14.11 Παγκόσμια μέρα κατά του Διαβήτη

Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη εορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Νοεμβρίου, με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού για τον διαβήτη και τη σημασία της πρόληψης, της έγκαιρης διάγνωσης και της σωστής διαχείρισης της νόσου.

Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε το 1991 από τη Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και επιλέχθηκε η 14η Νοεμβρίου, καθώς είναι η ημερομηνία γενεθλίων του Frederick Banting, του Καναδού επιστήμονα που ανακάλυψε την ινσουλίνη το 1921, η οποία αποτελεί βασικό φάρμακο για την αντιμετώπιση του διαβήτη.

Ο διαβήτης είναι μια χρόνια πάθηση που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα διαχειρίζεται τη γλυκόζη (σάκχαρο) στο αίμα.

Διακρίνεται σε δύο κύριους τύπους:

Διαβήτης τύπου 1:  Εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα καταστρέφει τα β-κύτταρα του παγκρέατος, τα οποία παράγουν ινσουλίνη. Οι άνθρωποι με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να χορηγούν στον εαυτό τους ινσουλίνη καθημερινά για να διαχειριστούν το επίπεδο σακχάρου τους.

Διαβήτης τύπου 2: Εμφανίζεται όταν το σώμα δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη ή όταν τα κύτταρα δεν ανταποκρίνονται σωστά στην ινσουλίνη. Ο διαβήτης τύπου 2 συνδέεται συχνά με παράγοντες κινδύνου όπως η παχυσαρκία, η κακή διατροφή, η καθιστική ζωή και το οικογενειακό ιστορικό.

Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη επικεντρώνεται στην ενίσχυση της ενημέρωσης για τις αιτίες, τα συμπτώματα και τις επιπτώσεις του διαβήτη, καθώς και στην ανάγκη για καλύτερη φροντίδα και υποστήριξη των ατόμων που πάσχουν από τη νόσο.

Η πρόληψη του διαβήτη τύπου 2 είναι εφικτή και μπορεί να επιτευχθεί μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής. Τα άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο (π.χ. υπέρβαροι, άτομα με οικογενειακό ιστορικό διαβήτη) μπορούν να μειώσουν την πιθανότητα εμφάνισης της νόσου με τα εξής μέτρα:

– Υιοθέτηση υγιεινής διατροφής, με χαμηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και λιπαρά.

– Αύξηση της φυσικής δραστηριότητας, με τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας άσκησης την εβδομάδα.

– Διαχείριση του βάρους και της ψυχικής υγείας, καθώς το άγχος μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του διαβήτη.

Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή διαχείριση του διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 μπορεί να μειώσει σημαντικά τις επιπλοκές που σχετίζονται με τη νόσο, όπως καρδιοαγγειακές παθήσεις, νευροπάθειες και προβλήματα με τα μάτια.

Περισσότερα :

Διεθνής Ομοσπονδία Διαβήτη

https://idf.org/ &https://worlddiabetesday.org/

Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας 

https://www.who.int/health-topics/diabetes#tab=tab_1

 

“Movember”, το κίνημα με στόχο την ευαισθητοποίηση των ανδρών για τη φροντίδα της σωματικής και ψυχικής τους υγείας.

Το Νοέμβριο του 2003 ξεκίνησε στην Αυστραλία το κίνημα “Movember”, με στόχο την ευαισθητοποίηση των ανδρών για τη φροντίδα της σωματικής και ψυχικής τους υγείας.

Η λέξη προέρχεται από τον συνδυασμό του «Mo», σύντμηση από το «μουστάκι»/moustache και του Νοεμβρίου/November.

Ο μήνας είναι αφιερωμένος στη σωματική και ψυχική υγεία των ανδρών.

Το εν λόγω κίνημα εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο στοχεύοντας στη σημαντικότητα της προαγωγής υγείας, της πρόληψης από σοβαρές ασθένειες και τέλος στη διαμόρφωση ενός υγιούς τρόπου ζωής.

Σε πρακτικό επίπεδο, παροτρύνει τους άνδρες κάθε Νοέμβριο να αφήσουν μουστάκι προκειμένου να κινητοποιηθούν στον αγώνα κατά ανδρικών ασθενειών, όπως ο καρκίνος του προστάτη και των όρχεων. Επιπλέον, ενθαρρύνει τους άνδρες να μάθουν το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου και να υιοθετήσουν έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής.

Ο Νοέμβριος είναι ο μήνας που οι άνδρες ανά τον κόσμο αφήνουν τα μουστάκια τους να μεγαλώσουν, συμμετέχοντας στην παγκόσμια καμπάνια Movember. Πίσω από το μουστάκι κρύβεται ένας σοβαρός στόχος: η ευαισθητοποίηση και η συγκέντρωση κεφαλαίων για την καταπολέμηση του καρκίνου του προστάτη.

Δείτε αναλυτικά σε προηγούμενο άρθρο μας οδηγίες για τις εξετάσεις που θα πρέπει να ακολουθήσουν οι άνδρες φίλοι μας για έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής.

12.11 Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας (World Pneumonia Day) καθιερώθηκε το 2009, με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Συνασπισμού κατά της Παιδικής Πνευμονίας για:

  • Να υπενθυμίσει στην κοινή γνώμη, ότι η πνευμονία αποτελεί την κυριότερη αιτία θανάτου για τα παιδιά κάτω των πέντε ετών.
  • Να προωθήσει πρωτοβουλίες για την πρόληψη και τη θεραπεία της πνευμονίας.
  • Να προκαλέσει δράσεις για την καταπολέμηση της πνευμονίας.

Πνευμονία ονομάζεται η προσβολή των πνευμόνων από κάποιον μικρο-οργανισμό (μικρόβια, ιοί, μύκητες, κτλ). Παρότι διάφοροι μικρο-οργανισμοί μπορεί να προκαλέσουν πνευμονία, τα μικρόβια πνευμονιόκοκκος (Streptococcus pneumoniae) και αιμοφιλική γρίπη τύπου β (Haemophilus influenza b) ευθύνονται για το 50% των περιστατικών πνευμονίας.

