα ότι η πληροφορία είναι αξιόπιστη.

Παραπληροφόρηση και ψευδείς ειδήσεις: Αλφαβητισμός και Δημόσια Υγεία

 

Κατανοώντας τον καρκίνο

Οι πολλοί και διάφοροι τύποι καρκίνου έχουν πάρει χωριστές ονομασίες  που σχεδόν πάντα περιλαμβάνουν το όνομα του ιστού ή του οργάνου που πρωτοεμφανίζονται. Πέρα από αυτή την ταξινόμηση, όλοι οι καρκίνοι μπορεί να διαιρεθούν σε τρεις κύριες ομάδες, σύμφωνα με τον ιστό προέλευσή τους.

Αρχικά, έχουμε την ομάδα 1 που είναι τα καρκινώματα, όπου είναι η πιο συνηθισμένη ομάδα καρκίνων. Ξεπηδάνε από κύτταρα στο ενδοθήλιο οποιουδήποτε μέρους του σώματος. Τα καρκινώματα περιλαμβάνουν τους καρκίνους που ξεκινάνε από τους βρόχους (καρκίνοι του πνεύμονα), τους καρκίνους του μαστού και του δέρματος και τους καρκίνους του στομάχου, παγκρέατος του παχέος εντέρου και μήτρας.

Επιπλέον, η ομάδα 2 αποτελείται από τα σαρκώματα, τα οποία ξεπηδάνε από τη μάζα των στηρικτικών και συνδετικών ιστών του σώματος, όπως είναι οι μύες, οι τένοντες και τα οστά. Τα σαρκώματα είναι λιγότερο συνηθισμένα από τα καρκινώματα αλλά υπάρχουν περισσότεροι διαφορετικοί τύποι σαρκωμάτων από ότι καρκινωμάτων.

Τέλος, η ομάδα 3 αποτελείται από άλλους τύπους καρκίνου, που συνήθως σήμερα θεωρούνται ότι ξεχωρίζουν από τα σαρκώματα, είναι εκείνοι που ξεκινάνε από το μυελό των οστών και τα λεμφικά συστήματα. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι λευχαιμίες, τα λεμφώματα και τα μυελώματα.

Ένας καρκίνος που παραμένει στη θέση όπου αναπτύχθηκε αρχικά, λέγεται πρωτοπαθής. Τα όρια του πρωτοπαθούς όγκου που εξαπλώνεται δεν είναι συχνά σαφώς καθορισμένα και μπορεί να είναι δύσκολο να καθορίσουμε πόσο πολύ έχει εξαπλωθεί. Για το λόγο αυτό οι χειρουργοί, όταν είναι δυνατόν, αφαιρούν ένα σημαντικό τμήμα ιστών που φαίνονται φυσιολογικοί, γύρω από τον όγκο.

Η ολική αφαίρεση ενός καρκίνου συχνά δεν επιτυγχάνει την πρόληψη μιας υποτροπής στην αρχική θέση, σε κοντινές δομές ή σε άλλα μέρη του σώματος. Αυτό γίνεται γιατί τα καρκινικά κύτταρα συχνά εξαπλώνονται από τον πρωτοπαθή όγκο, μέσω του λεμφικού συστήματος ή της κυκλοφορίας του αίματος, πριν αρχίσει η θεραπεία. Η διαδικασία αυτή λέγεται μετάσταση. Στη διάρκεια της μετάστασης, ένας πρωτοπαθής όγκος στέλνει μικροσκοπικά μικρές, αφανείς, δευτερεύουσες αποικίες σε άλλα σημεία στο σώμα. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, η αφαίρεση ενός πρωτοπαθούς όγκου δε θεραπεύει τον καρκίνο, γιατί οι δευτερεύουσες αποικίες τελικά θα σχηματίσουν όγκους.

