Σύμφωνα με έρευνες, σε ασθενείς µε καρκίνο του µαστού που λαµβάνουν χηµειοθεραπεία µε ανθρακυκλίνες ή/και transtuzumab, η χορήγηση καρδιοπροστασίας µε ACEi/ARB ± BB ελαττώνει τη μείωση του κλάσματος εξώθησης, την αύξηση της τελοδιαστολικής διαµέτρου και την επίπτωση της καρδιακής ανεπάρκειας.
Ήταν φανερό πως οι ασθενείς υπό θεραπεία µε ανθρακυκλίνες που έλαβαν BB είχαν µικρότερη πτώση του κλάσµατος εξώθησης (LVEF) σε σχέση µε την οµάδα ελέγχου, µε τη διαφορά αυτή να είναι εντονότερη σ’ αυτούς που έλαβαν BB για πάνω από 6 μήνες και σ’ αυτούς που έλαβαν μέτρια ποσότητα ανθρακυκλίνης. Ακόμη, η διπλή αναστολή των υποδοχέων HER2 µε lapatinib και transtuzumab φαίνεται να είναι σχετικά ασφαλής ως προς την καρδιοτοξικότητα, µε σκοπό την στενή καρδιολογική παρακολούθηση.
Σε ασθενείς που λαµβάνουν χηµειοθεραπεία για καρκίνο του µαστού µε δοξορουβικίνη ή/και transtuzumab, ιδιαίτερα όταν αυτή περιλαµβάνει δοξορουβικίνη, παρατηρείται επιδείνωση των δεικτών διαστολικής λειτουργίας, η οποία µπορεί να προβλέπει την επιδείνωση της συστολικής λειτουργίας. Επιπρόσθετα, οι ασθενείς µε non-Hodgkin λεµφώµατα που λαµβάνουν χηµειοθεραπευτικά σχήµατα CHOP και R-CHOP παρουσιάζουν σηµαντικά ποσοστά καρδιοτοξικότητας και χρήζουν εντατικής καρδιολογικής παρακολούθησης έτσι ώστε να χορηγείται καρδιοπροστατευτική θεραπεία, ακόµα και σε υποκλινικά στάδια καρδιοτοξικότητας. Επίσης, η χορήγηση σακουµπιτρίλης-βαλσαρτάνης σε ασθενείς µε καρδιοτοξικότητα από αντικαρκινική θεραπεία βελτίωσε το κλάσµα εξώθησης, την λειτουργική κλάση και το NT-proBNP, ενώ παράλληλα ήταν ασφαλής και καλώς ανεκτή.
Οι immune checkpoint inhibitors όμως, µπορούν να προκαλέσουν καρδιοτοξικότητα όψιµα και µάλιστα µε σηµαντική θνησιμότητα, υπογραµµίζοντας την ανάγκη για διαρκή καρδιολογική παρακολούθηση των ασθενών που λαµβάνουν αυτούς τους παράγοντες. Σε ασθενείς µε AL αµυλοείδωση η αρχική εκτίµηση του GLS έχει σημαντική προγνωστική αξία επιπλέον της σταδιοποίησης κατά rMayo. Τέλος, οι ασθενείς µε καρκίνο που εµφανίζουν παράταση του QT διαστήµατος έχουν σηµαντικά αυξηµένη θνησιμότητα σε σχέση µε αυτούς που έχουν φυσιολογικό QT διάστηµα. Γι’ αυτό το λόγο, η χρήση απιξαµπάνης σε ασθενείς µε καρκίνο και πνευµονική εµβολή ή εν τω βάθει φλεβοθρόµβωση είναι εξίσου αποτελεσµατική και ασφαλής µε την καθιερωµένη χορήγηση χαµηλού µοριακού βάρους ηπαρίνης.
Πηγή: «Θεραπευτικές Εξελίξεις 2021», ΕΚΠΑ,Μ.Α. Δημόπουλος