Ο ασθενής που πάσχει από πνευμονία συνήθως εμφανίζει βήχα και πυρετό, ενώ μπορεί επίσης να αναφέρει και δυσκολία στην αναπνοή (δύσπνοια). Η βαριά μορφή πνευμονίας μπορεί να είναι θανατηφόρος. Οι πληθυσμιακές ομάδες που βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο για την εμφάνιση πνευμονίας περιλαμβάνουν παιδιά κάτω των πέντε ετών, υπερήλικες, καπνιστές, υποσιτισμένα άτομα και ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς (π.χ. ασθενείς με AIDS).

Για πρώτη φορά και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) προτείνουν το εμβόλιο κατά του πνευμονιόκοκκου να χορηγείται από την ηλικία των 50 ετών, αντί για των 65, με στόχο την προστασία περισσότερων ενηλίκων, από τη νόσο

Το CDC συνιστά τώρα, σε άτομα 50 ετών και άνω, να εμβολιαστούν κατά της πνευμονίας.

«Τα βακτήρια του πνευμονιόκοκκου μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες, όπως πνευμονία, μηνιγγίτιδα και λοιμώξεις του αίματος, με τους ηλικιωμένους να είναι πιο ευάλωτοι, στην πνευμονιοκοκκική νόσο», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το CDC.

Πιο συγκεκριμένα, η σύσταση έρχεται σε περίοδο αύξησης των λοιμώξεων, από το βακτήριο mycoplasma pneumoniae, κυρίως σε μικρά παιδιά. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, πυρετό και βήχα, με την πνευμονία να είναι ήπια σε ορισμένους. Μάλιστα, κάποια άτομα μπορεί να έχουν μολυνθεί, χωρίς να δείχνουν συμπτώματα. Αυτοί συνήθως διαθέτουν μια ήπια μορφή της λοίμωξης, γνωστή ως «walking pneumonia» ή αλλιώς «πνευμονία περπατήματος».

Περίπου 2 εκατομμύρια λοιμώξεις που προκαλούνται από μυκόπλασμα διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο, παρότι ο πραγματικός αριθμός είναι πιθανώς υψηλότερος.

Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει αντιβιοτικά ή και εμβόλια, για την πρόληψη της πνευμονίας, αλλά όχι για τις λοιμώξεις από μυκόπλασμα. Το CDC συνιστά το πλύσιμο χεριών και την κάλυψη του στόματος και της μύτης, στη περίπτωση του βήχα, για περιορισμό της εξάπλωσης.

Πρόσφατα, η Συμβουλευτική Επιτροπή, για τις Πρακτικές Εμβολιασμού του CDC ψήφισε υπέρ της σύστασης, για τους ηλικιωμένους 65 ετών και άνω που είναι μέτρια ή σοβαρά ανοσοκατεσταλμένοι, ώστε να λάβουν ενισχυτικό εμβόλιο κατά του COVID-19, έξι μήνες μετά την αρχική τους δόση.

«Αυτή η απόφαση οδηγεί τους ανθρώπους στην καλύτερη δυνατή επιλογή, για την προστασία τους και των αγαπημένων τους, από τον COVID-19», δήλωσε η διευθύντρια του CDC, Δρ. Μάντι Κοέν. «Το CDC θα συνεχίσει να ενημερώνει το κοινό σχετικά με το πώς και πότε να εμβολιάζεται, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης της σοβαρής νόσου και να μπορεί πια ο καθένας να απολαμβάνει τις αγαπημένες του δραστηριότητες».

Πηγές:

https://www.cdc.gov/mycoplasma/causes/index.html#:~:text=There’s%20no%20vaccine%20to%20prevent,pneumoniae%20infection.

https://www.npr.org/2024/10/24/nx-s1-5163216/pneumonia-vaccine-recommendation-50-cdc

https://www.sansimera.gr/worldays/330

Συνέργεια Θεαγενείου Νοσοκομείου και Καπα3 για την υλοποίηση του προγράμματος “Οίκοθεν”

Μία ακόμη σημαντική συνέργεια στον τομέα της καταπολέμησης των ανισοτήτων στην αντιμετώπιση του καρκίνου ανακοινώνει σήμερα η ομάδα του Κέντρου Καθοδήγησης Καρκινοπαθών Καπα3, το Θεαγένειο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και η φαρμακευτική εταιρεία Roche Hellas. Πρόκειται για την επέκταση του προγράμματος φροντίδας ασθενών στο σπίτι με την χαρακτηριστική ονομασία «ΟΙΚΟΘΕΝ». Μια δράση, που μέσα από τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού φορέα φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα μικρό οδηγό που θα καθοδηγήσει σε καινοτόμα μονοπάτια τα οποία θα πρέπει να βαδίσει η δημόσια υγεία.

Το ΟΙΚΟΘΕΝ είναι ένα πρόγραμμα μέσω του οποίου εξασφαλίζεται η κατ’ οίκον χορήγηση θεραπειών και παροχή νοσηλευτικής φροντίδας σε ογκολογικούς ασθενείς. Αφετηρία του υπήρξε το Γενικό Αντικαρκινικό – Ογκολογικό Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας» την περασμένη άνοιξη και πλέον ακολουθεί η Θεσσαλονίκη και η Βόρεια Ελλάδα.

Το Θεαγένειο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο αποτελεί μία από τις ιστορικότερες ιατρικές δομές της χώρας μας. Από το 1957 όταν και μετατράπηκε σε Ειδικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε ογκολογικούς ασθενείς, καλύπτοντας ιατρικές ανάγκες των κατοίκων της Μακεδονίας, της Θράκης και της Θεσσαλίας. Η προσπάθεια όμως δεν σταματά και ευρισκόμενο πλέον σε τροχιά ανάπτυξης με ορίζοντα πενταετίας, συνεχίζει να εξελίσσεται πάντα με στόχο την ανάπτυξη, την πρωτοπορία και την καινοτομία. Αφήνοντας σταδιακά πίσω τις στρεβλώσεις του περιβάλλοντος υγείας και με μια διαρκή διάθεση βελτίωσης των παρεχόμενων υπηρεσιών δεν διστάζει να προχωρά σε δράσεις με φορείς και ιδιώτες, αποτελώντας ένα παράδειγμα αποδοτικής συνεργασίας.

Στο ΟΙΚΟΘΕΝ το Θεαγένειο επέλεξε να συμπλεύσει με το Κέντρο Καθοδήγησης Καρκινοπαθών Καπα3, το οποίο ήδη από την ίδρυσή του και τη δραστηριοποίησή του στο περιβάλλον της Κοινωνίας των Πολιτών απέδειξε πως με τη δυναμική του και την επιστημοσύνη μπορεί να φέρει εις πέρας όχι μόνο τυποποιημένες δράσεις ενημέρωσης, αλλά κυρίως δράσεις πεδίου με μεγάλη ουσία και ιδιαίτερο νόημα για κάθε ασθενή.

Βασικός συντελεστής για την υλοποίηση της συγκεκριμένης δράσης είναι η φαρμακευτική εταιρεία Roche Hellas, υπό την αιγίδα της οποίας ξεκίνησε να υλοποιείται το ΟΙΚΟΘΕΝ στο νοσοκομείο «Άγιος Σάββας». Η συνδρομή της ήρθε ως αποτέλεσμα της αναγνώρισης από τη μία πλευρά των αναγκών της ελληνικής κοινωνίας για νέες δράσεις και αφετέρου της δυναμικής που μπορεί να αναπτύξει μια σύμπραξη δημόσιου – ιδιωτικού φορέα ακόμη και στον ευαίσθητο τομέα της υγείας.

Τι αφορά το πρόγραμμα ΟΙΚΟΘΕΝ

Η εμφάνιση κακοήθειας είναι μια από τις συχνότερες ασθένειες της εποχής μας. Η νόσος επηρεάζει αιφνιδιαστικά και καίρια όχι μόνο τον ίδιο τον ασθενή αλλά και την οικογένειά του. Η αντιμετώπισή του πρέπει να είναι ολιστική, καθώς δεν αφορά μόνο την ίαση και τη θεραπεία, αλλά και την ψυχολογική υποστήριξη, την καθοδήγηση και τη φροντίδα του ογκολογικού ασθενή και των φροντιστών του. Είναι πλέον γνωστό όμως πως ένας το αποτέλεσμα επηρεάζεται από τον συντελεστή των ανισοτήτων (κοινωνικών, οικονομικών, πρόληψης, πρόσβασης, γνώσης κ.α.).

Η προσπάθεια μείωσης του συντελεστή ανισότητας απαιτούν νέες δράσεις, καινούριες πρακτικές και ανοιχτό πεδίο για πρωτοπόρες λύσεις. Το ΟΙΚΟΘΕΝ μοιάζει να είναι μια από αυτές, καθώς παρέχει τη δυνατότητα μια διεπιστημονική ομάδα να επισκέπτεται τον ωφελούμενο στο σπίτι του, ούτως ώστε να αποφευχθεί η ταλαιπωρία της μετακίνησης, να μειωθεί η ψυχολογική επιβάρυνση και να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι που πηγάζουν από την παραμονή σε νοσοκομειακό χώρο. Απευθύνεται σε κάθε ασθενή που διαθέτει ΑΜΚΑ.

Η εφαρμογή του προγράμματος στο Θεαγένειο θα δώσει σταδιακά την ευχέρεια σε κατοίκους της Θεσσαλονίκης, αλλά και της Μακεδονίας να γίνουν αποδέκτες του συγκεκριμένου ωφελήματος.  Κι αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας συνεργασίας που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια μιας απλής κοινής δράσης και συνάμα αναδεικνύει τη δυναμική της σύμπλευσης όλων των φορέων της Βορείου Ελλάδας που αγκάλιασαν τόσο θετικά την ανακοίνωσή της. 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ Καπα3

Το Κέντρο Καθοδήγησης Καρκινοπαθών – Κάπα3 στα 4,5 χρόνια λειτουργίας του έχει καταφέρει να αναδειχθεί σε μια σημαντική παρουσία στον τομέα της Κοινωνίας των Πολιτών, αλλά και της κοινωνικής προσφοράς. Μέσα από συμμετοχή σε επιστημονικά προγράμματα, δράσεις πεδίου, συνεργασίες με φορείς της Ελλάδας και του Εξωτερικού έχει αφήσει ανεξίτηλο στίγμα και έχει αποδεχτεί σημαντική αναγνώριση εντός και εκτός συνόρων.

Υποστηρίζει κοινωνικά και ψυχολογικά ογκολογικούς ασθενείς, βάζοντας  όμως σε πρώτο πλάνο και τους φροντιστές τους, αναδεικνύοντας έτσι την πολυπλοκότητα της νόσου. Μέσα από δράσεις επί πεδίου έχει χαρτογραφήσει τις σύνθετες ανάγκες, αναζητώντας όμως ταυτόχρονα λύσεις εκτός των περιοριστικών πλαισίων του παρελθόντος. Με εφόδια την επιστημονική κατάρτιση στελεχών και εθελοντών, τη νεανικότητα της σκέψης, αλλά κυρίως αντιπαρατάσσοντας τη δράση και τη διάδραση στον τομέα φροντίδας και θεραπείας έναντι της εξ αποστάσεως παρακολούθησης προχωρά διαρκώς σε νέα προγράμματα.

Η δράση του Κάπα3 πολύ γρήγορα ξέφυγε από τα όρια της Αττικής, αφήνοντας έντονο στίγμα στη Βόρεια Ελλάδα, καθώς ήδη έχει ολοκληρώσει (ή εξελίσσει) προγράμματα στη Θεσσαλονίκη, την Αλεξανδρούπολη και αλλού. Μέσω του ΟΙΚΟΘΕΝ επεκτείνει την επιτυχημένη συνεργασία του με το Θεαγένειο, η οποία ξεκίνησε πριν δύο χρόνια.

Μέσω του ΟΙΚΟΘΕΝ καθίσταται εφικτή η δυνατότητα καίριας παρέμβασης στην κοινή προσπάθεια εξάλειψης των ανισοτήτων, βελτιώνοντας βήμα βήμα τις διαδικασίες στο δημόσιο σύστημα υγείας και προσφέροντας μια πρακτική απόδειξη αλλαγής στην εφαρμογή τρεχουσών πολιτικών.

Σε πλήρη εφαρμογή η δράση θα εναρμονίζει το πρόγραμμα του νοσοκομείου, καταγράφοντας παράλληλα όλα τα αιτήματα των ασθενών και την έκβασή τους. Ουσιαστική φροντίδα για τον άνθρωπο σε κάθε πτυχή της νόσου, σε κάθε στάδιο της θεραπείας. Γιατί σήμερα η δυναμική μιας συνεργασίας μπορεί να φέρει αποτελέσματα και ΟΙΚΟΘΕΝ.

Δείτε το ΔΤ :ΟΙΚΟΘΕΝ ΔΤ

Μια αλυσίδα προσφοράς μέσα από το Κάπα3

«Η προσφορά τους ενός, αλυσίδα προσφοράς για πολλούς»

Το Κέντρο Καθοδήγησης Καρκινοπαθών – Κάπα3, από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας του, είχε ως όραμα και στόχο την ικανοποίηση των αναγκών των ογκολογικών ασθενών και των φροντιστών τους. Η κοινωνική υποστήριξη, ένα δύσκολο αλλά παράλληλα ελπιδοφόρο έργο στις μέρες μας, περιλαμβάνει τόσο την ενημέρωση των ασθενών όσο και την έμπρακτη ικανοποίηση βασικών αναγκών τους. Μια από αυτές – αν όχι η πιο βασική στην αντιμετώπιση της νόσου- είναι η κάλυψη των φαρμακευτικών αναγκών τους, μια ανάγκη που πολλές φορές είναι δύσκολο να ικανοποιηθεί.

Στο σημείο αυτό, η ανάγκη συναντάει την κοινωνική προσφορά και την αλληλεγγύη. Πολλοί ασθενείς, φροντιστές και κοινωνικά φαρμακεία, δώρισαν φαρμακευτικά σκευάσματα και τεχνητές κόμες στον οργανισμό μας, με σκοπό να καλυφθούν οι ανάγκες ωφελούμενων που δεν είχαν τη δυνατότητα αγοράς των παραπάνω ή υπήρχε έλλειψη τους στην αγορά. Η συλλογή τους πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία μας στην Αθήνα, από όπου και διαμοιράστηκαν σε διάφορα κοινωνικά φαρμακεία της χώρας μας. Η ανάγκη ήταν μεγάλη και η ανταπόκριση των κοινωνιών φαρμακείων στο κάλεσμά μας ακόμα μεγαλύτερη. Τα κοινωνικά φαρμακεία που καταφέραμε να δώσουμε προιόντα προς τους ευάλωτους ευπαθείς συνανθρώπους μας, είναι τα εξής:

  • Κοινωνικό Φαρμακείο Πατησίων
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Ηρακλείου Κρήτης
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Πεντέλης
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Νάουσας
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Αγ. Ι. Ρέντη
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Αγ. Αναργύρων
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Πετρούπολης
  • Κοινωνικό Φαρμακείου Χίου
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Αχαρνών
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Αγ. Βαρβάρας
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Αίγινας
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Ιλίου
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Κορυδαλλού
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Χαλανδρίου
  • Κοινωνικό Φαρμακείο Θεαγένειου Αντικαρκινικού Νοσοκομείου
  • Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων
  • Κιβωτός του Κόσμου
  • Givemed

Ευχαριστούμε θερμά ασθενείς, φροντιστές και κοινωνικά φαρμακεία για τη συνεισφορά τους και τη συνεργασία μας, με σκοπό να εξυπηρετηθούν ασθενείς σε κάθε γωνιά της χώρας. Η δωρεά, αποτελεί αναμφίβολα μια πράξη αγάπης, συμπόνοιας και καθιστά σαφές το μήνυμα πως κανείς δεν είναι μόνος, σε κανένα στάδιο της νόσου! 

 

Με εκτίμηση,

Εκ μέρους της ομάδας του Κάπα3

“Είμαστε εδώ και προσπαθούμε για το καλύτερο”. Μια συνέντευξη της Υπευθύνης του Καπα3 στο Χρίστο Θανάσαινα

 

“Είμαστε εδώ και προσπαθούμε για το καλύτερο”.

Στις 10 Οκτωβρίου η υπεύθυνη Ανάπτυξης και Λειτουργίας του Κέντρου Καθοδήγησης Καρκινοπαθών, Ευαγγελή Μπίστα προέβη σε τηλεφωνική συνέντευξη με τον ραδιοφωνικό σταθμό City 106.1 της Θεσσαλονίκης στον δημοσιογράφο Χρίστο Θανάσαινα .

Η σημαντικότητα της κοινωνικής υποστήριξης στη πορεία της νόσου αναδείχτηκε με κάθε τρόπο απο την  κα Μπίστα η όποια έδωσε  αναλυτικά τις λειτουργίες του οργανισμού και εξήγησε τον ρόλο του σχετικά με την κοινωνική στήριξη που παρέχει στους ογκολογικούς ασθενείς και στους φροντιστές τους.

Ιδιαιτερη όμως μνεία έγινε μεταξύ άλλων στην μεγίστη σημασία που έχει   για έναν ασθενή που πάσχει από κάποια κακοήθεια  η ψυχική του ευημερία.

Η Πίστη  ότι όλα θα πάνε καλά. Ότι όταν κατευθυνθεί σωστά στο διαδικαστικό κομμάτι νιώθει ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια σε οτιδήποτε αφορά την νόσου.

Μεγάλη έμφαση δόθηκε στον ρόλο του φροντιστή ενός ασθενή.

Ο φροντιστής αποτελεί έναν σημαντικό αρωγό στην διαχείριση της ασθένειας μιας και ασχολείται διεξοδικώς τόσο με την σωματική φροντίδα του αρρώστου όσο και με την κοινωνική και ψυχολογική του κατάσταση ενώ συχνά βιώνει και παρά πολλές επιβαρύνσεις. Στα πλαίσια της συνέντευξης δόθηκαν, επίσης, σημαντικοί ορισμοί που θα ήταν χρήσιμο να γνωρίζει ο κόσμος, όπως αυτός του «άτυπου φροντιστή».

Αφορμή στάθηκε η παρουσία μας στο Γραφείο του Ευρωπαικού κοινοβουλίου στην Ελλάδα για την Παγκόσμια Ημέρα των Άτυπων Φροντιστών.

Επιπλέον, αναλύθηκε το πως μπορεί κάποιος να εργαστεί εθελοντικά στον οργανισμό για να βοηθήσει τους συνανθρώπους του. Ο φορέας μπορεί να απασχολήσει με ποικίλους τρόπους τους εθελοντές του ανάλογα με την βοήθεια που θέλουν και μπορούν να προσφέρουν.Επίσης αναφερθήκαν οι δράσεις του πολιτισμού σε όλη την ελληνική επικράτεια.

Στην συνέντευξη δόθηκαν αναλυτικά οι δυνατότητες που δίνει ο οργανισμός σε νέους και νέες και εθελοντισμό αλλά και συμμετοχή στις δράσεις του ,ενώ δόθηκε η διεύθυνση της ιστοσελίδα του kapa3 όπου κανείς μπορεί να έχει ενημερωση και επικοινωνία με κάθε τρόπο .

Στόχος όλης της Ομαδας του Καπα3 η Ολιστική υποστήριξη όλων ογκολογικών ασθενών .

Δείτε αναλυτικά την συνετντευξη στο καναλι του Οργανισμού :

 

Συνέντευξη της Υπεύθυνης του Οργανισμού Ε.Μπίστα στους Investigate Europe – Reporters United – ΕφΣυν

Σε μια μεγάλη έρευνα από τους Investigate Europe – Reporters United – ΕφΣυν που αφορά τις φαρμακοβιομηχανίες σε όλη την Ευρώπη γίνεται λόγος για την συμβολή τους στις ενώσεις ασθενών .

Το 2022, οι χορηγίες από τη φαρμακοβιομηχανία ανήλθαν σε εκατομμύρια ευρώ, αντιπροσωπεύοντας σημαντικό μέρος του προϋπολογισμού των ενώσεων ασθενών και επηρεάζοντας τη λειτουργία και την αυτονομία τους.Στην έρευνα αναδεικνύονται οι οικονομικές σχέσεις, μεταξύ φαρμακευτικών εταιρειών, ελληνικών και ευρωπαικών ενώσεων ασθενών.

Συγκεκριμένα ,απο τα δεδομένα της έρευνας προκύπτουν ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες που έδωσαν τα περισσότερα χρήματα σε ενώσεις ασθενών στην Ελλάδα, το 2022 με το συνολικό ποσό να ανέρχεται στα 2,6 εκατ. ευρώ, ήταν η Gilead, με συνολικές χορηγίες ύψους 535 χιλ. ευρώ και έπειτα οι Roche και Pfizer με 319 χιλ. ευρώ και 220 χιλ. ευρώ, αντίστοιχα. Εξίσου, φαρμακευτικές εταιρείες που έδωσαν τις μεγαλύτερες χρηματοδοτήσεις σε ενώσεις ασθενών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως στη Βρετανία, τη Νορβηγία και την Ελβετία, για το 2022, ήταν η Gilead, ακολουθούμενη από τη Novartis και την Pfizer, ενώ σημαντικά ποσά προσέφεραν επίσης εταιρείες, όπως οι Roche, Sanofi, και Johnson & Johnson.

Είναι γνωστό ότι, λόγω έλλειψης κρατικής υποστήριξης και περιορισμένων πόρων, οι ελληνικές ενώσεις ασθενών βασίζονται σε χορηγίες της φαρμακοβιομηχανίας, γεγονός που σε ορισμένες περιπτώσεις επηρεάζει τη θέση τους, στις πολιτικές υγείας. Οι ενώσεις ασθενών στη χώρα μας, αντιμετωπίζουν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, καθώς η κρατική υποστήριξη είναι περιορισμένη ή ανύπαρκτη, αφήνοντάς τους να εξαρτηθούν από ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις (π.χ. από φαρμακευτικές εταιρείες). Αυτή η «εξάρτηση» συχνά περιορίζει τον αυτονομισμό τους, καθώς οι χορηγίες συνοδεύονται από έμμεσες πιέσεις, για υποστήριξη θέσεων που εξυπηρετούν τη βιομηχανία.

Παρόμοια φαινόμενα, καταγράφονται και στην Ευρώπη, με τις ευρωπαϊκές οργανώσεις ασθενών να εξαναγκάζονται, προκειμένου να υιοθετήσουν στάσεις που ευνοούν τη βιομηχανία, ειδικά σε ζητήματα όπως η τιμολόγηση φαρμάκων και η πρόσβαση σε νέες θεραπείες. Η χρηματοδότηση αυτή εγείρει ζητήματα αμεροληψίας, με ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες να επιδιώκουν αυστηρότερα πρότυπα διαφάνειας.

Η ομάδα των Investigate Europe – Reporters United – ΕφΣυν προσέγγισε των Οργανισμό μιας και σύμφωνα με τα στοιχεία του ενώ το πεδίο ενασχόλησης του απορροφά τα περισσότερα  κονδύλια – καρκίνος – ο ίδιος ο Οργανισμός δεν χρηματοδοετείται από φαρμακευτικους ομίλους.

Η κα Ευαγγελή Μπίστα, υπεύθυνη ανάπτυξης και λειτουργίας του Κέντρου Καθοδήγησης Καρκινοπαθών (Κ3), τόνισε τη σημασία της ανεξαρτησίας του οργανισμού ως προς τις δράσεις του και την υπόσταση του. Ανέφερε ότι κάθε χρόνο κατατίθονται  προτάσεις χρηματοδότησης για δράσεις πεδίου προς τις φαρμακευτικές εταιρείες χωρίς επιτυχία και εστίασε στην σημαντικότητα της  προσβασιμότητας των υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής υποστήριξης.Τέλος μίλησε για την υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών από τα κοινωφελή ιδρύματα  που αποτελεί εχέγγυο μια υγιούς βιωσιμοτητας .

Διαβάστε περισσότερα για την έρευνα, εδώ

 

Νέα τροποποίηση για τον κατάλογο παθήσεων με μειωμένη ή μηδενική συμμετοχή σε φάρμακα

Το Κέντρο Καθοδήγησης Καρκινοπαθών – Κάπα3, επιστρέφει στην εβδομαδιαία ενημέρωση με μια νέα τροποποίηση της υπό στοιχεία Φ.42000/οικ.2555/353/28-02-2012 κοινής υπουργικής απόφασης “Κατάλογος παθήσεων, τα φάρμακα των οποίων χορηγούνται με μειωμένη ή μηδενική συμμετοχή του ασφαλισμένου”

Σύμφωνα με αυτή, πραγματοποιήθηκαν οι εξής αλλαγές:

  • Μηδενική συμμετοχή για ασθενείς που πάσχουν από φυματίωση (ICD10: Α15-9) σε αντιφυματικά φάρμακα.
  • Μηδενική συμμετοχή για ασθενείς με σύνδρομο βραχέως εντέρου (ICD10:Κ91.2) σε σκευάσματα παρεντερικής σίτισης.

Για τη μηδενική συμμετοχή σε σκευάσματα παρεντερικής σίτισης, ισχύουν οι παρακάτω προϋποθέσεις:

  • Διάγνωση νόσου «Σύνδρομο Βραχέως Εντέρου» (ICD10: Α15-9)
  • Συνταγογράφηση από ιατρική ειδικότητα γενικής χειρουργικής και παιδοχειρουργικής
  • Θετική γνωμοδότηση Ανώτατου Υγειονομικού Συμβουλίου ΑΥΣ για αντλία σίτισης για κατ΄οίκον παρεντερική χορήγηση
  • Έναρξη παρεντερικής σίτισης ενδονοσοκομειακά και ιατρική γνωμάτευση για συνέχιση χορήγησης κατ΄οίκον (με διάρκεια ισχύος έως 3 μήνες)
  • Πρακτικό χειρουργείου
  • Γνωμάτευση διατροφολόγου

Εφόσον πληρούνται οι προαναφερθείσες προϋποθέσεις θα επιτρέπεται η έκδοση επαναλαμβανόμενης συνταγής έως 3 μήνες (τρίμηνη συνταγή).

Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να ανατρέξετε στο αντίστοιχο ΦΕΚ.

Η ομάδα του Καπα3 με ανακοίνωση της ένα μήνα πριν είχε προαναγγείλει την τροποποιηση αυτή με ανάρτηση της

https://www.kapa3.gr/6i-tropopoiisi-tis-ypo-stoicheia-y9-oik-70521-14-08-2014-ypoyrgikis-apofasis-quot-vrachyprothesma-kai-makroprothesma-metra-elegchoy-tis-syntagografisis-kai-ektelesis-ergastiriakon-exetaseon-v-2243

γνωρίζοντας την σπουδαιότητα που έχει σε ολους τους ασθενείς αλλά και στο περιβάλλον του .

 

Δείτε το ΦΕΚ ΕΔΩ 20240205721

Με εκτίμηση,

Εκ μέρους της ομάδας του Κάπα3

 

Ψυχική υγεία και Καρκίνος

Πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από το London School of Hygiene & Tropical Medicine (LSHTM) και δημοσιεύτηκε στο eClinical Medicine υποστηρίζει ότι ο κίνδυνος ψυχικής υγείας επιμένει χρόνια μετά τη διάγνωση του καρκίνου. Η ανάλυση δεδομένων από περισσότερους από 850.000 ασθενείς υποδηλώνει ότι απαιτείται περισσότερη ψυχολογική υποστήριξη. Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής), η Παναγιώτα Ζαχαράκη (Βιολόγος), η Μαγδαληνή Μήγκου (Δρ. Παθολόγος – Ογκολόγος – Επιμελήτρια ΕΣΥ)και οΘάνος Δημόπουλος (τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας, Διευθυντής Θεραπευτικής Κλινικής) παραθέτουν τα δεδομένα της μελέτης.

Τα άτομα που διαγιγνώσκονται με καρκίνο διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο προβλημάτων ψυχικής υγείας ακόμη και πέντε χρόνια μετά τη διάγνωσή τους, σύμφωνα με μια μεγάλης κλίμακας μελέτη δεδομένων από αρχεία ασθενών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τα στατιστικά στοιχεία διέφεραν ανάλογα με τον τύπο καρκίνου, με σημαντικά αυξημένους κινδύνους αυτοκτονίας και μη θανατηφόρου αυτοτραυματισμού μεταξύ ορισμένων καρκίνων με χαμηλή επιβίωση, όπως ο καρκίνος του πνεύμονα και του παγκρέατος.

Η ομάδα ανέλυσε δεδομένα από 853.177 ενήλικες που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο μεταξύ 1998 και 2018, τα οποία αντιστοιχίστηκαν με 8.106.643 άτομα χωρίς καρκίνο για να καταστεί δυνατή η σύγκριση. Η ανάλυση επικεντρώθηκε στους 20 πιο κοινούς καρκίνους: στοματική κοιλότητα, οισοφάγος, στομάχι, παχύ έντερο, ήπαρ, πάγκρεας, πνεύμονας, κακόηθες μελάνωμα, μαστός (γυναικείος), τράχηλος, μήτρα, ωοθήκες, προστάτης, νεφρός, ουροδόχος κύστη, κεντρικό νευρικό σύστημα, θυρεοειδής, λέμφωμα Non-Hodgkin, πολλαπλό μυέλωμα και λευχαιμία.

Διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν διαγνωστεί με καρκίνο παρέμειναν σε αυξημένο κίνδυνο να βιώσουν νέα επεισόδια άγχους και κατάθλιψης, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και σε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση, σε σύγκριση με άτομα που δεν είχαν καρκίνο.

Οι κίνδυνοι δυσμενών αποτελεσμάτων ψυχικής υγείας ήταν γενικά υψηλότεροι για τα άτομα με τύπους καρκίνου με χειρότερη πρόγνωση: τα άτομα με κακόηθες μελάνωμα είχαν περίπου 10-20% αυξημένο κίνδυνο άγχους και κατάθλιψης, ενώ οι ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα είχαν σχεδόν 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άγχος και κατάθλιψη, σε σύγκριση με άτομα χωρίς καρκίνο. Η χρήση φαρμάκων κατά του άγχους και των αντικαταθλιπτικών ήταν σταθερά υψηλότερη σε άτομα που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο (σε σύγκριση με άτομα που δεν είχαν καρκίνο) κατά τη διάρκεια των 10 ετών μετά τη διάγνωση για τους περισσότερους καρκίνους.

Από τους 20 τύπους καρκίνου που μελετήθηκαν, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε 17 τύπους καρκίνου ήταν πιο πιθανός ο  αυτοτραυματισμός και σε 8 τύπους ήταν πιο πιθανός ο θάνατος από αυτοκτονία, σε σύγκριση με άτομα χωρίς καρκίνο. Η χρήση ανώνυμων ηλεκτρονικών αρχείων υγείας επέτρεψε στην ομάδα να διερευνήσει το ζήτημα σε μεγάλη κλίμακα, αποκαλύπτοντας λεπτομερή πρότυπα κινδύνου με βάση το σημείο στο οποίο οι περισσότεροι αναφέρουν προβλήματα ψυχικής υγείας για να δώσει μια πληρέστερη εικόνα της κατάστασης που επηρεάζει τα άτομα που είχαν καρκίνο.  Είναι κάποιες φορές δύσκολο να αντιμετωπιστεί ο καρκίνος χωρίς να χρειάζεται επίσης να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα ψυχικής υγείας όπως κατάθλιψη ή άγχος που μπορεί να διαρκέσουν περισσότερο από τον ίδιο τον καρκίνο.

Οι ψυχολογικές, αντίστοιχα όπως και οι σωματικές, επιπτώσεις του καρκίνου πρέπει να εξεταστούν και να υποστηριχθούν στο σύνολό τους. Τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο μπορεί να βρουν αυτά τα αποτελέσματα χρήσιμα εάν αντιμετωπίζουν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του καρκίνου στην ψυχική τους υγεία. Σίγουρα δεν είναι μόνοι που αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας πολλά χρόνια μετά τη διάγνωση. Τα ευρήματα της έρευνας υποδηλώνουν την ανάγκη για βελτιωμένη ψυχολογική υποστήριξη για όλους τους ασθενείς με καρκίνο, όχι μόνο όταν έχουν μόλις διαγνωστεί, αλλά και τα επόμενα χρόνια. Απαιτούνται επίσης πιο στοχευμένες στρατηγικές πρόληψης. Ο ίδιος ο καρκίνος και οι θεραπείες του μπορεί να έχουν ποικίλες παρενέργειες, όπως χρόνιο πόνο, λεμφοίδημα, σεξουαλική δυσλειτουργία, κακή κινητικότητα, οικονομική αστάθεια ή έλλειψη, τα οποία θα μπορούσαν να επηρεάσουν βαθιά τη ζωή των ανθρώπων, οδηγώντας δυνητικά σε προβλήματα ψυχικής υγείας.

Με την καλύτερη κατανόηση του τι συμβαίνει στους ανθρώπους κατά τη διάρκεια του αγώνα τους για την αντιμετώπιση του καρκίνου και πότε μπορεί να διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο να αντιμετωπίσουν προβλήματα ψυχικής υγείας, οι σχετικοί φορείς, οι γιατροί και οι οικογένεια- φροντιστές τους θα είναι σε καλύτερη θέση να παρέμβουν ή να παρέχουν υποστήριξη την κατάλληλη στιγμή και στο σωστό τρόπο.

ESMO 2024: Θετικές προοπτικές για τη διαχείριση τεσσάρων μορφών καρκίνου

Τι δείχνουν τα νέα κλινικά δεδομένα για τη πεμπρολιζουμάμπη

Τα δεδομένα που παρουσιάστηκαν στο ESMO όχι μόνο επιβεβαίωσαν την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της πεμπρολιζουμάμπης ως κορυφαίας ανοσοθεραπείας αλλά και επεκτείνουν τη θέση της σε νέες θεραπευτικές ενδείξεις.

Μελάνωμα: Η επικουρική θεραπεία βελτιώνει την επιβίωση χωρίς υποτροπή της νόσου

Νεότερα δεδομένα από κλινικές δοκιμές μακροχρόνιας παρακολούθησης δείχνουν ότι η επικουρική θεραπεία με πεμπρολιζουμάμπη βελτιώνει σημαντικά την επιβίωση χωρίς υποτροπή (RFS) και την επιβίωση χωρίς απομακρυσμένες μεταστάσεις σε ασθενείς με πλήρως εξαιρέσιμο σταδίου III μελάνωμα.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης EORTC 1325-MG/KEYNOTE-054, η αποτελεσματικότητα της επικουρικής θεραπείας με πεμπρολιζουμάμπη παραμένει ισχυρή μετά από επτά χρόνια σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο σε 1.019 ασθενείς με υψηλού κινδύνου σταδίου III μελάνωμα. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το pembrolizumab προσφέρει κλινικά σημαντική βελτίωση στην RFS (50% έναντι 36%), την επιβίωση χωρίς απομακρυσμένες μεταστάσεις (54% έναντι 42%) και την επιβίωση χωρίς υποτροπή (61% έναντι 53%) χωρίς αναφορά σε μεταλλάξεις BRAF ή κατάσταση PD-L1.

Τριπλά αρνητικός καρκίνος του μαστού: Η ανοσοθεραπεία σε πρώιμο στάδιο παρατείνει σημαντικά τη συνολική επιβίωση

Σημαντικές βελτιώσεις στη συνολική επιβίωση (OS) και στην επιβίωση χωρίς συμβάντα (EFS) καταδεικνύουν και τα τελικά αποτελέσματα της μελέτης φάσης ΙΙΙ, KEYNOTE-522, όταν η πεμπρολιζουμάμπη προστίθεται στη συνήθη χημειοθεραπεία των ασθενών με πρώιμο τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού (TNBC).

Μετά από μέση παρακολούθηση 75,1 μηνών, το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης στο σκέλος του δείγματος που χορηγήθηκε pembrolizumab ήταν 86,6% έναντι 81,7% στην ομάδα ελέγχου. Ομοίως, το ποσοστό 5ετούς EFS ήταν 81,2% για τις ασθενείς που έλαβαν pembrolizumab, σε σύγκριση με 72,2% στην ομάδα του placebo. Αυτά τα αποτελέσματα αναδεικνύουν τη δυνατότητα της πεμπρολιζουμάμπης στη θεραπεία ασθενών με υψηλού κινδύνου TNBC.

Ουροθηλιακός Καρκίνος: Συνδυαστική θεραπεία βελτιώνει την επιβίωση στην τοπικά προχωρημένη ή μεταστατική νόσο

Κατά τη διάρκεια του ESMO 2024, παρουσιάστηκαν και τα αποτελέσματα πενταετούς παρακολούθησης της μελέτης EV-103, η οποία εξέτασε τον συνδυασμό Enfortumab Vedotin (EV) και pembrolizumab ως θεραπεία πρώτης γραμμής για ασθενείς με τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνο (la/mUC) που δεν είναι επιλέξιμοι για σισπλατίνη (cisplatin).

Η EV-103 ακολούθησε προηγούμενα ευρήματα από τη μελέτη EV-302/KEYNOTE-A39, η οποία οδήγησε στην έγκριση από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) του συνδυασμού EV και pembrolizumab ως θεραπεία πρώτης γραμμής, αποδεικνύοντας τη βελτίωση της συνολικής επιβίωσης (OS) σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνα.

Η συνδυαστική θεραπεία έδειξε 73,3% συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης (ORR), με μέση συνολική επιβίωση (OS) 26,1 μηνών και μέση επιβίωση χωρίς εξέλιξη (PFS) 12,7 μηνών. Αξίζει να σημειωθεί ότι, το 41,5% των ασθενών ζούσαν πέντε χρόνια μετά, ξεπερνώντας τα αποτελέσματα προηγούμενων μελετών.

Συμπερασματικά, τα ευρήματα από τη μελέτη EV-103 υποστηρίζουν τη χρήση του EV μαζί με την πεμπρολιζουμάμπη ως θεραπεία πρώτης γραμμής για ασθενείς με la/mUC που δεν είναι επιλέξιμοι για cisplatin.

Καρκίνοι του γαστρεντερικού συστήματος: Η ανοσοθεραπεία βελτιώνει τη συνολική επιβίωση
Η προσθήκη πεμπρολιζουμάμπης στο θεραπευτικό σχήμα -που περιλαμβάνει trastuzumab και χημειοθεραπεία- βελτιώνει σημαντικά τη συνολική επιβίωση (OS) σε ασθενείς που δεν έχουν λάβει προηγούμενη θεραπεία και πάσχουν από μη χειρουργήσιμο, HER2-θετικό μεταστατικό αδενοκαρκίνωμα του στομάχου/γαστροοισοφαγικής συμβολής (G/GEJ), σύμφωνα με τα καταληκτικά αποτελέσματα της μελέτης KEYNOTE-811.

Κατά την παρουσίαση της μελέτης στο ESMO 2024, αναφέρθηκε ότι στην κλινική δοκιμή που περιλάμβανε 698 ασθενείς, ο θεραπευτικός συνδυασμός με πεμπρολιζουμάμπη πέτυχε μέση OS 20 μηνών, σε σύγκριση με 16,8 μήνες για την ομάδα ελέγχου.

Στους ασθενείς με συνδυασμένο θετικό σκορ PD-L1≥1, το όφελος από την OS ήταν ακόμη πιο σημαντικό, με μέση επιβίωση 20,1 μηνών έναντι 15,7 μηνών στην ομάδα ελέγχου. Η μέση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) ήταν μεγαλύτερη τόσο στον γενικό πληθυσμό (10,0 μήνες έναντι 8,1 μηνών) όσο και στην ομάδα με συνδυασμένο θετικό σκορ PD-L1≥1 (10,9 μήνες έναντι 7,3 μηνών), υπογραμμίζοντας την αποτελεσματικότητα αυτής της συνδυαστικής θεραπείας. Σύμφωνα με τον Δρ. Filippo Pietrantonio από το Fondazione IRCCS Istituto Nazionale dei Tumori, η αύξηση της OS κατά 3 μήνες είναι κλινικά σημαντική, ειδικά στην υποομάδα με συνδυασμένο θετικό σκορ PD-L1≥1, η οποία είδε βελτίωση 4,4 μηνών στην OS.

Καρκίνος τραχήλου μήτρας: Συνδυαστική θεραπεία επεκτείνει την επιβίωση

Ως νέο θεραπευτικό σχήμα για ασθενείς με υψηλού κινδύνου τοπικά εντοπισμένο καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, αναδεικνύεται ο συνδυασμός πεμπρολιζουμάμπης και ταυτόχρονης χημείο-ακτινοθεραπείας (CRT) σύμφωνα με τα αποτελέσματα της δεύτερης ενδιάμεσης ανάλυσης της τυχαιοποιημένης, διπλά τυφλής, φάσης III μελέτης ENGOT-cx11/GOG-3047/KEYNOTE-A18, η οποία περιλάμβανε 1.060 ασθενείς.

Η μελέτη, που παρουσιάστηκε στο ESMO 2024, δείχνει ότι το ποσοστό 36 μηνών συνολικής επιβίωσης (OS) για την ομάδα που έλαβε pembrolizumab ανήλθε στο 82,6% σε σύγκριση με ποσοστό 74,8% για την ομάδα ελέγχου. Σύμφωνα με τον καθηγητή Remi Nout από το Erasmus MC Cancer Institute, η θεραπεία προσφέρει καλύτερη πιθανότητα ίασης γι’ αυτή την υψηλού κινδύνου πληθυσμιακή ομάδα.

Τα προαναφερόμενα δεδομένα από το ESMO 2024 επιβεβαιώνουν ότι η πεμπρολιζουμάμπη, είτε ως μονοθεραπεία είτε σε συνδυασμό με άλλους θεραπευτικούς παράγοντες, έχει την ικανότητα να επεκτείνει την επιβίωση και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής προσφέροντας ελπίδα σε ασθενείς που είχαν προηγουμένως περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές.

Πηγή: dailypharmanews.gr