Πηγή: Ιατρικές Εκδόσεις Μανιατέας, Medical Editor (CHARLES B. CLAYMAN, MD)

STOP cancer in the workplace. Ευρωπαική Δράση για την μείωση κρουσμάτων επαγγελματικού καρκίνου

Ο καρκίνος θεωρείται η κύρια αιτία των επαγγελματικών θανάτων στην ΕΕ. Είναι σαφές ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο περαιτέρω δράσης για τη μείωση των κρουσμάτων επαγγελματικού καρκίνου. Για τον λόγο αυτόν, στις 25 Μαΐου 2016, έξι ευρωπαϊκοί οργανισμοί υπέγραψαν συμφωνία με την οποία δεσμεύονται να εφαρμόσουν σχέδιο εθελοντικής δράσης με σκοπό τη μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση σχετικά με τους κινδύνους που απορρέουν από την έκθεση σε καρκινογόνους παράγοντες στον χώρο εργασίας, καθώς και την ανταλλαγή ορθών πρακτικών. Η συμφωνία ανανεώθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2019.

Στο πλαίσιο του συνεδρίου της Γερμανικής Προεδρίας με θέμα «STOP cancer in the workplace» (Σταματήστε τον καρκίνο στον χώρο εργασίας)  στις 9 και 10 Νοεμβρίου 2020, οι εταίροι του χάρτη πορείας παρουσίασαν τη νέα στρατηγική για την περίοδο 2020-2024 .

Στρατηγική για την περίοδο 2020-2024

Για την περίοδο 2020-2024 καθορίζονται οι ακόλουθοι τέσσερις στόχοι:

  • Ευαισθητοποίηση των επιχειρήσεων και των εργαζομένων σχετικά με τους κινδύνους έκθεσης σε καρκινογόνες ουσίες και την ανάγκη ανάληψης προληπτικής δράσης σε ολόκληρη την Ευρώπη.
  • Παροχή βοήθειας σε επιχειρήσεις και εργαζομένους για την πρόληψη της έκθεσης σε καρκινογόνους παράγοντες στους χώρους εργασίας και την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεών τους στο εργατικό δυναμικό.
  • Κινητοποίηση των ενδιαφερόμενων μερών και αύξηση της συμμετοχής των εμπλεκόμενων φορέων προκειμένου να πολλαπλασιαστούν οι προσπάθειες σε ολόκληρη την Ευρώπη.
  • Στόχευση της καινοτομίας ώστε να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στα ερευνητικά πορίσματα και τις ανάγκες των επιχειρήσεων.

Συμμετοχή στον Χάρτη πορείας

Από το 2021, οι εταίροι του χάρτη πορείας θα συμμετέχουν σε διάφορες δραστηριότητες για την επίτευξη μεγαλύτερου αντίκτυπου. Στόχος όλων των δραστηριοτήτων θα είναι να συμβάλουν στην πρόληψη της έκθεσης των εργαζομένων σε καρκινογόνους παράγοντες. Οι προκλήσεις είναι πρωτοπόρες και υλοποιούνται από μικρές ομάδες εταίρων του χάρτη πορείας. Ωστόσο, χρειάζονται τη συμβολή άλλων για να επιτύχουν το στόχο τους. Στις δραστηριότητες θα συμμετάσχουν  και αρκετές χώρες. Οργανώσεις από όλη την Ευρώπη καλούνται επίσης να συμμετάσχουν σε μία ή περισσότερες από αυτές τις προκλήσεις και να συμβάλουν στην ολοκλήρωσή τους.

Για να υποβάλετε την πρωτοβουλία σας, επισκεφθείτε την ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.roadmaponcarcinogens.eu  

Πηγή: https://osha.europa.eu/el/themes/dangerous-substances/roadmap-to-carcinogens

Ο αντίκτυπος του Covid-19 στην αντιμετώπιση του καρκίνου

Στις μέρες μας, παρά την έξαρση του Covid19, η φροντίδα του καρκίνου πάει αρκετά καλά, με αποτέλεσμα την αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Σημαντική όμως προϋπόθεση, για την αποτελεσματική φροντίδα και διαχείριση της ασθένειας είναι η προηγμένη πρόληψη, θεραπεία και χειρουργικές επεμβάσεις.

