Κατηγορία: ESMO

Τα νεότερα για τις κακοήθειες του ουροποιητικού συστήματος

Νέες θεραπευτικές επιλογές αναδύονται για τους ασθενείς με μεταστατική νόσο, ενώ το ερευνητικό ενδιαφέρον στρέφεται όλο και περισσότερο στην προσπάθεια ριζικότερης αντιμετώπισης της τοπικής νόσου ώστε να αποτρέπει η περαιτέρω εξέλιξη του καρκίνου.

Το πρόσφατο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Παθολογικής Ογκολογίας (ESMO 2024)  ανακοινώθηκαν οι σημαντικότερες εξελίξεις στον χώρο της Ογκολογίας. Στο  συνέδριο αναδείχθηκαν οι μελέτες για τα νεοπλάσματα του ουροποιογεννητικού συστήματος (νεφρός, ουροδόχος κύστη, προστάτης), παρέχοντες νέες θεραπευτικές δυνατότητες στους ασθενείς, τις οποίες παρουσιάζουν περιληπτικά οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα») της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής), Μιχάλης Λιόντος (Επίκουρος Καθηγητής Ογκολογίας) και  Θάνος Δημόπουλος (τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας, Διευθυντής Θεραπευτικής Κλινικής).

Mελέτη NIAGARA

Οι ερευνητές εξέτασαν τη σημασία της προσθήκης της ανοσοθεραπείας ως περιεγχειρητικής αγωγής στο νεόπλασμα αυτό. Μέχρι σήμερα, η καθιερωμένη αγωγή για τους ασθενείς με μυοδιηθητικό εντοπισμένο στην κύστη καρκίνο είναι η προεγχειρητική χημειοθεραπεία  που ακολουθείται από ριζική κυστεοπροστατεκτομή.

Η μελέτη απέδειξε ότι η προσθήκη της ανοσοθεραπείας αυξάνει τόσο τις πλήρεις παθολογοανατομικές ανταποκρίσεις τής νόσο, όσο και το διάστημα ελεύθερο υποτροπής από τη νόσο αλλά κυρίως αυξάνει τη συνολική επιβίωση.

Ελληνική μελέτη

Η Ελληνική Ερευνητική Ομάδα Ουρο-Γεννητικού Καρκίνου (ΕΕΟΟΓΕΚ)  διεξήγαγε μελέτη για ασθενείς με εντοπισμένο μυοδιηθητικό καρκίνο ουροδόχου κύστης για τους οποίους όμως η χειρουργική εξαίρεση της νόσου δεν είναι επιλογή.

Η μελέτη απέδειξε ότι η προσθήκη της ανοσοθεραπείας αυξάνει τόσο το διάστημα ελεύθερο υποτροπής της νόσου όσο και τη συνολική επιβίωση μειώνοντας την πιθανότητα τόσο τοπικής όσο και απομακρυσμένης υποτροπής. Τα αποτελέσματα αυτά αποδεικνύουν την ανάγκη μελέτης του συγκεκριμένου συνδυασμού στα πλαίσια μεγάλης τυχαιοποιημένης φάσης ΙΙΙ μελέτης.

Ραδιοφάρμακα

Το ράδιο-223 είναι εγκεκριμένη αγωγή για τους ασθενείς με ευνουχοάντοχη μεταστατική νόσο που όμως έχουν λάβει ήδη και χημειοθεραπεία και νεότερους ορμονικούς παράγοντες  και έχουν μόνο οστικές μεταστάσεις.

Η μελέτη επίσης απέδειξε ότι είναι απαραίτητη η λήψη παραγόντων, όπως είναι το αντι-RANKL αντίσωμα δενοσουμάμπη, που προφυλάσσουν από επιπλοκές της μεταστατικής οστικής νόσου για όλους τους ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία με ράδιο-223 ώστε να αποφευχθεί ο αυξημένος κίνδυνος καταγμάτων.

Μελέτη CONTA

Δοκιμάσθηκε σε ασθενείς με ευνουχοάντοχο καρκίνο προστάτη ο συνδυασμός ατεζολιζουμάμπης και καμποζατινίμπης. Η μελέτη αυτή απέδειξε για πρώτη φορά ότι ένας ανοσοθεραπευτικός παράγοντες και μια στοχεύουσα αντιαγγειογενετική αγωγή μπορεί να είναι αποτελσματικά στον καρκίνο προστάτη επιμηκύνοντας το χρόνο ως την υποτροπή της νόσου. Τα τελικά αποτελέσματα όμως δεν ανέδειξαν αύξηση στη συνολική επιβίωση σε σύγκριση με την χορήγηση ενός δεύτερου νεότερου ορμονικού παράγοντα καταδεικνύοντας ότι μάλλον είναι περιορισμένο το όφελος από τον συνδυασμό ιδιαίτερα στο πλαίσιο του νεότερου θεραπευτικού τοπίου του καρκίνου του προστάτη.

Καρκίνος του νεφρού

Επιβεβαιώθηκε στο φετινό ESMO η δραστικότητα του αναστολέα του παράγοντα της υποξίας μπεζουλτιφάνη ως θεραπεία της μεταστατικής νόσου σε ασθενείς που έχουν υποτροπιάσει μετά ανοσοθεραπεία και αντιαγγειογεντική αγωγή. Στη μελέτη  LITESPARK-005, η χορήγηση μπελζουτιφάνης αύξησε το χρόνο ως την υποτροπή της νόσου στον πληθυσμό αυτό έναντι του αναστολέα mTOR εβερόλιμους.

Μελέτη SUNNIFORECAST

Επιπλέον, ο συνδυασμός ανοσοθεραπευτικών παραγόντων νιβολουμάμπης (αντι-PD1 αντίσωμα) και ιπιλιμουμάμπης (αντι-CTLA4 αντίσωμα) που αποτελεί καθιερωμένη αγωγή για τα διαυγοκυτταρικά νεοπλάσματα του νεφρού απέδειξε όφελος επιβίωσης και σε μη διαυγοκυτταρικά νεοπλάσματα και πιθανώς θα αποτελέσει νέα θεραπευτική επιλογή και για αυτή την ομάδα ασθενών.

Πηγή: virus.com.gr

Περισσότερα :

ESMO 2024: Τα νεότερα για τις κακοήθειες του ουροποιητικού συστήματος

 

ESMO 2024: Θετικές προοπτικές για τη διαχείριση τεσσάρων μορφών καρκίνου

Τι δείχνουν τα νέα κλινικά δεδομένα για τη πεμπρολιζουμάμπη

Τα δεδομένα που παρουσιάστηκαν στο ESMO όχι μόνο επιβεβαίωσαν την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της πεμπρολιζουμάμπης ως κορυφαίας ανοσοθεραπείας αλλά και επεκτείνουν τη θέση της σε νέες θεραπευτικές ενδείξεις.

Μελάνωμα: Η επικουρική θεραπεία βελτιώνει την επιβίωση χωρίς υποτροπή της νόσου

Νεότερα δεδομένα από κλινικές δοκιμές μακροχρόνιας παρακολούθησης δείχνουν ότι η επικουρική θεραπεία με πεμπρολιζουμάμπη βελτιώνει σημαντικά την επιβίωση χωρίς υποτροπή (RFS) και την επιβίωση χωρίς απομακρυσμένες μεταστάσεις σε ασθενείς με πλήρως εξαιρέσιμο σταδίου III μελάνωμα.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης EORTC 1325-MG/KEYNOTE-054, η αποτελεσματικότητα της επικουρικής θεραπείας με πεμπρολιζουμάμπη παραμένει ισχυρή μετά από επτά χρόνια σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο σε 1.019 ασθενείς με υψηλού κινδύνου σταδίου III μελάνωμα. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το pembrolizumab προσφέρει κλινικά σημαντική βελτίωση στην RFS (50% έναντι 36%), την επιβίωση χωρίς απομακρυσμένες μεταστάσεις (54% έναντι 42%) και την επιβίωση χωρίς υποτροπή (61% έναντι 53%) χωρίς αναφορά σε μεταλλάξεις BRAF ή κατάσταση PD-L1.

Τριπλά αρνητικός καρκίνος του μαστού: Η ανοσοθεραπεία σε πρώιμο στάδιο παρατείνει σημαντικά τη συνολική επιβίωση

Σημαντικές βελτιώσεις στη συνολική επιβίωση (OS) και στην επιβίωση χωρίς συμβάντα (EFS) καταδεικνύουν και τα τελικά αποτελέσματα της μελέτης φάσης ΙΙΙ, KEYNOTE-522, όταν η πεμπρολιζουμάμπη προστίθεται στη συνήθη χημειοθεραπεία των ασθενών με πρώιμο τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού (TNBC).

Μετά από μέση παρακολούθηση 75,1 μηνών, το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης στο σκέλος του δείγματος που χορηγήθηκε pembrolizumab ήταν 86,6% έναντι 81,7% στην ομάδα ελέγχου. Ομοίως, το ποσοστό 5ετούς EFS ήταν 81,2% για τις ασθενείς που έλαβαν pembrolizumab, σε σύγκριση με 72,2% στην ομάδα του placebo. Αυτά τα αποτελέσματα αναδεικνύουν τη δυνατότητα της πεμπρολιζουμάμπης στη θεραπεία ασθενών με υψηλού κινδύνου TNBC.

Ουροθηλιακός Καρκίνος: Συνδυαστική θεραπεία βελτιώνει την επιβίωση στην τοπικά προχωρημένη ή μεταστατική νόσο

Κατά τη διάρκεια του ESMO 2024, παρουσιάστηκαν και τα αποτελέσματα πενταετούς παρακολούθησης της μελέτης EV-103, η οποία εξέτασε τον συνδυασμό Enfortumab Vedotin (EV) και pembrolizumab ως θεραπεία πρώτης γραμμής για ασθενείς με τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνο (la/mUC) που δεν είναι επιλέξιμοι για σισπλατίνη (cisplatin).

Η EV-103 ακολούθησε προηγούμενα ευρήματα από τη μελέτη EV-302/KEYNOTE-A39, η οποία οδήγησε στην έγκριση από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) του συνδυασμού EV και pembrolizumab ως θεραπεία πρώτης γραμμής, αποδεικνύοντας τη βελτίωση της συνολικής επιβίωσης (OS) σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνα.

Η συνδυαστική θεραπεία έδειξε 73,3% συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης (ORR), με μέση συνολική επιβίωση (OS) 26,1 μηνών και μέση επιβίωση χωρίς εξέλιξη (PFS) 12,7 μηνών. Αξίζει να σημειωθεί ότι, το 41,5% των ασθενών ζούσαν πέντε χρόνια μετά, ξεπερνώντας τα αποτελέσματα προηγούμενων μελετών.

Συμπερασματικά, τα ευρήματα από τη μελέτη EV-103 υποστηρίζουν τη χρήση του EV μαζί με την πεμπρολιζουμάμπη ως θεραπεία πρώτης γραμμής για ασθενείς με la/mUC που δεν είναι επιλέξιμοι για cisplatin.

Καρκίνοι του γαστρεντερικού συστήματος: Η ανοσοθεραπεία βελτιώνει τη συνολική επιβίωση
Η προσθήκη πεμπρολιζουμάμπης στο θεραπευτικό σχήμα -που περιλαμβάνει trastuzumab και χημειοθεραπεία- βελτιώνει σημαντικά τη συνολική επιβίωση (OS) σε ασθενείς που δεν έχουν λάβει προηγούμενη θεραπεία και πάσχουν από μη χειρουργήσιμο, HER2-θετικό μεταστατικό αδενοκαρκίνωμα του στομάχου/γαστροοισοφαγικής συμβολής (G/GEJ), σύμφωνα με τα καταληκτικά αποτελέσματα της μελέτης KEYNOTE-811.

Κατά την παρουσίαση της μελέτης στο ESMO 2024, αναφέρθηκε ότι στην κλινική δοκιμή που περιλάμβανε 698 ασθενείς, ο θεραπευτικός συνδυασμός με πεμπρολιζουμάμπη πέτυχε μέση OS 20 μηνών, σε σύγκριση με 16,8 μήνες για την ομάδα ελέγχου.

Στους ασθενείς με συνδυασμένο θετικό σκορ PD-L1≥1, το όφελος από την OS ήταν ακόμη πιο σημαντικό, με μέση επιβίωση 20,1 μηνών έναντι 15,7 μηνών στην ομάδα ελέγχου. Η μέση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) ήταν μεγαλύτερη τόσο στον γενικό πληθυσμό (10,0 μήνες έναντι 8,1 μηνών) όσο και στην ομάδα με συνδυασμένο θετικό σκορ PD-L1≥1 (10,9 μήνες έναντι 7,3 μηνών), υπογραμμίζοντας την αποτελεσματικότητα αυτής της συνδυαστικής θεραπείας. Σύμφωνα με τον Δρ. Filippo Pietrantonio από το Fondazione IRCCS Istituto Nazionale dei Tumori, η αύξηση της OS κατά 3 μήνες είναι κλινικά σημαντική, ειδικά στην υποομάδα με συνδυασμένο θετικό σκορ PD-L1≥1, η οποία είδε βελτίωση 4,4 μηνών στην OS.

Καρκίνος τραχήλου μήτρας: Συνδυαστική θεραπεία επεκτείνει την επιβίωση

Ως νέο θεραπευτικό σχήμα για ασθενείς με υψηλού κινδύνου τοπικά εντοπισμένο καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, αναδεικνύεται ο συνδυασμός πεμπρολιζουμάμπης και ταυτόχρονης χημείο-ακτινοθεραπείας (CRT) σύμφωνα με τα αποτελέσματα της δεύτερης ενδιάμεσης ανάλυσης της τυχαιοποιημένης, διπλά τυφλής, φάσης III μελέτης ENGOT-cx11/GOG-3047/KEYNOTE-A18, η οποία περιλάμβανε 1.060 ασθενείς.

Η μελέτη, που παρουσιάστηκε στο ESMO 2024, δείχνει ότι το ποσοστό 36 μηνών συνολικής επιβίωσης (OS) για την ομάδα που έλαβε pembrolizumab ανήλθε στο 82,6% σε σύγκριση με ποσοστό 74,8% για την ομάδα ελέγχου. Σύμφωνα με τον καθηγητή Remi Nout από το Erasmus MC Cancer Institute, η θεραπεία προσφέρει καλύτερη πιθανότητα ίασης γι’ αυτή την υψηλού κινδύνου πληθυσμιακή ομάδα.

Τα προαναφερόμενα δεδομένα από το ESMO 2024 επιβεβαιώνουν ότι η πεμπρολιζουμάμπη, είτε ως μονοθεραπεία είτε σε συνδυασμό με άλλους θεραπευτικούς παράγοντες, έχει την ικανότητα να επεκτείνει την επιβίωση και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής προσφέροντας ελπίδα σε ασθενείς που είχαν προηγουμένως περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές.

Πηγή: dailypharmanews.gr