Μετά από ανάλυση 5 συγκεκριμένων μελετών διαπιστώθηκε ότι παγκοσμίως καταγράφηκε ένα πολύ χαμηλό ποσοστό μετάδοσης του κορωνοϊού σε εξωτερικούς χώρους. Επιπλέον οι πιθανότητες μετάδοσης σε εσωτερικούς χώρους ήταν πολύ υψηλές σε σύγκριση με τους εξωτερικούς χώρους (18,7 φορές, διάστημα εμπιστοσύνης 95%, 6.0-57.9).
Υπήρχε υψηλή ετερογένεια όμως στην ποιότητα των στοιχείων κάθε μελέτης και στο τι ορίζεται ως υπαίθριος ή εξωτερικός χώρος. Σε 2 περιπτώσεις οι μελέτες που εξετάστηκαν αναφερόταν σε ‘υπαίθριους’ χώρους, στην 3η σε 22 διαφορετικούς τύπους (με συνδυασμό εξωτερικών τοποθεσιών, εξωτερικών / εσωτερικών, και εσωτερικών) και στην 4η σε ένα χώρο εργασίας που πραγματοποιείται σε μεγάλο βαθμό σε εξωτερικούς χώρους. Η 5η αφορά σε ένα κάμπινγκ διανυκτέρευσης (με 138 εκπαιδευόμενους και 120 μέλη προσωπικού, και αργότερα 363 κατασκηνωτές) που οι παραβρισκόμενοι συμμετείχαν σε μια ποικιλία εσωτερικών και εξωτερικών δραστηριοτήτων, όπως και σε έντονο τραγούδι.
Σε γενικές γραμμές, παράγοντες όπως η διάρκεια και η συχνότητα της προσωπικής επαφής, η έλλειψη προσωπικού προστατευτικού εξοπλισμού και η περιστασιακή συγκέντρωση σε εσωτερικούς χώρους κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας σε εξωτερικό χώρο, σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με τις αναφορές μόλυνσης σε εξωτερικούς χώρους.
Τα υπάρχοντα στοιχεία – όπως προκύπτουν από το άρθρο- υποστηρίζουν την πεποίθηση ότι ο κίνδυνος μετάδοσης του κορωνοϊού είναι χαμηλότερος σε εξωτερικούς χώρους. Υπάρχουν σημαντικά κενά βέβαια στην κατανόηση των τρόπων μετάδοσης και στην καταγραφή των λεπτομερειών. Είναι σαφές ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα για την κατανόηση του κινδύνου μετάδοσης στους εξωτερικούς χώρους σε σχέση με τους εσωτερικούς χώρους, αλλά φαίνεται ότι η διασπορά της λοίμωξης είναι εξαιρετικά μικρότερη σε εξωτερικούς χώρους.