Σύμφωνα με την Ογκολογική πλατφόρμα EFPIA, όπου δημοσιεύτηκε μία έκθεση συμπεριλαμβανομένων οργανώσεων ασθενών, παρόχων Υγειονομικής περίθαλψης, πληρωτών, οργανισμών HTA και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων με βάση τον αντίκτυπο του Covid-19 στην φροντίδα του καρκίνου, λέγεται ότι οι κλινικές έχουν περιοριστεί και έχουν αναβάλει ή περιορίσει τις λειτουργίες τους.

Επιπλέον, η θεραπεία και η παρακολούθηση παρεμποδίστηκαν σοβαρά, λόγω του κινδύνου των επισκέψεων στο νοσοκομείο, της μειωμένης διαθεσιμότητας των επαγγελματιών υγείας και των λιγότερων πόρων για μετάγγιση αίματος και χειρουργική περίθαλψη. Οι ίδιοι ασθενείς ήταν σχεδόν αδύνατο να επισκέπτονται νοσοκομεία για τη φροντίδα του καρκίνου τους.

Από την άλλη πλευρά, πέρα από τα αρνητικά της υπόθεσης υπήρχαν και κάποια θετικά. Αυτά βασίζονταν, κυρίως στην ανάπτυξη της υιοθέτησης ψηφιακής υγείας και της μεγαλύτερης ευελιξίας στην ανάπτυξη και έγκριση καινοτόμων λύσεων. Σύμφωνα με ειδικούς, υπάρχουν έξι τρόποι βελτίωσης της πρόσβασης στη φροντίδα του καρκίνου. Πιο αναλυτικά, έγινε λόγος για την αντιμετώπιση του καρκίνου έγκαιρα, χρησιμοποιώντας καινοτόμες πρακτικές, που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ακόμη, να συνεχιστεί η εντατικοποιημένη ευρωπαϊκή συνεργασία στην κλινική αξιολόγηση για την αποτελεσματικότερη χρήση των πόρων μετά την πανδημία.

Τέλος, να συνεχιστεί η υιοθέτηση της ψηφιακής υγείας για να αυξηθεί η απομακρυσμένη περίθαλψη και να χρησιμοποιηθούν πόροι για την υγειονομική περίθαλψη πιο αποτελεσματικά μετά την πανδημία. Αξίζει να σημειωθεί ότι, μέσω της πανδημίας πρέπει να καλλιεργήσουμε τα συστήματα Υγειονομικής περίθαλψης, ώστε να είναι πιο κατάλληλα για το μέλλον.

Περισσότερα : Hofmarcher, T Et al. (2019) Συγκριτική έκθεση για τον καρκίνο στην Ευρώπη 2019, έκθεση ΙΗΕ 2019: 7. ΙΗΕ: Lund, Σουηδία

Ακτινοβολία και καρκίνος

Η υψηλής ενέργειας ακτινοβολία από τις ακτίνες Χ, τις ραδιενεργές ουσίες και τις κοσμικές ακτίνες, διαπερνάει όλα τα κύτταρα του σώματος. Οι πιο πολλοί άνθρωποι όμως, εκτίθενται μόνο σε μικρές δόσεις και ο κίνδυνος να πάθουν καρκίνο είναι μικρός. Υπάρχει πολύ μεγαλύτερος κίνδυνος καρκίνου από τις μεγάλες δόσεις μη ιονίζουσας ακτινοβολίας του ήλιου που απορροφούν όσοι κάνουν υπερβολική ηλιοθεραπεία.

Η πρώτη περίπτωση καρκίνου σε άτομο που δούλευε ακτίνες Χ αναφέρθηκε το 1902, μέσα σε 7 περίπου χρόνια από την ανακάλυψη των ακτινών Χ από το Ρέντγκεν. Μέσα σε 15 χρόνια υπήρξαν 100 περίπου περιπτώσεις. Αργότερα, έγινε φανερό ότι οι άλλες πηγές ιονίζουσας ραδιενέργειας (που λέγεται έτσι επειδή μπορεί να μετατοπίζει ηλεκτρόνια από τα άτομα) ήταν εξίσου επικίνδυνες. Καρκίνος του πνεύμονα αναπτύχθηκε σε μεταλλωρύχους που δούλευαν με ραδιενεργά μεταλλεύματα ουρανίου. Και καρκίνος των οστών αναπτύχθηκε σε εργάτες που έβαζαν ραδιενεργό φωσφορίζον χρώμα στους αριθμούς στις πλάκες ρολογιών.

Από τότε βρέθηκε ότι η ιονίζουσα ραδιενέργεια προκαλεί μία αύξηση στη συχνότητα σχεδόν όλων των τύπων καρκίνων και οι άνθρωποι που δουλεύουν με πηγές ακτινοβολίας παίρνουν δραστικά μέτρα ασφαλείας για να προστατευτούν. Οι καρκίνοι που προκαλούνται με τον τρόπο αυτό δεν εμφανίζονται αμέσως, αλλά μπορεί να περάσουν μέχρι και 40 χρόνια να εμφανιστούν. Αυτό, μαζί με το γεγονός ότι οι καρκίνοι που προκαλούνται από ραδιενέργεια δεν μπορεί να ξεχωρίσουν από τους καρκίνους που προκαλούνται από άλλους μηχανισμούς, κάνει δύσκολο το να είμαστε βέβαιοι ή όχι αν ένας συγκεκριμένος όγκος παρουσιάστηκε μόνος του ή προκλήθηκε από ραδιενέργεια.

Πως η ακτινοβολία επηρεάζει το σώμα;

Η Ιονίζουσα ακτινοβολία διαπερνά όλα τα κύτταρα του σώματός, αλλά υπάρχει μεγάλη διαφοροποίηση ως προς την ευπάθεια ανάμεσα στα διάφορα κύτταρα. Μερικοί ιστοί, όπως εκείνοι του σκελετού, του δέρματος και του παγκρέατος είναι πολύ λιγότερο ευαίσθητοι στην ακτινοβολία από άλλους ιστούς, όπως ο μυελός των οστών και το επιθήλιο του λεπτού εντέρου. Ο καρκίνος είναι πιο πιθανό να συμβεί σε ιστούς που έχουν εκτεθεί άμεσα σε ακτινοβολία, αν και μπορεί να συμβεί επίσης σε ιστούς που δεν έχουν εκτεθεί άμεσα.

Οι κίνδυνοι

Οι μόνοι άνθρωποι που διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο καρκίνου από την έκθεση σε ακτινοβολία, είναι εκείνοι που ήταν κοντά σε μία πυρηνική έκρηξη ή έχουν προσβληθεί άμεσα από μεταφερόμενη ραδιενέργεια (Fallout) μετά από δοκιμή πυρηνικού όπλου. Επιπλέον, στις πιο πολλές περιπτώσεις, ένα άτομο πιθανόν δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να περιορίσει τον κίνδυνο καρκίνου που προκαλείται από ακτινοβολία. Τέλος, οι καρκίνοι που πιθανόν μπορεί να αποφευχθούν είναι εκείνοι από περιττές ακτινογραφίες και όσοι συμβαίνουν σε ανθρώπους που εργάζονται με ακτινοβολία.

Πηγή: Ιατρικές Εκδόσεις Μανιάτες Medical Editor: Charles B. Clayman, MD

 

Το μέλλον των εμβολίων του Covid

Σύμφωνα με ιατρικές έρευνες, όλα τα εμβόλια κατά του Covid19, που κυκλοφορούν παγκοσμίως έχουν αποδειχθεί κατάλληλα ώστε να αποτρέπουν τις λοιμώξεις και τις μεταλλάξεις. Τον Μάιο του 2021, κρίθηκε αναγκαία η χορήγηση εμβολίου PFIZER σε παιδιά μεταξύ ηλικίας 12 και 15 ετών, ενώ προηγουμένως είχε αποφασιστεί από την επιτροπή ειδικών να εμβολιάζονται μόνο τα άτομα ηλικίας 16 ετών και άνω.

Σύμφωνα με τους ειδικούς του κέντρου ελέγχου και πρόληψης νοσημάτων (CDC), το κλειδί για την αντιμετώπιση του κορονοϊού και την επιστροφή των ατόμων στην καθημερινότητά τους, είναι ο εμβολιασμός. Όμως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όπου οι ειδικοί προβλέπουν ότι το όλο ζήτημα του κορωναϊού θα παραμείνει για πολύ περισσότερο από όσο νομίζουμε, καθώς το συγκρίνουν με ισπανική γρίπη, η οποία παραμένει σήμερα με τη μορφή εποχιακής γρίπης.

Με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα η Πανδημία 2019 ήταν το κλειδί αφύπνισης για την επιστημονική κοινότητα. Εκτός από τα υπάρχοντα εμβόλια γίνεται λόγος και για άλλα εκατοντάδες, τα οποία βρίσκονται σε εξέλιξη και είναι στη διαδικασία δοκιμής. Το γεγονός αυτό, συνδέεται και με την ανάπτυξη θεραπειών που θα καλύψουν τα ιογενή στελέχη καθώς και για την αντιμετώπιση των ασθενών και τη θεραπεία τους που ήδη πάσχουν από τα συμπτώματα Covid19.

Επιπλέον, όσον αφορά τα εμβόλια που κυκλοφορούν, η επίδρασή τους δεν είναι δια βίου. Η Pfizer και η Moderna δήλωσε ότι τα εμβόλια είναι αποτελεσματικά για τουλάχιστον έξι μήνες, με αποτέλεσμα να χρειαστούν ενισχύσεις αμέσως μετά τη λήξη αυτής της προθεσμίας. Επιπρόσθετα, η φαρμακευτική εταιρεία Novavax επεξεργάζεται ένα νέο εμβόλιο το οποίο θα είναι αποτελεσματικό τόσο για τη γρίπη όσο και για τον Covid19, και θα είναι διαθέσιμο μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Ένα άλλο υποψήφιο εμβόλιο που θα αναπτυχθεί (“Duke”) προστατεύει από τις μεταλλάξεις. Τα εμβόλια Pfizer και Moderna αντέχουν σε χαμηλές θερμοκρασίες για αποθήκευση, γεγονός που μπορεί να αποδειχθεί πρόκληση για τη μεταφορά και αποθήκευση από εγκαταστάσεις Υγειονομικής περίθαλψης.

Λέγεται πως το εμβόλιο της επόμενης γενιάς, θα μπορεί να παραλείψει εντελώς τέτοια εμπόδια και θα λαμβάνονται απευθείας από το σπίτι. Κάποια, θα λαμβάνονται ως ρινικό σπρέι με άμεση δράση της αναπνευστικής οδού, θα μειώσει τον κίνδυνο μετάδοσης ιών που εμβολιάστηκαν. Μία άλλη φαρμακευτική εταιρεία εργάζεται για ένα εμβόλιο που είναι σε μορφή χαπιού. Τέλος, πέρα από την πρόληψη υπάρχει και η θεραπεία. Ο εμβολιασμός είναι πράγματι σημαντικός για την πρόληψη της ιογενούς λοίμωξης και της εξάπλωσης, αλλά δεν είναι λίγα τα άτομα τα οποία μολύνθηκαν και πάσχουν από εξουθενωτικά συμπτώματα.

Όπως δήλωσε ο Dr Fauci, ακόμη και αν έχουμε τώρα τα εμβόλια κατά του Covid19, οι θεραπευτικές αγωγές λείπουν. Στηριζόμαστε σε εμβόλια τα οποία είναι κάτι σαν υποστηρικτικά μέτρα, αλλά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Επίσης η pfizer στοχεύει σε μια θεραπεία ως στοματική σύνθεση όπου οι ασθενείς θα λαμβάνουν ένα χάπι το οποίο θα σταματάει την αναπαραγωγή του ιού στην αναπνευστική μας οδό. Αυτό έχει δοκιμαστεί μόνο σε ζώα αλλά σύντομα θα εισέλθει στις πρώτες δοκιμές σε ανθρώπους. Με βάση τον καθηγητή Mc Milan μια τέτοια θεραπεία θα είναι διαθέσιμη ως το 2023. Αυτές οι διαδικασίες χρειάζονται χρόνο και πρέπει να προσέξουμε τα υγειονομικά μέτρα για να περιορίσουμε την εξάπλωση του ιού όσο μπορούμε.

Πηγή: https://efpia.eu/news-events/the-efpia-view/statements-press-releases/keep-the-progress-on-cancer-care-new-report-draws-lessons-from-covid-19

Covid-19 και Μυοκαρδίτιδα

Σύμφωνα με τις υπάρχουσες συνθήκες υγείας, σε ασθενείς µε µυοκαρδίτιδα από COVID-19 η χορήγηση υδροξυχλωροκίνης δε φαίνεται να µειώνει τον κίνδυνο διασωλήνωσης ή θανάτου. Παρόλα αυτά τα περιστατικά οξείας µυοκαρδίτιδας σε ασθενείς µε νόσο COVID-19 αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς µε συνδυασμό ανοσοσφαιρινών και καρτικοστεροειδών, ωστόσο η αποτελεσματικότητά τους δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί από µεγάλες πολυκεντρικές µελέτες. Η προσθήκη ιντερφερόνης Β’ στην αντιϊκή αγωγή σε ασθενείς µε ήπιας ή µέτριας σοβαρότητας λοίµωξης από COVID-19 και καρδιακή συµµετοχή φαίνεται να µειώνει το ιικό φορτίο και τη διάρκεια της νοσηλείας.

Τα µέχρι τώρα δεδοµένα για τη χρήση των στατινών ως αντιφλεγμονώδεις παράγοντες σε νόσο COVID και καρδιακή συµµετοχή είναι αντικρουόμενα. Επιπλέον, με βάση τις οδηγίες της ELSO (Extracorporeal Life Support Organization) υπάρχει σύσταση για χρήση του ECMO σε ασθενείς µε COVID και εικόνα καταπληξίας, εφόσον δεν υπάρχουν σημαντικές συννοσηρότητες. Ακόμη, η µεταµόσχευση καρδιάς αποτελεί πρόκληση στην εποχή του COVID19.

Σύμφωνα µε ένα πρόσφατο κοινό position Paper από την CHA (Chinese Heart Failure Association & National Heart Failure Committee) και την HFA (Heart Failure Association) της ESC (European Society of Cardiology) τα οξέα στεφανιαία σύνδροµα σε ασθενείς µε COVID-19 πρέπει να αντιμετωπίζονται σύµφωνα µε τις υπάρχουσες κατευθυντήριες οδηγίες. Συγκεκριμένα, η αντιϊκή αγωγή µε λοπιναβίρη/ριτοναβίρη µειώνει τη δραστικότητα της κλοπιδογρέλης, αυξάνει τη δραστικότητα της τικαγκρελόρης, ενώ δεν επηρεάζει τη δράση της πρασουγρέλης. Τα φάρµακα που έχουν χρησιµοποιηθεί για την αντιµετώπιση της νόσου COVID-19 όπως τα remdesivir, λοπιναβίρη/ροτιναβίρη, υδορξυχλωροκίνη και αζιθροµυκίνη έχουν ενοχοποιηθεί για παράταση του διαστήµατος QT µε συνεπακόλουθη προαρρυθµική δράση.

Τέλος, πρέπει να σημειωθεί πως οι ασθενείς µε καρδιακή ανεπάρκεια και επιβεβαιωμένη νόσο COVID συνιστάται να συνεχίζουν κανονικά την αγωγή τους για την καρδιακή ανεπάρκεια.

 

Πηγή: «Θεραπευτικές Εξελίξεις 2021», ΕΚΠΑ,Μ.Α. Δημόπουλος