Οι προεκτάσεις των συνεπειών που επιφέρει και αναμένεται να επιφέρει ο νέος κορωνοιός σε όλες τις πτυχές της ζωής του ανθρώπου, πόσο μάλλον όταν αυτές βρίσκουν απέναντί τους έναν ήδη εξουθενωμένο άνθρωπο, είναι ακόμη άγνωστες.
Το μέγεθός τους αποτυπώνεται μέσα από πραγματικές ιστορίες όπως αυτή του Δρ. Mikkael Sekeres (@MikkaelSekeres), διευθυντή του προγράμματος λευχαιμίας στην Κλινική του Κλίβελαντ και συγγραφέα του βιβλίου «When Breaks Down: Life Lessons From Leukemia».
Η αγχώδης και ψυχικά επιζήμια κατάσταση που δημιουργείται τόσο από την πλευρά του ιατρού όσο και από την πλευρά του ασθενούς ,ξεκινά ήδη από την στιγμή που ο δεύτερος θα εξέλθει από την πόρτα του σπιτιού του.
Όπως ο ίδιος λέει «Tο ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών μου είναι τόσο εξαιρετικά εύθραυστo, επειδή οι θεραπείες για τον καρκίνο που χρειάζονται για να καταπολεμήσουν μια ασθένεια που μπορεί να είναι πιο τρομακτική από τον Covid-19 τους αφήνει τόσο ανοσοκατεσταλμένους, που δεν χρειάζεται πολύ ακόμη και χωρίς πανδημία για να πιάσουν μόλυνση που θα μπορούσε να τους σκοτώσει».
Επιπλέον οι τεράστιες δυνατότητες που έχει προσφέρει η τεχνολογία στις μέρες της παδημίας, κυρίως στον εργασιακό χώρο, φαίνεται πως στην κατεύθυνση της υγειονομικής περίθαλψης ίσως δεν είναι αρκετές.
Και αυτό γιατί όπως λέει ξανά ο Δρ. Mikkael Sekeres «Για ορισμένους ασθενείς, μπορώ να προγραμματίσω μια εικονική επίσκεψη. Αλλά δεν μπορώ να σχεδιάσω εργαστήρια ασθενούς για να αναζητήσω λευχαιμία μέσω του Skype. Το Zoom δεν έχει τη δυνατότητα να μεταγγίζει αίμα».
Είναι σαφές πλέον πως τίποτα δεν είναι όπως πριν και θα πρέπει όλοι να συμβάλλουν στην προσπάθεια εύρεσης νέων διόδων προκειμένου να αντισταθμιστεί, όσο αυτό είναι εφικτό, η έλλειψη της φυσικής επαφής.
Η αισιοδοξία που αποπνέουν τα λόγια της ασθενούς στη συγκεκριμένη περίπτωση και μετά το πέρας της εξέτασης αποτελούν ένα πρώτο βήμα
«Χαίρομαι που ήρθα», είπε. «Νιώθω καλύτερα τώρα».
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα των New York Times με τίτλο “Coronavirus and the Cancer Patient” και παρατίθεται εδώ:
