Οι πολλοί και διάφοροι τύποι καρκίνου έχουν πάρει χωριστές ονομασίες που σχεδόν πάντα περιλαμβάνουν το όνομα του ιστού ή του οργάνου που πρωτοεμφανίζονται. Πέρα από αυτή την ταξινόμηση, όλοι οι καρκίνοι μπορεί να διαιρεθούν σε τρεις κύριες ομάδες, σύμφωνα με τον ιστό προέλευσή τους.
Αρχικά, έχουμε την ομάδα 1 που είναι τα καρκινώματα, όπου είναι η πιο συνηθισμένη ομάδα καρκίνων. Ξεπηδάνε από κύτταρα στο ενδοθήλιο οποιουδήποτε μέρους του σώματος. Τα καρκινώματα περιλαμβάνουν τους καρκίνους που ξεκινάνε από τους βρόχους (καρκίνοι του πνεύμονα), τους καρκίνους του μαστού και του δέρματος και τους καρκίνους του στομάχου, παγκρέατος του παχέος εντέρου και μήτρας.
Επιπλέον, η ομάδα 2 αποτελείται από τα σαρκώματα, τα οποία ξεπηδάνε από τη μάζα των στηρικτικών και συνδετικών ιστών του σώματος, όπως είναι οι μύες, οι τένοντες και τα οστά. Τα σαρκώματα είναι λιγότερο συνηθισμένα από τα καρκινώματα αλλά υπάρχουν περισσότεροι διαφορετικοί τύποι σαρκωμάτων από ότι καρκινωμάτων.
Τέλος, η ομάδα 3 αποτελείται από άλλους τύπους καρκίνου, που συνήθως σήμερα θεωρούνται ότι ξεχωρίζουν από τα σαρκώματα, είναι εκείνοι που ξεκινάνε από το μυελό των οστών και τα λεμφικά συστήματα. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι λευχαιμίες, τα λεμφώματα και τα μυελώματα.
Ένας καρκίνος που παραμένει στη θέση όπου αναπτύχθηκε αρχικά, λέγεται πρωτοπαθής. Τα όρια του πρωτοπαθούς όγκου που εξαπλώνεται δεν είναι συχνά σαφώς καθορισμένα και μπορεί να είναι δύσκολο να καθορίσουμε πόσο πολύ έχει εξαπλωθεί. Για το λόγο αυτό οι χειρουργοί, όταν είναι δυνατόν, αφαιρούν ένα σημαντικό τμήμα ιστών που φαίνονται φυσιολογικοί, γύρω από τον όγκο.
Η ολική αφαίρεση ενός καρκίνου συχνά δεν επιτυγχάνει την πρόληψη μιας υποτροπής στην αρχική θέση, σε κοντινές δομές ή σε άλλα μέρη του σώματος. Αυτό γίνεται γιατί τα καρκινικά κύτταρα συχνά εξαπλώνονται από τον πρωτοπαθή όγκο, μέσω του λεμφικού συστήματος ή της κυκλοφορίας του αίματος, πριν αρχίσει η θεραπεία. Η διαδικασία αυτή λέγεται μετάσταση. Στη διάρκεια της μετάστασης, ένας πρωτοπαθής όγκος στέλνει μικροσκοπικά μικρές, αφανείς, δευτερεύουσες αποικίες σε άλλα σημεία στο σώμα. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, η αφαίρεση ενός πρωτοπαθούς όγκου δε θεραπεύει τον καρκίνο, γιατί οι δευτερεύουσες αποικίες τελικά θα σχηματίσουν όγκους.
Πηγή: Ιατρικές Εκδόσεις Μανιατέας, Medical Editor (CHARLES B. CLAYMAN, MD)
