Σύμφωνα με τις υπάρχουσες συνθήκες υγείας, σε ασθενείς µε µυοκαρδίτιδα από COVID-19 η χορήγηση υδροξυχλωροκίνης δε φαίνεται να µειώνει τον κίνδυνο διασωλήνωσης ή θανάτου. Παρόλα αυτά τα περιστατικά οξείας µυοκαρδίτιδας σε ασθενείς µε νόσο COVID-19 αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς µε συνδυασμό ανοσοσφαιρινών και καρτικοστεροειδών, ωστόσο η αποτελεσματικότητά τους δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί από µεγάλες πολυκεντρικές µελέτες. Η προσθήκη ιντερφερόνης Β’ στην αντιϊκή αγωγή σε ασθενείς µε ήπιας ή µέτριας σοβαρότητας λοίµωξης από COVID-19 και καρδιακή συµµετοχή φαίνεται να µειώνει το ιικό φορτίο και τη διάρκεια της νοσηλείας.
Τα µέχρι τώρα δεδοµένα για τη χρήση των στατινών ως αντιφλεγμονώδεις παράγοντες σε νόσο COVID και καρδιακή συµµετοχή είναι αντικρουόμενα. Επιπλέον, με βάση τις οδηγίες της ELSO (Extracorporeal Life Support Organization) υπάρχει σύσταση για χρήση του ECMO σε ασθενείς µε COVID και εικόνα καταπληξίας, εφόσον δεν υπάρχουν σημαντικές συννοσηρότητες. Ακόμη, η µεταµόσχευση καρδιάς αποτελεί πρόκληση στην εποχή του COVID19.
Σύμφωνα µε ένα πρόσφατο κοινό position Paper από την CHA (Chinese Heart Failure Association & National Heart Failure Committee) και την HFA (Heart Failure Association) της ESC (European Society of Cardiology) τα οξέα στεφανιαία σύνδροµα σε ασθενείς µε COVID-19 πρέπει να αντιμετωπίζονται σύµφωνα µε τις υπάρχουσες κατευθυντήριες οδηγίες. Συγκεκριμένα, η αντιϊκή αγωγή µε λοπιναβίρη/ριτοναβίρη µειώνει τη δραστικότητα της κλοπιδογρέλης, αυξάνει τη δραστικότητα της τικαγκρελόρης, ενώ δεν επηρεάζει τη δράση της πρασουγρέλης. Τα φάρµακα που έχουν χρησιµοποιηθεί για την αντιµετώπιση της νόσου COVID-19 όπως τα remdesivir, λοπιναβίρη/ροτιναβίρη, υδορξυχλωροκίνη και αζιθροµυκίνη έχουν ενοχοποιηθεί για παράταση του διαστήµατος QT µε συνεπακόλουθη προαρρυθµική δράση.
Τέλος, πρέπει να σημειωθεί πως οι ασθενείς µε καρδιακή ανεπάρκεια και επιβεβαιωμένη νόσο COVID συνιστάται να συνεχίζουν κανονικά την αγωγή τους για την καρδιακή ανεπάρκεια.
Πηγή: «Θεραπευτικές Εξελίξεις 2021», ΕΚΠΑ,Μ.Α. Δημόπουλος