Ο Σεπτέμβριος έχει καθιερωθεί ως ο μήνας για την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση, σχετικά με τον καρκίνο στην παιδική ηλικία (Childhood Cancer Awareness Month).
Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Παιδιατρικής Αιματολογίας – Ογκολογίας (ΕΕΠΑΟ), είναι ένα νόσημα που μπορεί να νικηθεί αλλά συχνά με επίπονες και μακροχρόνιες προσπάθειες και σοβαρές άμεσες και απώτερες επιπλοκές.
Στην Ελλάδα τα νούμερα είναι 300 με 350 νέες διαγνώσεις,ενώ σε όλη την Ευρώπη υπολογίζεται ότι περιπου 6000 παιδιά καταλήγουν λόγω καρκίνου.
Οι Παιδίατροι Ογκολόγοι-Αιματολόγοι, Έλενα Σολωμού και Αντώνης Καττάμης (Καθηγητής ΕΚΠΑ) αναφέρουν ότι στις αρχές του 2020, η πανδημία COVID-19 είχε σαν αποτέλεσμα να στραφεί η ερευνητική κοινότητα σε ένα νέο δρόμο ερευνητικής προσέγγισης.
Στο Lancet Oncology η εργασία της Sheena Mukkada και συνεργατών έδειξε ότι η επιστημονική κοινότητα αυτή τη δύσκολη εποχή είναι ενωμένη για το κοινό καλό. Στην προοπτική μελέτη αυτή αναλύθηκαν τα δεδομένα παιδιών και εφήβων (<19 ετών) με καρκίνο και COVID-19 σε όλο τον κόσμο. Χαρακτηριστικά, χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από περίπου 1500 ασθενείς από 131 νοσοκομεία σε 45 χώρες, συμπεριλαμβανομένων και ασθενών από την Ελλάδα. Οι 259 (19,9%) από τους ασθενείς είχαν σοβαρή ή κρίσιμη λοίμωξη, ενώ 50 (3,8%) περιπτώσεις κατέληξαν. Συγκρίνοντας τα δεδομένα με τους ενήλικες, η θνητότητα σε ενήλικες με καρκίνο αγγίζει το 28%, πολύ υψηλότερο από ότι στα παιδιά.
Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για κάθε στρατηγικό σχεδιασμό των συστημάτων υγείας κάθε χώρας. Τα νοσήματα αυτά στην παιδική ηλικία είναι θεραπεύσιμα, με συνολική επιβίωση στο 80% σε χώρες υψηλού εισοδήματος. Όταν όμως δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι πόροι όπως σε χώρες χαμηλού εισοδήματος και μεσαίου εισοδήματος, (όπου μάλιστα εκεί καταγράφονται περίπου τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου αριθμού του παιδικού καρκίνου), μόνο το 20-30% των ατόμων έχουν μακροχρόνια επιβίωση. Καθυστερήσεις στην έγκαιρη ανίχνευση, κακή πρόσβαση σε διαγνωστικές υπηρεσίες απουσία πλήρους πρόσβασης στα απαιτούμενα αντικαρκινικά φάρμακα, υψηλότερα ποσοστά συννοσηρότητας (π.χ. υποσιτισμός, λοιμώξεις και φτώχεια) καθώς και η άρνηση ή και η εγκατάλειψη της θεραπείας αποτελούν συνηθισμένα φαινόμενα, με αποτέλεσμα αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα. Όλοι αυτοί οι παράγοντες έχουν ως αποτέλεσμα χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης και υψηλότερα ποσοστά νοσηρότητας από ό, τι στις χώρες υψηλού εισοδήματος.
Τα δεδομένα από τη μελέτη αυτή μας παρέχουν τη δυνατότητα να αντιληφθούμε ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας υπάρχει μια μοναδική ευκαιρία να αναπτυχθούν και να εφαρμοστούν στρατηγικές προσαρμοσμένες σε συγκεκριμένα συστήματα υγείας και να μειωθούν παγκοσμίως οι ανισότητες στη διάγνωση και στη πρόσβαση για φαρμακευτική αγωγή στα παιδιά με καρκίνο.Η επιστημονική κοινότητα κάνει συντονισμένες προσπάθειες, με στόχο την επίτευξη υψηλών ποσοστών ίασης, με την καλύτερη δυνατή ποιότητα ζωής και τις ελάχιστες δυνατές μακροπρόθεσμες επιπλοκές
Η γενετική και η μοριακή βιολογία αποτελούν πλέον το απαραίτητο στοιχείο της διάγνωσης και θεραπείας, σε μεγάλο μέρος των νεοπλασμάτων των παιδιών και εφήβων. Η εξατομικευμένη θεραπεία, που θα αυξήσει περαιτέρω τις πιθανότητες ίασης των νεαρών ασθενών, μειώνοντας την άμεση και απώτερη τοξικότητα, είναι ένας στόχος που μπορεί να γίνει πραγματικότητα στο άμεσο μέλλον.
Καθένας μας μπορεί να βοηθήσει, στο μέτρο των δυνατοτήτων του!
Μπορεί να γίνει εθελοντής αιμοδότης ή εθελοντής δότης μυελού των οστών ή να βοηθήσει τους συλλόγους και τους φορείς υποστήριξης των παιδιών και των οικογενειών τους, είτε μέσω χορηγιών είτε διαθέτοντας λίγο από το χρόνο του.
Κάθε προσπάθεια για βελτίωση της φροντίδας του παιδιού με καρκίνο είναι ευπρόσδεκτη και σημαντική!
Πηγές : https://www.iatronet.gr/article/104037/paidiatrikos-karkinos-kai-pandhmia-covid19
